De belangrijkste media voor informatieverspreiding die werden gebruikt waren affiches, plaatselijke kranten, plaatselijke radio en de eerder genoemde openbare bijeenkomsten. Het doel van deze activiteiten was het grote publiek te informeren over het project en dat er bijeenkomsten zouden worden gehouden. Het ging om een eenmalige publicatie in kranten en een uitzending op lokale radiozenders gedurende enkele dagen.

Informatieverspreiding is een zeer laag participatieniveau met slechts eenrichtingscommunicatie, maar speelt een rol bij bewustmaking en kan andere participatieve instrumenten ondersteunen, zoals in de casestudy. De belangrijkste voordelen zijn dat het de mogelijkheid biedt de niet-aanwezigen van openbare bijeenkomsten te bereiken, met inbegrip van de verzorgers en de HIV/AIDS-patiënten. Het is echter onwaarschijnlijk dat het de meest achtergestelde groepen, waaronder vrouwen en armen, bereikt vanwege hun werkdruk, de toegankelijkheid van kranten en radio, en de veel geringere mate van geletterdheid. In veel projectgebieden zijn er ook taalbarrières met achtergestelde groepen die verschillende dialecten hebben. Geletterdheid, talen en onderwijs zijn van invloed op de mate van bekendheid met en het begrip van het project, met gevolgen voor de doeltreffendheid van het project en de deelname aan andere participatieve evenementen. In ontwikkelde landen zijn de alfabetiserings- en onderwijspercentages veel hoger, maar er is ook een rol weggelegd voor een overdaad aan informatie en het effect daarvan op de bekendheid met het project.

De methoden voor informatieverspreiding die in de casestudy werden gebruikt, resulteerden in weinig mogelijkheden om de voordelen van sociaal kapitaal te realiseren. Alternatieve methoden zouden het bestaande sociale kapitaal kunnen mobiliseren en versterken en mogelijkheden kunnen bieden voor de opbouw van nieuw sociaal kapitaal. De plaatselijke voorlichtingsmensen zouden kunnen worden ingezet om informatie door te geven via hun dagelijkse werkzaamheden binnen het dorp. Traditionele leiders zouden ook kunnen bijdragen tot deze mond-tot-mond verspreiding van informatie en tegelijk de bestaande traditionele netwerken kunnen versterken. Een andere mogelijkheid is het gebruik van cultureel aangepaste voorlichtingsmethodes zoals zang, rollenspel, poppenspel of dans. Deze mogelijkheden zouden in ontwikkelde landen beperkt zijn, maar er kunnen contextspecifieke omstandigheden zijn waarin bestaande netwerken kunnen worden gemobiliseerd voor informatieverspreiding.

  • Verspreiding van informatie – Participatiecasusstudie
  • Focusgroepen – Participatiecasusstudie
  • Publieksvergaderingen – Participatiecasusstudie
  • Vragenlijsten – Participatiecasusstudie
  • Aanbevelingen – Participatiecasusstudie

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.