Audrey Fraizer

De schokkende video is meer dan dramatisch.

De video zou je moeten dwingen om weg te kijken, maar in plaats daarvan wordt je aandacht getrokken door de torpedo-achtige beweging en richting van de auto die rechtstreeks op zijn doel afgaat (youtube.com/watch?v=TTAxs4kswkU). De kracht van de botsing bij het contact – een tolplein – draait de auto gewelddadig rond en lanceert een passagier in de lucht. Hij stort op de grond en komt met zijn gezicht naar beneden tot stilstand, bijna 30 meter van de eerste botsing.1

Hoewel de video authentiek is, is het volgende scenario fictief en gebaseerd op wat de antwoorden van de beller op de vragen van de EMD hadden kunnen zijn.

Een tollenaar in een tolhuisje belt 911/999/112/000 om te melden waarvan hij niet kan geloven dat hij er getuige van was.

Wat is het adres van het noodgeval? State Route 91.

Wat is het telefoonnummer waarvandaan u belt: 555-555-5555.

Okee, vertel me precies wat er is gebeurd: Een man vloog net uit een auto. Het gebeurde zo snel. Ik hoorde een hard geluid, en voor ik het wist, zag ik een man uit een auto vliegen nadat hij het tolplein had geraakt.

Bent u nu bij de patiënt: Ja, ik ben vlak naast hem. Hij gleed in mijn tolhuisje. Hij ligt met zijn gezicht naar beneden op de grond.

Hoeveel (andere) mensen zijn gewond/ziek: Ik weet het niet. Ik kan niemand anders zien in de auto vanaf hier. Ik sta bij de man op de grond. Hij ziet er gewond uit. Zijn been is scheef gedraaid.

Hoe oud is hij: Ik weet het niet. Misschien midden 20. Is hij wakker (bij bewustzijn): Ja.

Ademt hij? Ja.

In dit voorbeeld, wat is uw hoofdklacht? Is het Protocol 30: Traumatisch letsel (specifiek) of Protocol 29: Verkeers-/vervoersincidenten?

Protocol 30 is geschikt voor een persoon die valt of uit een voertuig wordt geduwd, mits er geen sprake is van een ernstig verkeersongeval en de persoon vervolgens niet is overreden. In dit geval heeft de kracht van de botsing de passagier uit het voertuig geslingerd en is zijn lichaam tot stilstand gekomen bij een tolhuisje op ongeveer 30 voet afstand van de botsing.

Daarom is het juiste antwoord Protocol 29, dat meer is ontworpen voor het mechanisme van letsel en veiligheidskwesties op de plaats van het ongeval in verband met motorvoertuigen en verkeer, dan voor individuele verwondingen van patiënten.

Volgens Brett Patterson, IAED™ Academics & Standards Associate en Medical Council of Standards Chair, “Specifiek, het uitwerpmechanisme is gerelateerd aan de kracht van het gaan door een voorruit, en auto versus voetganger is gerelateerd aan het verschil in massa van de een versus de ander.”2

Letselmechanisme

Dus, hoe wordt letselmechanisme gedefinieerd in termen van het Medical Priority Dispatch System™ (MPDS®) en hoe stuurt de definitie ervan de selectie van de hoofdklacht? Case Entry Rule 2 stelt: “Als de beschrijving van de klacht TRAUMA inhoudt, kies dan het Chief Complaint Protocol dat het beste ingaat op het mechanisme van verwonding.”

Volgens Protocol 21: Hemorrhage/Lacerations, is TRAUMA een fysieke verwonding of wond veroorzaakt door een externe kracht door een ongeval of geweld. De externe kracht kan stomp of scherp van aard zijn. Naast botte en scherpe mechanismen is er de situatie van thermische energie in de vorm van warmte, koude of een chemisch agens, die de warmte of koude opwekt. Nu oorlogsachtige situaties vaker voorkomen, komen ontploffingsletsels en andere massaslachtoffers als gevolg van geïmproviseerde explosieven (IED) vaker voor.

Inzicht in de aard van het trauma onderwerpt de hoofdklachtselectie van het EMD aan verschillende kernpunten:

• Het mechanisme van het letsel beschrijft hoe, met welke kracht, en op welk deel van het lichaam de patiënt gewond is geraakt. Belangrijke mechanismen van letsel omvatten: uit een voertuig geslingerd worden, voertuig versus voetganger of fietser, incidenten met hoge snelheid, LANGE en EXTREME valpartijen, ongelukken met grote machines, en vele andere krachten, waaronder opzettelijke.
• Weten wat het mechanisme van letsel is, helpt bepalen hoe waarschijnlijk het is dat een ernstig letsel heeft plaatsgevonden.
• Het gerapporteerde mechanisme kan een indicatie geven van de verwondingen die hulpverleners kunnen verwachten bij hun aankomst.
• Soms bepaalt het mechanisme van verwonding alleen al welke spoedeisende zorg wordt verleend aan een patiënt die anders slechts lichte verwondingen lijkt te hebben.

