Toen Oculus begon als bedrijf, drie jaar voor het debuut van de Oculus Rift S, had oprichter Palmer Lucky een visie dat virtual reality (VR) op weg was naar geïntegreerde mainstream-bekendheid. Daartoe kickstartte hij de Oculus Rift, een van de eerste head-mounted displays voor VR. Zijn productiebedrijf Oculus zou later head-mounted displays (HMD’s) maken voor Samsung (de Samsung Gear), maar de Oculus Rift was smartphone-agnostisch, wat betekende dat het kon worden uitgevoerd zonder een smartphone die in het hoofddeksel was geplaatst.

De Oculus Rift S is de volgende in de rij voor de VR-headsetkroon, komend op de hielen van twee andere stellaire Oculus-producten, de Oculus Go en de Oculus Quest. Zowel de Go als de Quest debuteerden om grote kritische bijval, maar velen wachtten op de Oculus Rift S om deze te overtreffen als de volgende grote prestatie in VR.

Ze moeten misschien nog een beetje langer wachten. De Oculus Rift S is een grote verbetering op sommige niveaus, maar heeft nog steeds een aantal teleurstellende beperkingen die het ervan weerhouden om te lang op de troon te zitten.

Kijkend naar de positieven, is de Rift S nog steeds een van de meest betaalbare headsets voor VR op dit moment. Vergeleken met de bijna driedubbele prijs van de HTC Vive line-up, biedt de Rift S een geweldige ervaring voor de prijs. De line-up van games is iets beter dan voor de Quest, met Minecraft (al jaren een publieksfavoriet) beschikbaar op de Rift S, maar niet op de Quest of Go. Omdat het systeem afhankelijk is van de hardware waarop het is bevestigd, krijg je een betere grafische ervaring, en de headset maakt kleine verbeteringen in de pasvorm. Het is nog steeds een hoofd-strap systeem, maar met een verstelbare draaiknop die de HMD strakker op je schedel in een betere pasvorm dan de hook-and-loop bandjes van de Go en Quest. De Touch-controllers zijn dezelfde als die van de Quest, waardoor ze uitstekend werken, en met dezelfde ruimtesensortechnologie die in de headset is ingebouwd, is het niet nodig om extra sensoren in de kamer te plaatsen. De Rift S heeft ook het voordeel van een extra camera ten opzichte van de Oculus Quest – vijf in totaal – een naar voren, een naar achteren, een aan de linker- en rechterkant, en een extra camera in het bovenste gedeelte van de headset. Voegt deze extra camera nog iets toe aan de headset, behalve gewicht? Als er een verschil was in het hebben van de extra camera, zagen we het niet.

Net als Oculus Quest (lees onze review hier), wordt positionele audio nog steeds vakkundig behandeld, met luidsprekers onschuldig ingebed in de buitenste kuif van de headset. Maar met Rift S heb je ook de optie om een aparte hoofdtelefoon te gebruiken, iets wat je misschien zou willen overwegen omdat er een aanzienlijke audio bleed is van de headset. De beelden zijn een verbetering ten opzichte van de originele Rift, met 1280 x 1440 pixels per oog, in tegenstelling tot de 1200 x 1080 van de originele Rift (maar nog steeds niet zo goed als de 1440 x 1600 van de Oculus Quest). Het gebruikt ook een LCD scherm in tegenstelling tot het OLED scherm van de Quest. Hmmm.

Nu we het toch over esthetiek hebben, het is een goed moment om te bespreken hoe deze headset op je hoofd zit. In tegenstelling tot het basis hoofdbandsysteem van de Oculus Go (voor meer informatie, bekijk onze review van de Go hier) en de verbeterde maar nog steeds op bandjes gebaseerde Oculus Quest, heeft de Oculus Rift S een vrij indrukwekkende hoofdband waarbij je de uiteindelijke kalibratie voor comfort moet aanpassen via een draaiknop aan de achterkant van de headset. Dit zorgt voor een redelijk comfortabele, maar toch nauwsluitende pasvorm. Het is perfect wanneer je de headset van persoon naar persoon overbrengt, omdat je niet veel hoeft te rommelen met haak-en-lus bandjes die gemakkelijk in iemands haar verstrikt kunnen raken. Op 1,1 pond, de headset is ongeveer hetzelfde gewicht als de originele Rift, maar het is nog steeds een HMD, dus het is een beetje moeilijk te verbergen als je het draagt.

Waar de Rift S schittert is in het bereik van games die het biedt en de bibliotheek van games die je kunt spelen. Oculus heeft een vrij robuuste bibliotheek, maar met de Rift S kun je ook games uit de Steam-bibliotheek spelen. Fanfavorieten zoals Beat Saber en SuperHot zijn hier, en games zoals Minecraft VR – dat niet beschikbaar is voor de Quest en Go – zijn ook beschikbaar. Een ander duidelijk voordeel ten opzichte van de andere twee headsets is dat sommige games kunnen worden aangepast via uw pc, dus het toevoegen van een level-editor of muziektracks voor Beat Saber kan worden gedaan via modificatie, iets wat de draadloze versies van Oculus op dit moment niet kunnen doen.

