(PhysOrg.com) — Paleontolodzy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley i Muzeum Gór Skalistych wymazali dwa gatunki dinozaurów kopulastogłowych, z których jeden nazwany został trzy lata temu – z wielkimi fanfarami – po Hogwarcie, szkole, do której uczęszcza Harry Potter.
Ich upadek następuje po tym, jak trójgraniasty dinozaur, Torosaurus, został przypisany do śmietnika historii w zeszłym miesiącu na spotkaniu Society of Vertebrate Paleontology w Wielkiej Brytanii, utrata w ostatnich latach całkiem sporo kaczkowatych hadrozaurów i prawdopodobne zniknięcie Nanotyrannus, rzekomo miniaturowego Tyrannosaurus rex.
Te dinozaury nie były odrębnymi gatunkami, jak twierdzą niektórzy paleontolodzy, ale różnymi stadiami rozwojowymi wcześniej nazwanych dinozaurów, według nowego badania. Zamieszanie wynika z ich dziwacznych ozdób głowy, od tarcz i kopuł po rogi i kolce, które zmieniały się drastycznie wraz z wiekiem i dojrzałością płciową, przez co głowy młodych wyglądały zupełnie inaczej niż u dorosłych.
„Młode i dorosłe osobniki tych dinozaurów wyglądają bardzo, bardzo różnie od dorosłych, i dosłownie mogą przypominać inny gatunek”, powiedział ekspert od dinozaurów Mark B. Goodwin, asystent dyrektora Muzeum Paleontologii UC Berkeley. „Ale niektórzy naukowcy mylą różnice morfologiczne na różnych etapach wzrostu z cechami, które są ważne taksonomicznie. Rezultatem jest zawyżona liczba dinozaurów w późnej kredzie”.
Goodwin i John „Jack” Horner z Museum of the Rockies na Montana State University w Bozeman, są autorami nowej pracy analizującej północnoamerykańskie dinozaury kopulaste, która ukazała się w tym tygodniu w publicznie dostępnym czasopiśmie online PLoS One.
W przeciwieństwie do pierwotnego wymierania dinozaurów pod koniec okresu kredowego 65 milionów lat temu, ta utrata gatunków jest wynikiem nieustannych wysiłków paleontologów mających na celu zebranie pełnego zakresu skamieniałości dinozaurów – nie tylko tych dużych. Ich praca dostarczyła okazów dinozaurów w różnym wieku, co pozwoliło na wykonanie tomografii komputerowej (CT) i badanie tkanek na etapach wzrostu dinozaurów.
W rzeczywistości Horner sugeruje, że jedna trzecia wszystkich nazwanych gatunków dinozaurów mogła nigdy nie istnieć, ale są to jedynie różne etapy wzrostu innych znanych dinozaurów.
„To, co widzimy w formacji Hell Creek w Montanie sugeruje, że możemy być przesadzeni o jedną trzecią”, powiedział Horner, „dzikie przypuszczenie”, które może odnosić się do różnych rogatych dinozaurów odkrytych ostatnio w Azji z kredy. „Wiele z dinozaurów, które zostały nazwane ostatnio, należy do tej kategorii”.
Nowa praca, opublikowana online Oct. 27, zawiera dokładną analizę trzech z czterech nazwanych dinozaurów kopulastych z Ameryki Północnej, w tym Pachycephalosaurus wyomingensis, pierwszego odkrytego „grubogłowego” dinozaura. Po opisaniu tego dinozaura w 1943 r. wiele osób spekulowało, że samce pachycefalozaurów używały swoich kopuł podobnych do kuli do kręgli, by uderzać się nawzajem głowami, jak owce z wielkimi rogami, choć Goodwin i Horner obalili ten pogląd w 2004 r. po dokładnym zbadaniu struktury tkanki kopuły.
Wielu paleontologów zdaje sobie teraz sprawę, że wyszukane ozdoby głowy dinozaurów, od ogromnej kościanej tarczy i trzech rogów Triceratopsa do przypominającego koksik sprzętu głowy niektórych hadrozaurów, nie służyły do walki, lecz służyły temu samemu celowi, co pióra u ptaków: rozróżnianiu gatunków i wskazywaniu dojrzałości płciowej.
„Dinozaury, podobnie jak ptaki i wiele ssaków, zachowują neotenię, to znaczy zachowują swoje młodzieńcze cechy przez długi okres wzrostu”, powiedział Horner, „co jest silnym wskaźnikiem, że były to bardzo społeczne zwierzęta, grupujące się w stada lub stada z długimi okresami opieki rodzicielskiej.”
