Joana z Akry pierwsze małżeństwo zawarła z wyboru ojca. Jednak po śmierci pierwszego męża zrobiła coś, co zszokowało angielski dwór – wyszła za mąż wbrew woli ojca. Wywołało to oburzenie ze strony jej wybuchowego ojca. Ale Joanna w końcu była w stanie przekonać ojca do siebie.

Wczesne życie

Mimo że Joanna była angielską księżniczką, urodziła się daleko od Anglii. Joanna przyszła na świat wiosną 1272 roku w Akko (Acre) w dzisiejszym Izraelu. Urodziła się tam, ponieważ jej rodzice, Edward I Angielski i Eleonora Kastylijska, byli na krucjacie. Joanna była ósmym z szesnaściorga dzieci swoich rodziców, ale tylko drugim, które przeżyło dzieciństwo. W tym czasie wielu angielskim książętom i księżniczkom nadawano imiona od ich miejsc urodzenia, więc Joanna stała się znana jako Joanna z Acre. Joanna była drugim dzieckiem Edwarda i Eleonory, które urodziło się na krucjacie, około rok wcześniej mieli córkę urodzoną w Ziemi Świętej, której imię nie zostało zapisane i która zmarła wkrótce po urodzeniu.

Edward i Eleonora opuścili Ziemię Świętą we wrześniu 1272 roku, zabierając ze sobą Joannę. Ojciec Edwarda, Henryk III, zmarł w Anglii w listopadzie 1272 r., ale nowy król nie spieszył się do domu. Podczas pobytu we Francji Eleonora urodziła syna, Alfonsa. Edward i Eleonora ostatecznie przybyli do Anglii w sierpniu 1274 roku. Joanna pozostała we Francji, gdzie mieszkała ze swoją babką macierzystą, Joanną, hrabiną Ponthieu.

Po śmierci babki w 1279 roku Joanna po raz pierwszy przyjechała do Anglii. W tym czasie jej ojciec czynił już dla niej przygotowania do małżeństwa. Joanna została zaręczona z Hartmanem, drugim synem pierwszego króla Habsburgów, Rudolfa I z Niemiec. Do małżeństwa nigdy nie doszło, ponieważ Hartman utonął w katastrofie statku w grudniu 1281 roku. Niektórzy uważają, że był on w drodze do Anglii, by spotkać się z Joanną. Śmierć Hartmana zmieni losy Joanny.

Pierwsze małżeństwo Joanny

W końcu Edward zdecydował się wydać Joannę za Gilberta de Clare, hrabiego Gloucester i Hertford, jednego ze swoich baronów. W tamtych czasach nie było tak powszechne, by angielskie księżniczki wychodziły za mąż we własnym kraju, ale Gilbert był jednym z najpotężniejszych baronów w Anglii. Joanna odmówiła ślubu, dopóki nie będzie miała takiej samej liczby osób towarzyszących, jak niektóre z jej sióstr. 30 kwietnia 1290 r. Joanna i Gilbert wzięli ślub. Gilbert był dwadzieścia osiem lat starszy od Joanny i niedawno rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną, Alicją de Lusignan. Z nią Gilbert miał dwie córki, Izabelę i drugą Joannę, obie starsze od Joanny z Acre. Edward chciał, by Joanna wzięła udział w ślubie swojej następnej siostry, Małgorzaty, kilka miesięcy po swoim własnym. Joanna odmówiła i wyjechała do posiadłości męża wkrótce po swoim ślubie, bez zgody ojca. Niezadowolony Edward zabrał siedem sukien, które zostały uszyte dla niej i dał je w zamian Małgorzacie.

Nie wiadomo, czy małżeństwo było szczęśliwe, czy nie. Tak czy inaczej, Joanna urodziła czwórkę dzieci w szybkim tempie. Najpierw urodził się syn o imieniu Gilbert, a potem trzy córki: Eleonora, Małgorzata i Elżbieta. Zaledwie pięć lat po ślubie, w grudniu 1295 roku, Gilbert de Clare zmarł. Joanna została wdową w wieku dwudziestu trzech lat z czwórką małych dzieci.

Tajemne drugie małżeństwo Joanny

Edward chciał, aby jego owdowiała córka ponownie wyszła za mąż. Tym razem wybrał zagranicznego partnera, Amadeusza V, hrabiego Sabaudii. Ale Joanna była już zakochana w kimś innym. Tym człowiekiem był jeden z giermków Gilberta, Ralph de Monthermer. Pod koniec 1296 roku Joanna wysłała go do swojego ojca, aby został pasowany na rycerza.

Joana i Ralph pobrali się w tajemnicy około stycznia 1297 roku. W marcu, nie mając pojęcia o nowym małżeństwie córki, Edward formalnie ogłosił zaręczyny Joanny z hrabią Sabaudii. Gdy dowiedział się o sekretnym małżeństwie córki, był tak wściekły, że wrzucił do ognia koronę, którą miał na sobie. Następnie kazał uwięzić Ralfa i zagarnął wszystkie ziemie Joanny.

Joana w końcu wstawiła się za sobą i swoim nowym mężem. Mówi się, że powiedziała ojcu, że jeśli dla hrabiego nie jest hańbą poślubienie biednej kobiety, to nie jest hańbą dla hrabiny posunięcie naprzód zdolnego młodego człowieka. W tym czasie stało się również jasne, że Joanna jest w ciąży z dzieckiem Ralpha. Edward w końcu zaakceptował sytuację, uwolnił Ralpha i przywrócił Joannie większość jej ziem. Joannie pozwolono zachować tytuł hrabiny Gloucester i Hertford po śmierci Gilberta, a do 1304 roku Ralph posiadał te tytuły w imieniu swojej żony.

Joanna i Ralph mieli co najmniej czworo dzieci – Marię, Joannę, Tomasza i Edwarda. Wydaje się, że do 1304 r. Ralph był już w łaskach króla. Joan była blisko związana ze swoim najmłodszym i jedynym żyjącym pełnoprawnym bratem, Edwardem. Kiedy ojciec i syn kłócili się w 1305 r., Joanna pożyczyła bratu swoją osobistą pieczęć.

Joanna zmarła 23 kwietnia 1307 r., mniej więcej w dniu swoich 35. urodzin. Przyczyna jej śmierci nie jest znana na pewno, ale czasami uważa się, że były nią narodziny dziewiątego dziecka, które nie przeżyło. Po jej śmierci Ralph stracił tytuł hrabiego Gloucester na rzecz syna Joanny, Gilberta, z jej pierwszego małżeństwa. Z kolei Ralph otrzymał tytuł 1. barona Monthermer. Edward I zmarł kilka miesięcy po swojej córce, a jego następcą został syn, Edward II. Ralph ożenił się po raz drugi jedenaście lat później. Jego drugą żoną była Isabel Hastings (z domu Despencer). To małżeństwo również odbyło się bez zgody króla. Zmarł w kwietniu 1325 roku, osiemnaście lat po Joannie.

Historia Joanny z Acre jest wyjątkowa wśród średniowiecznych księżniczek. Wydaje się, że była ona kobietą o silnym charakterze, która odmówiła podporządkowania się ojcu. Ze względu na jej znany związek z bratem, Edwardem, mogła być dla niego wielkim wsparciem, gdyby dożyła jego panowania. 1