Dat brengt ons bij een van de grootste caveats van deze headset: Je hebt een stand-alone pc of laptop nodig om van de VR-ervaring te genieten. De Rift S-helm bevat niet alle games en hardware; het is gewoon een geleider voor de kracht van de pc waarop de games worden uitgevoerd. Dit betekent twee dingen voor VR-gamers: De headset kan alles spelen wat de host-pc aankan, en de headset schittert niet echt als een technologisch wonder voor het weergeven van games.

Laten we deze een voor een bekijken. De host PC moet VR-ready zijn. De minimumspecificaties voor VR zijn een Intel Core i3-6100, AMD Ryzen 3 1200, FX4350 of grotere processor, een grafische kaart die gelijk is aan of beter is dan een NVIDIA GTX 960 of AMD R9 290, ten minste 8 GB RAM en een DisplayPort 1.2/Mini DisplayPort (met meegeleverde adapter). We hebben onze Oculus Rift S getest met de geweldige Lenovo Legion Y540, die veel verder gaat dan wat we nodig hebben voor VR, maar toen we de host lieten zakken naar een laptop met minder dan optimale specs, kregen we trage gameplay en zelfs wat bevriezing. Een sterkere computer staat gelijk aan een betere ervaring.

Aan de andere kant, het hebben van een badass pc betekent niet dat de headset al die grafische kracht weergeeft. Zoals we al zeiden, is de resolutie 1280 x 1440, wat betekent dat dat de maximale resolutie is die je zult zien, ongeacht of je grafische kaart 4K op 1440p kan weergeven. Bij het overwegen van andere headsets die cornea-ripping graphics kunnen uitvoeren tegen bijna het drievoudige van de prijs – zoals de meeste HTC Vive en aankomende Valve Index zullen – moet je jezelf afvragen of minder beter is en of je bereid bent om graphics op te offeren voor mobiliteit.

Voor de meeste casual gamers (en zoals sommige serieuze acolieten van VR-gaming zullen getuigen) gaat de VR-ervaring niet echt over verbluffende graphics – het gaat over boeiende gameplay. Zelfs met de hobbel naar beneden in graphics, zullen de meeste niet merken de neerwaartse tik in graphics wanneer ze door niveaus van Vader Immortal of Journey of the Gods.

Maar de enige deal breaker voor sommigen kan het enige zijn dat dit onderscheidt van de andere Oculus-headsets. Het vereist een lange koord naar de host die de draagbaarheid van het apparaat beperkt en de aantrekkingskracht ervan enigszins aantast. Het enkele snoer maakt een DisplayPort 1.2/Mini DisplayPort (met meegeleverde adapter) verbinding met je host mogelijk en verzendt gegevens via een USB 3.0-poort – maar zelfs met 16,4 voet om mee te spelen, ben je nog steeds niet zo mobiel als met de Oculus Quest. Deze tether zal controversieel zijn voor degenen die op zoek zijn naar een meeslepende gameplay-ervaring zonder grenzen. Het navelstreng karakter van dit snoer kan voor sommigen irritant zijn; anderen zullen het misschien helemaal niet opmerken. Aangezien het speelveld met de Oculus Quest beperkt is tot 25 x 25 voet, lijkt de tethering op de Rift S misschien niet zo onoverkomelijk. Maar het is er, als een jong broertje of zusje dat je niet met rust laat terwijl je aan het gamen bent. Je merkt het misschien niet in het begin, maar je zult er vroeg of laat mee te maken krijgen.

Die ene glitch voegt zich gewoon bij een lijst met nadelen aan de Oculus Rift S die het iets minder aantrekkelijk maken dan de Oculus Quest. Je hebt een vrij robuuste computer nodig, dus dure upgrades kunnen nodig zijn. Je moet rekening houden met het tethered snoer, dus je ervaring kan variëren. En je moet grafische superioriteit opofferen voor het alles-in-één-ontwerp van de headset. Ik denk dat VR-gamers, waaronder ikzelf, een grotere sprong hadden verwacht van de Oculus Rift naar de Oculus Rift S. Helaas krijgen ze meer met de Oculus Quest.

Nogmaals, de Oculus Rift S heeft aantrekkingskracht op game modders en hardcore spelers die hun ervaring willen verfraaien buiten de grenzen van het officiële Oculus-aanbod, maar voor casual gamers en VR-liefhebbers, ga je ofwel veel meer uitgeven voor superieure grafische output, of je zult je richten op de gemakkelijker te hanteren Oculus Quest.