Fluorescentieherstel na fotobleaching (FRAP) is een techniek uit de fluorescentiemicroscoop om moleculaire diffusie en transport te meten. FRAP is een waardevolle techniek in celbiologisch onderzoek en evolueerde gelijktijdig met de vooruitgang van microscopen en fluorescentiesondes. Hoewel de techniek in de jaren zeventig werd ontwikkeld, brachten de ontdekking en verdere ontwikkeling van fluorescente proteïnen een revolutie teweeg in FRAP. Na de ontdekking van het groene fluorescentie-eiwit en de toepassing ervan als een niet-invasief en genetisch gecodeerd eiwit-tag, werden in vivo studies van eiwitdynamica en interacties mogelijk. FRAP is gebaseerd op het onomkeerbaar bleken van een pool van fluorescente probes en het volgen van het herstel in fluorescentie ten gevolge van beweging van omringende intacte probes naar de gebleekte plek. Hoewel de metingen eenvoudig zijn, vereist kwantitatieve FRAP een zorgvuldige experimentele opzet, solide controles, gegevensverzameling en analyse. In de afgelopen jaren zijn verschillende FRAP-gerelateerde technieken toegesneden op bepaalde celbiologische vragen, waaronder inverse FRAP, fluorescentieverlies bij fotobleaching, en fluorescentielokalisatie na fotobleaching.