Uw tweede vraag

Een beller heeft een aanval op het dak en valt vervolgens 10 meter op de grond. Welk protocol kan deze situatie het beste behandelen en waarom?

De keuze heeft te maken met de Case Entry Rules (met name regel 2 over het mechanisme van verwonding) en de ingebouwde fail-safes van het MPDS die de EMD beschermen wanneer er in eerste instantie meerdere hoofdklachten aanwezig zijn. Protocol 17: Vallen is het meest geschikt vanwege het mechanisme van het letsel (LANG VALLEN) en de mogelijkheid van ernstig, onderliggend letsel. Merk op dat de eerste vraag van Protocol 17 betrekking heeft op de hoogte van de val, wat helpt bij het kwalificeren van de mogelijke medische shunt naar Protocol 31: Bewusteloosheid/ flauwvallen (dichtbij). Dit wordt gekwalificeerd door (grondniveau) wanneer ofwel “Duizeligheid met val” of “Flauwgevallen of bijna flauwgevallen” wordt vastgesteld als de oorzaak van de val.

De rationale is vrij eenvoudig, legde Patterson uit.

“Vallen op grondniveau zal waarschijnlijk geen levensbedreigend letsel veroorzaken vanuit een prehospitaal standpunt, vooral wanneer de patiënt alert is,” zei hij. “Als de oorzaak van de val op grondniveau medisch van aard is, stuurt het protocol de hulpverlener automatisch naar Protocol 31 om de medische oorzaak te evalueren, die vaak ernstiger is dan de val zelf. In feite blijken veel van deze gevallen hartstilstanden te zijn, simpelweg omdat de beller alleen getuige was van de val, en niet van het voorafgaande bewustzijnsverlies. Als de oorzaak van de val onbekend is, bieden de “Arrestatie”, “Bewusteloos” of “Niet alert” Determinant Descriptoren op Protocol 17 de juiste fail-safe. LANGDURIGE of UITERSTE VALLEN kunnen echter zeer ernstige, of occulte (verborgen) verwondingen veroorzaken die mogelijk niet worden herkend door de beller of zelfs de responder, dus het is van het grootste belang het mechanisme van het letsel te kennen en de oproep op de juiste manier te coderen.”3

Geassocieerde hoofdklachten

Geassocieerde hoofdklachten met mechanisme van letsel zijn:

• Protocol 3: Dierenbeten/Aanvallen
• Protocol 4: Aanranding/Seksueel geweld/Stun gun
• Protocol 7: Brandwonden (Scalds)/Explosie (Blast)
• Protocol 16: Oogproblemen/verwondingen
• Protocol 17: Vallen
• Protocol 21. Bloedingen/Laceraties
• Protocol 20: Bloedingen/Laceraties
• Protocol 22: Onbereikbare Incidenten/Andere Beknellingen (Niet-Verkeer)
• Protocol 27: Steek/Pistoolschot/Penetrerend Trauma
• Protocol 29: Traffic/Transport Incidents
• Protocol 30: Traumatic Injuries (Specific)

Uw derde vraag

Is het volgende letsel van een parachutist een traumatisch letsel of een val? De springer springt uit het vliegtuig, valt er niet uit, heeft een volledig opgeblazen parachute, landt op de grond maar breekt een enkel, been, enz. Wat is het? Traumatisch letsel? EXTREME VALLEN? Hij komt naar beneden met dezelfde daalsnelheid als andere springers, maar landt gewoon niet goed.

Protocol 30 zou de juiste keuze zijn, zei Dr. Jeff Clawson:

“Er zijn een ziljoen dingen die verwondingen veroorzaken bij mensen (je hoeft alleen maar te denken aan een pretpark en het potentieel van ongelukken daar). Dit mechanisme is gewoon niet gelijk aan de krachten die betrokken zijn bij een EXTREME GEVALLEN, en het specifieke letsel is de reden voor de oproep.

We hebben geen speciale protocollaire route voor ongevallen met vallen van fietsen. Hetzelfde geldt voor skiërs. Het spectrum van “Tour de France-renners” tot “kinderen op driewielers” laat zich niet zomaar in een letselmechanisme gieten. Wat de snelheid betreft, wordt in Protocol 30 niet beoordeeld hoe snel de giek van de vorkheftruck ging toen die de werknemer in zijn rug raakte, en evenmin hoe snel de skiër ging tijdens een afdaling. Het protocol geeft echter wel informatie over de ernst van het letsel in termen van het getroffen lichaamsdeel in veel meer detail in vergelijking met Protocol 29. “4

Frequentie van trauma-oproepen

Trauma-oproepen behoren tot de hoogste frequentie van oproepen ontvangen door noodhulpcentrales.

