Redefining Home

Written door Kathleen Goodwin

“Wat voor muziek maken jullie?” vroeg ik. Dat is een makkelijke vraag om te stellen, maar een moeilijke om te beantwoorden, zei Andy Dunnigan van The Lil Smokies. In feite zegt hij dat het antwoord aan de luisteraar is – niet aan de muzikanten – om te bepalen. Hij deed wel een poging: “Het is een soort fusie van lyrisch gedreven folkmuziek, pop medley, en bluegrass instrumenten.” Newgrass, bluegrass, of hoe je het ook wilt noemen, de mensen kunnen een energieke show verwachten van The Lil Smokies. “Het is een rock and roll vibe met bluegrass instrumenten,” legt Andy uit. “Het is geen traditionele bluegrass show. Wat we ook voelen , we zullen het doen.” Andy Dunnigan, leadzanger van Missoula’s eigen Lil Smokies, ging zitten met Destination Missoula om de oorsprong van de band te bespreken, hun opkomst van de straten van Missoula tot een 150+ show tourschema, hun nieuwe album en alle dingen die ze leuk vinden aan de Last Best Place.

Gevormd in 2009, ontmoetten de Smokies elkaar op een college huisfeest op Daly Avenue. De oorspronkelijke leden woonden en werkten allemaal in Missoula, en Andy was op dat moment een student die Creative Writing studeerde in het Engelse programma. “Ik ontmoette The Lil Smokies op een studentenfeestje. Ze speelden een open bluegrass jam, dus nam ik mijn dobro mee, en daar werd de eerste samensmelting van de band gevormd.”

De band speelt in het theater van hun thuisstad, Missoula’s eigen Wilma. Photo credit: Neubauer Media

In het begin speelden The Lil Smokies rond in de stad voor plaatselijke bars als Charlie B’s, en kregen af en toe optredens in plaatsen als de Top Hat Lounge.

“Ik herinner me mijn eerste keer in de Top Hat…Ik was 20. Ze waren gastheer van een bluegrass pick en ik was echt bang omdat ze speelden traditionele bluegrass muziek, en ik had echt geen idee wat ik aan het doen was. Ik had het gevoel dat ik daar niet thuishoorde. Het was mijn eerste keer in een bar, maar ik herinner me dat ik het het coolste ooit vond.” Jaren later stond Andy op het podium van de Top Hat met The Lil Smokies. “Het was een dinsdagavond of zoiets. We vertelden natuurlijk al onze vrienden. alleen onze vrienden waren,” lacht hij.

Van een 20-koppig, alleen voor vrienden publiek in de Top Hat tot het regelmatig uitverkopen van de Wilma en het spelen in het KettleHouse Amphitheater, The Lil Smokies hebben een lange weg afgelegd; maar de steun van hun vrienden en de lokale Missoula gemeenschap zijn een constante gebleven. De herinneringen aan deze vooruitgang – en hoe Missoula zich heeft ontwikkeld en de band door dit alles heeft gesteund – zijn wat Andy “mooie momenten” noemt.”

“We zijn begonnen als een garageband. Het is een heel Disney-verhaal, om het zo maar te zeggen. Van het steegje tussen Taco del Sol en Charlie B’s tot Red Rocks, best gek,” lacht Andy.

De beslissing om te gaan toeren, eerst regionaal en daarna nationaal, kwam voor de band organisch maar onverwachts. In 2013 wonnen ze de Northwest String Summit buiten Portland, Oregon, en kort daarna in 2014 wonnen ze het Telluride Bluegrass Festival in Telluride, Colorado. “Het was zelfbevestigend,” legt Andy uit. “Het zette ons aan het denken dat we misschien toch geen waanideeën hadden. Misschien waren er wel mensen buiten onze vrienden en de lokale Missoula muziekscene die er echt iets in zagen. Dat was een goed moment, en dat was toen we voor het eerst de impuls kregen om een busje te kopen en te kijken of we dat ook echt konden. We gingen er helemaal voor.”

