Geen cocktail vat James Bond beter samen dan de Vesper Martini. Hij komt voor in Ian Fleming’s allereerste Bond-roman, Casino Royale. Het is vernoemd naar Vesper Lynd, de originele Bond girl, en een van de enige vrouwen waar hij echt van hield. Daarom worden Bond’s drankjes altijd geschud, nooit geroerd. Volgens Fleming is de Vesper “sterk en koud en zeer goed gemaakt” – net als 007 zelf.

Met andere woorden, de Vesper is een geweldig drankje. Jammer dat u het nooit zult kunnen proberen.
Twee van de hoofdingrediënten van de Vesper, Gordon’s Gin en wodka, zijn in elke slijterij verkrijgbaar, maar het derde en laatste element zorgt voor problemen. Kina Lillet, de gearomatiseerde wijn die de Vesper zijn aparte, bittere rand geeft, bestaat niet meer.

En dat is een verdomd schande. Kina Lillet is een belangrijk ingrediënt in veel vroeg 20e-eeuwse cocktails, waaronder de Vesper en de Corpse Reviver No. 2. Zonder dat, zijn veel klassieke drankjes voor altijd verloren. Lillet maakt nog steeds een soortgelijk product, Lillet Blanc, maar het is gewoon niet hetzelfde omdat het kinine mist, het kenmerkende ingrediënt van Kina Lillet.
Zoals verteld door Anistatia Miller, een cocktail historicus en co-auteur van Shaken Not Stirred: A Celebration of the Martini, gaat het verhaal van Lillet ongeveer als volgt: In de jaren 1700, ontdekte een Franse wetenschapper genaamd Charles Marie de la Condamine dat kinine, een verbinding gevonden in kinabast, een uitstekende behandeling is voor malaria.

Gezien het feit dat de Europeanen zich snel uitbreidden naar door muggen geteisterde gebieden zoals India en Afrika, was dit groot nieuws. Helaas had Condamine een probleem: kinine is zeer, zeer bitter. Ter vergelijking: kinine is ook het hoofdbestanddeel van tonicwater. Ken je die aangenaam wrange smaak in je gin en tonic? Dat is de kinine die zijn ding doet.
Toen het Franse Vreemdelingenlegioen in de jaren 1800 Noord-Afrika binnendrong, bestelde de Franse regering een aantal kinquinas – wijnen met kininesmaak – bij lokale wijnhuizen. Het doel was om een drank te maken die goed smaakte, terwijl de troepen toch de kinine kregen die ze nodig hadden. Het lukte. De soldaten ontwikkelden een smaak voor kinquinas, en bleven ze drinken nadat ze naar huis waren teruggekeerd.
Volgens Miller werd Kina Lillet een van Frankrijks meest populaire kinquinas, dankzij de aparte gouden tint van de drank en de ongelooflijk succesvolle reclamecampagne van de wijnmakerij. Al snel verspreidde de populariteit van Kina Lillet zich overzee en werd het ook in het Amerika van na de drooglegging een trendy aperitief.
De smaak van de Amerikanen veranderde. Lillet ook. In 1986, onder druk van de internationale markt, verwijderden de wijnmakers het grootste deel van de kinine uit Lillet en lieten het Kina label vallen (in het Frans is “kina” een ander woord voor kinine). Het resultaat was “frisser, fruitiger en minder bitter”. De wijnmakerij noemde het Lillet Blanc, en het is sindsdien verkrijgbaar.
Hoewel Kina Lillet en de originele Vesper dood en verdwenen zijn, zijn er stappen die je kunt nemen om Fleming’s originele cocktail na te maken. Sommige mixologen stellen voor een andere quinquina, Cocchi Americano, te gebruiken als vervanger. Miller heeft een nog beter idee: stop de kinine er weer in.
“Mijn man en ik geven er eigenlijk de voorkeur aan om een paar streepjes cinchona-geïnfuseerde spirit of cinchonadistillaat toe te voegen aan onze Vesper gemaakt met Lillet Blanc,” zegt ze.
Gelukkig zijn geïnfuseerde spirits makkelijk te maken (en ze maken ook indruk op de gasten). Neem een alcohol naar keuze – wodka, die grotendeels smaakloos is, werkt goed – en giet wat in een metselkannetje.
Voeg een snufje kinabast toe, schroef het deksel goed dicht, en laat het potje op een donkere plaats staan. Schud het mengsel een paar keer per dag, en proef regelmatig. De infusie is klaar wanneer u denkt dat het goed smaakt. Op dat moment zeef je de vaste stof eruit en geniet je ervan.
Het is wat extra werk, maar je zult een van de weinigen zijn die een Vesper heeft geproefd zoals hij bedoeld was te smaken. Bond neemt immers genoegen met niets minder dan perfectie; dat zou u ook niet moeten doen.
Foto door Gary Friedman/Los Angeles Times via Getty Images
Ingrediënten
3 delen Gordon’s Gin
1 deel Wodka
½ deel Lillet Blanc
2-3 scheutjes Cinchona Infused Liquor (naar smaak)
Instructies
Voeg gin, wodka, Lillet en de cinchona infusie toe aan een cocktailshaker gevuld met ijs.
Schud goed.
Schenk in een martiniglas. Garneer met citroenschil.

Foto’s van MGM/Everett Collection