By Jaspal Ricky Singh, MD

People taking narcotic pain medication around the clock may experience sudden, more intense pieken of pain called breakthrough pain.

Ook wel flare-ups of flares genoemd, heeft doorbraakpijn een duidelijk patroon. De pijn bereikt meestal snel een hoogtepunt en verdwijnt dan in minder dan een uur, maar kan ook langer aanhouden.

De term doorbraakpijn komt voort uit de aard van de pijn, die door de bescherming van verdovende medicijnen breekt.

In een nationaal onderzoek meldden patiënten met chronische pijn die met verdovende middelen werden behandeld, één tot 50 opflakkeringen per dag. De mediaan was twee per dag, en de mediane duur van een flare was 45 minuten.1

Dit artikel bespreekt het verloop van doorbraakpijn, medicatieopties, en andere strategieën om de pijn onder controle te krijgen of te verminderen.

Breakthrough Pain Is Widespread

Onderzoek naar doorbraakpijn richtte zich aanvankelijk op mensen met kanker, maar het wordt nu ook algemeen erkend bij patiënten met chronische pijn die geen kanker hebben. Een groot aantal mensen die doorbraakpijn ervaren, heeft lage rugpijn of artritispijn.2

Schattingen lopen uiteen, maar medisch onderzoek wijst uit dat doorbraakpijn voorkomt bij ongeveer 70% van de mensen met chronische niet-kanker pijn, en bij maximaal 65% van de mensen met chronische kanker pijn.3

Tracking Flares

De meeste flares hebben geen duidelijke oorzaak, en het onvoorspelbare karakter van de pijn kan storend en stressvol zijn.

In andere gevallen kunnen bepaalde activiteiten doorbraakpijn uitlokken. Het bijhouden van de omstandigheden die aan een flare voorafgaan, kan patiënten en hun artsen helpen een strategie te ontwikkelen om de pijn te voorkomen of tot een minimum te beperken. Het is vaak belangrijk te letten op verzachtende en verzwarende factoren die tot deze pijn bijdragen.

Medicatie om doorbraakpijn te behandelen

In plaats van meer van hetzelfde verdovende middel te gebruiken dat voor chronische pijn wordt gebruikt, wordt doorbraakpijn meestal behandeld met een ander verdovend medicijn dat beter geschikt is vanwege het plotselinge begin en de korte duur. Doorbraakpijn piekt vaak binnen 5 tot 15 minuten, hoewel er aanzienlijke variatie is.4

De toegevoegde medicatie voor doorbraakpijn kan een sneller werkende versie zijn van de rond-de-klok medicatie of een heel ander verdovend middel.

Het is gebruikelijk dat mensen die dagelijks verdovende medicijnen gebruiken, geleidelijk toleranter worden voor en zelfs lichamelijk afhankelijk worden van de medicijnen.

Onderbehandeling van doorbraakpijn

Terwijl er in de media veel aandacht is geweest voor het probleem van medicatieovermatig gebruik, kan onderbehandeling van doorbraakpijn ook een probleem zijn.

Bang voor verslaving bij patiënten, familieleden en artsen, alsmede bezorgdheid over de veiligheid, kan sommige mensen ervan weerhouden de benodigde pijnstilling te krijgen. In andere gevallen heeft het systeem van de patiënt een tolerantie voor een medicijn ontwikkeld, waardoor het niet meer zo effectief is als voorheen. Ook kunnen er problemen zijn met het verdragen van aanvullende medicijnen, waaronder onaangename bijwerkingen.

Het bespreken van zorgen over pijnstilling met de arts wordt geadviseerd.