De band zag een remodeling toen ze eenmaal begonnen te toeren: oorspronkelijke leden vertrokken en nieuwe leden werden aangetrokken. “Ik denk niet dat oorspronkelijk iemand had verwacht dit fulltime te doen,” zegt Andy. “Van de straten van Missoula naar een slopende 150+ shows per jaar, het was meer dan verwacht.” De huidige samenstelling van de Smokies bestaat uit Andy Dunnigan op zang en dobro, Matt Cornette op banjo, Scott Parker op bas, Matt “The Rev” Rieger op gitaar, en Jake Simpson op fiddle. Matt en Scott noemen Missoula full-time hun thuis, terwijl Andy, Rev en Jake elders wonen. De band beschouwt zichzelf nog steeds als een Missoula band omdat, volgens Andy, dat een vlag is die het waard is om met trots te dragen.

“Ik denk dat Missoula op zichzelf zo’n unieke plaats is. Missoula krijgt de kroon voor zijn esthetische schoonheid met de bergen en zo, maar er is iets heel speciaals aan de vriendelijkheid en de gemeenschap en de boerenmarkt en de muziek en de mensen die je in de ogen kijken als je over straat loopt. Ik ben er echt trots op dat ik daar zo lang heb gewoond, en het maakt ons trots om de Montana vlag te dragen. Dat is waar de band is ontstaan en we hebben veel tijd doorgebracht met het spelen in die straten, en ik zal daar altijd erg trots op zijn.”

The Lil Smokies spelen Red Rocks in Golden, Colorado in september 2019. Photo credit: Glenn Ross.

2019 was een groot jaar voor The Lil Smokies – ze speelden 150+ shows en openden voor Greensky Bluegrass voor tal van shows, waaronder in Missoula’s eigen KettleHouse Amphitheater. Ze kregen ook de kans om Red Rocks Amphitheatre in Golden, Colorado te spelen, een ervaring die Andy op de beste manier “stressvol” noemde.

“Red Rocks is een lust voor het oog, en als iedereen zich daar vult, is het moeilijk om die ervaring zelfs maar onder woorden te brengen,” deelt hij. “We hadden een goede show, en het voelde geweldig om onder die omstandigheden op te treden. Het was zenuwslopend om wakker te worden en te denken ‘Ik speel Red Rocks vandaag.’ We worden niet echt nerveus meer voor optredens, maar we hadden zeker wat vlinders op steroïden die dag.”

Naast het toeren, nam de band in augustus hun derde studioalbum, vierde totaal, op. Het album werd opgenomen buiten El Paso, Texas op Sonic Ranch in Tornillo, een 1.700 hectare grote pecan boomgaard en residentiële opnamestudio. Het nieuwe album, getiteld Tornillo, werd geproduceerd door Bill Reynolds, bassist van Band of Horses en moet in januari 2020 uitkomen.

Overlooking the mountains outside of Missoula at KettleHouse Amphitheater. Photo credit: Neubauer Media.

Tussen een druk tourschema en opnames door, komen de Smokies niet zo vaak terug om in Missoula te spelen (zowel op het podium als daarbuiten) als ze zouden willen. Waar ze ooit constant in Missoula speelden, komt de band nu twee keer naar hun geboortestad: voor een zomers optreden en om op oudejaarsavond in de Wilma te spelen. Hun ontvangst is altijd hartelijk, en ze kijken uit naar hun optredens in Missoula en de tijd die ze hier doorbrengen. Raften op de rivier, wandelen in Greenough Park met een kopje koffie van Black Coffee, Stewart Peak beklimmen, een stukje pizza eten bij Bridge Pizza en zijn oude stamppotten bij Charlie B’s bezoeken zijn enkele van Andy’s favoriete activiteiten als hij terug is. De band heeft in de loop der jaren een andere definitie van thuis gekregen, maar er is altijd iets heel “thuis” aan Missoula.

“De mensen van Missoula zijn zeer gepassioneerd over alles. De plaatselijke scene is zeer ondersteunend – of het nu pottenbakken of wandelen of muziek of wat dan ook is – mensen zijn zeer gepassioneerd en aanvaardend. Ik denk dat het een groot voordeel voor ons was om in Missoula te beginnen. Ik denk daar vaak over na, of het gebeurd zou zijn als ze ergens anders waren begonnen. En ik denk het niet,” zegt Andy. “We waren in goede handen toen we in Missoula begonnen.”

Featured photo credit: Neubauer Media