Notities

Het Global Communication in Danish Business Organizations project wordt ondersteund door een subsidie van de Deense Onderzoeksraad voor de Geesteswetenschappen, de Universiteit van Zuid-Denemarken, en twee multinationale ondernemingen. Ik ben de leden van de Global Communication Research Group (Teresa Cadierno, Dennis Day, Mikkel Flyverbom, Astrid Jensen en Sharon Millar) erkentelijk voor hun commentaar op een eerdere versie van dit artikel; eventuele tekortkomingen die zijn blijven bestaan, zijn uiteraard mijn verantwoordelijkheid.

In het kader van het project Mondiale communicatie werd een mondiale werkplek gedefinieerd als een werkomgeving waar het werk van de werknemers inhoudt dat er regelmatig en via verschillende media wordt gecommuniceerd met mensen uit andere landen.

Verwijzen naar bepaalde groepen mensen als “culturen” is van nature problematisch. Het probleem is dat deze praktijk de indruk wekt dat cultuur iets verfijnds en statisch is, gewoonlijk aangeduid als een vaste erfenis van gedeelde betekenissen. De tegenovergestelde opvatting is dat cultuur moet worden gezien als een betekenisgevend proces, d.w.z. de actieve constructie en onderhandeling van betekenis door groepen mensen (zie bijvoorbeeld Street, 1991 Street, B. 1991. “Cultuur is een werkwoord: Antropologische aspecten van taal en cultureel proces”. In Taal en cultuur, Edited by: Graddol, D, Thompson, L en Byram, M. 23-43. Clevedon, , UK: Multilingual Matters. ). De term “cultuur(en)” wordt in dit artikel gebruikt, bij gebrek aan een betere term, met deze problemen in het achterhoofd.

Om de nauwkeurigheid van de vertalingen te verzekeren, zijn er meerdere vertalers bij betrokken geweest, waaronder moedertaalsprekers van het Deens met een volledige beheersing van het Engels, en moedertaalsprekers van het Engels met een volledige beheersing van het Deens.

Wat waarschijnlijk geïmpliceerd wordt, is dat de medewerkers proberen de betekenis te reconstrueren op basis van wat zij weten over de moedertaal en cultuur van de afzender.

Denemarken bestaat uit Jutland, een schiereiland dat aan Duitsland vastzit, het eiland Funen, het eiland Seeland met de hoofdstad Kopenhagen, en een aantal kleinere eilanden. Mensen uit Jutland verwijzen soms naar Zeeland als het Duivelseiland (“Djævle⊘en” in het Deens), vermoedelijk implicerend dat het eiland wordt geregeerd door de duivel, of bewoond door duiveltjes.

De IT-supporters in onze studie zullen de superusers met wie ze communiceren waarschijnlijk vroeg of laat ontmoeten. Hetzij omdat zij gezamenlijke projecten hebben, hetzij omdat de IT-ondersteuners regelmatig naar filialen in heel Europa reizen om bijzonder gecompliceerde IT-problemen op te lossen. De medewerkers krijgen echter geen formele training in interculturele competentie, zodat hun vermogen om te communiceren uitsluitend gebaseerd is op persoonlijke ervaring – en stereotypen.