Te ozdoby głowy, które prawdopodobnie miały zrogowaciałe pokrycia keratyny, które mogły być jaskrawo kolorowe, jak są w wielu ptakach, zaczęły rosnąć, gdy te dinozaury osiągnęły około połowy ich dorosłego rozmiaru, i zostały przemodelowane jako te dinozaury dojrzały, kontynuując zmianę kształtu nawet w dorosłość i starość, według badaczy.
W nowej pracy Horner i Goodwin porównali struktury kostne Pachycephalosaurus z dinozaurem kopulastym, Stygimoloch spinifer, odkrytym w Montanie przez paleontologów z UC Berkeley w 1973 roku, oraz smokopodobną czaszką odkrytą w Południowej Dakocie i nazwaną w 2006 roku jako nowy gatunek, Dracorex hogwartsia.
Z pomocą tomografii komputerowej i mikroskopowej analizy plasterków przez kości Pachycephalosaurus i Stygimoloch, zespół doszedł do wniosku, że Stygimoloch, ze swoją wysoką, wąską kopułą, rosnącą tkanką i niewykształconymi kośćmi czaszki, był prawdopodobnie subadultem pachycefalozaura, na etapie tuż przed osiągnięciem dojrzałości płciowej.
Dracorex jest jedyny w swoim rodzaju, a więc niedostępny do sekcji, ale analiza morfologiczna wskazuje, że to osobnik młodociany, który nie uformował jeszcze kopuły, choć wierzch czaszki wykazuje zgrubienie sugerujące wyłaniającą się kopułę.
„Płaska czaszka Dracorexa, guzki na przednim końcu i małe kolce na grzbiecie oraz pogrubiona, ale niewykształcona kość czołowo-ciemieniowa potwierdzają, że ontogenetycznie jest to młodociany Pachycephalosaurus” – powiedział Goodwin.
Porównanie tych czaszek z innymi skamieniałościami w rękach prywatnych kolekcjonerów potwierdza wnioski, powiedzieli. W sumie przyjrzeli się 21 czaszkom dinozaurów kopulastogłowych i elementom czaszki z Ameryki Północnej.
Kluczem do tej analizy, powiedział Horner, były lata pracy w terenie w Montanie przez jego zespół i Goodwin’s w poszukiwaniu skamieniałości wszystkich rozmiarów.
„Wyszliśmy w formacji Hell Creek przez 11 lat nie robiąc nic, ale zbierając absolutnie wszystko, co mogliśmy znaleźć, co jest rodzajem zbierania, które jest wymagane,” powiedział. „Jeśli pomyślisz o Triceratops, ludzie zbierali przez 100 lat i wciąż nie znaleźli żadnego młodego osobnika. A my wyszliśmy i spędziliśmy 11 lat zbierając wszystko, i znaleźliśmy wszystkie rodzaje.”
„Wcześni paleontolodzy rozpoznali rozróżnienie między dorosłymi i młodymi, ale ludzie stracili trop do patrzenia na ontogenezę – jak osobnik się rozwija – kiedy odkrywają nową skamielinę”, powiedział Goodwin. „Dinozaury nie są ssakami i nie rosną jak ssaki”.
W rzeczywistości, tak zwana kość metaplastyczna na głowach rogatych dinozaurów rośnie i rozpuszcza się, lub resorbuje, przez całe życie jak żadna inna kość, Horner powiedział, i przypomina wzrost i utratę rogów dzisiaj u łosi i jeleni. We wcześniejszych badaniach Horner i Goodwin znaleźli dramatyczną przebudowę kości metaplastycznej u Triceratops, co doprowadziło do ich późniejszego skupienia się na dinozaurach kopułowych.
„Metaplastic kości się długo i skrócić, jak w Triceratops, gdzie orientacja rogu jest do tyłu w młodocianych i do przodu w dorosłych,” Horner powiedział. Nawet u starszych okazów, takich jak skamielina nazwana wcześniej Torosaurus, kość w tarczy twarzy resorbuje się, tworząc otwory wzdłuż krawędzi. John Scannella, student Hornera z Montana State, przedstawił pracę przeklasyfikowującą Torosaurus jako starego Triceratops na spotkaniu Society for Vertebrate Paleontology w Bristolu, w Wielkiej Brytanii, 25 września.
„Aby ta ogromna ilość kości mogła się poruszać, musi być dużo odkładania i resorpcji”, powiedział Horner.
Horner i Goodwin kontynuują poszukiwania skamieniałości dinozaurów w formacji Hell Creek, która jest bogata w Triceratops, dinozaury kopulaste, hadrozaury i tyranozaury. Analiza stadiów rozwojowych tych taksonów będzie miała implikacje dla innych rogatych dinozaurów, które są odkrywane w Azji i innych miejscach.
„Istnieją inne rogate dinozaury myślę, że może być ponad podzielone,” to jest, podzielone na zbyt wiele nowych gatunków, a nie są łączone jako jeden gatunek, Goodwin powiedział.