In 2012 werden bijna 20 miljoen EMS-activeringen gemeld aan het National Emergency Medical Services Information System (NEMSIS) door 8.439 agentschappen die zich in 42 staten en territoria bevinden. Van de bijna 11 miljoen 911 EMS-activeringen die een patiënt behandelden en vervoerden, werd de meerderheid bijgewoond door een betaalde EMT-paramedicus (82%) in dienst van een brandweer EMS-agentschap (25%) die in een stedelijk gebied werkt (53%). 911-communicatiecentra stuurden het vaakst een ambulance voor een “ziek persoon” (14%), terwijl hulpverleners het vaakst pijn (26%) als belangrijkste symptoom van de patiënt meldden en “traumatisch letsel” (13%) als waarschijnlijke oorzaak.5

Een studie waarin oproepen en het toegekende prioriteitsniveau voor noodgevallen (2011-2013) werden geanalyseerd, wees uit dat “onduidelijk probleem” de meest voorkomende categorie was (19%). De vijf meest voorkomende oorzaken met een bekende oorsprong werden gecategoriseerd als “Wonden, breuken, kleine verwondingen” (13%), “Pijn op de borst/hartziekte” (11%), “Ongevallen” (9%), “Intoxicatie, vergiftiging, overdosis drugs” (8%), en “Ademhalingsmoeilijkheden” (7%).6

MPDS-gebruikers registreren soortgelijke resultaten als de op NEMSIS gebaseerde studie. Neem de Wilton Volunteer Ambulance Service (Connecticut, VS). In 2017 behandelden zij 63% medische oproepen in vergelijking met 37% trauma-oproepen. Het meest voorkomende mechanisme van letsel voor trauma-oproepen was vallen. De prioritaire informatie is de locatie, het aantal patiënten, het mechanisme, en details over het mechanisme die een indicatie geven van het traumaniveau.7

Een andere MPDS-gebruiker om naar te kijken is de Lancaster County-Wide Communications (Pennsylvania, VS). De 911-centralisten van het graafschap behandelden van 2009 tot 2014 bijna 300.000 oproepen voor medische nooddiensten. Meer dan 46.000 oproepen (15% van het totaal) waren voor een “zieke persoon”, waarmee dit het meest voorkomende type oproep was. De volgende oproepen waren “ademhalingsmoeilijkheden”, “val/verwondingen”, “voertuigongevallen” en “pijn op de borst”. De minst voorkomende categorieën oproepen waren elk goed voor minder dan 1% van het totaal. Daartoe behoorden “koolmonoxide-inhalatie” (171 oproepen), “dierenbeten” (339), “brandwonden” (340), “steekpartijen” (437) en “schietpartijen” (449).8

Uw laatste vraag

Een beller meldt dat zijn maat tijdens het backcountry skiën tegen een boom is gebotst. De patiënt is niet alert, en zijn ademhaling is ineffectief. Het mechanisme van het letsel (trauma event) geeft aan dat een nekletsel mogelijk is. Moet het EMD PAI’s geven om de luchtweg te openen (hoofd-kantel methode) gezien de mogelijke gevaren van nekmanipulatie?

Ja, volgens het EMD principe om leven boven ledematen te beschermen. Regel 2 van Protocol 30 zegt: “De kanteling van het hoofd is de enige erkende methode om de luchtweg te controleren in de PAI-omgeving. Wanneer een TRAUMA patiënt wordt gepresenteerd die niet alert is en INEFFECTIVE BREATHING heeft, moet de EMD het leven boven de ledematen beschermen en de luchtweg openen.”

In een niet-visuele verzendomgeving moet de luchtweg zonder aarzelen worden geopend als de ademhaling INEFFECTIVE is, zelfs als het mechanisme van het letsel aangeeft dat een nekletsel mogelijk is. Het risico van verergering van een nekletsel is zeer laag, terwijl het risico van overlijden, zonder adequate interventie, zeer hoog is.

Wanneer echter de ademhaling van een bewusteloze patiënt effectief is, verplichten de traumaprotocollen het gebruik van de Breathing Verification Diagnostic en, wanneer de effectieve ademhaling wordt bevestigd, koppeling aan X-3 waar de patiënt kan worden bewaakt zonder de nek te bewegen.

Bronnen

1 “Video toont auto die tegen tolhuisje aanrijdt.” WPBF 25 Nieuws. 2018; 12 juni. https://www.youtube.com/watch?v=TTAxs4kswkU (geraadpleegd 19 maart 2019).

2 Patterson B. “Val of duw?” Journal of Emergency Dispatch. 2017; 5 juni. https://iaedjournal.org/fall-or-push/ (geraadpleegd 19 feb. 2019).

3 Patterson B. “Welke klachten passen bij de noodsituatie?” Journal of Emergency Dispatch. 2013; 3 dec. https://iaedjournal.org/protocol-fits-emergency/ (geraadpleegd 19 feb. 2019)

4 Clawson J. “Bicycle and Rider at Odds.” Journal of Emergency Dispatch. 2007; Summer.

5 Mann NC, Kane L, Dai M, Jacobson K. “Description of the 2012 NEMSIS public-release research data set.” Prehospital Emergency Care. 2014; 7 okt. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25290075 (accessed March 19, 2019).

6 Møller TP, Ersbøll AK, Tolstrup JS, Østergaard D, Viereck S, Overton J, Folke F, Lippert F. “Observational Study of 211,193 Medical Emergency Calls.” Scandinavian Journal of Trauma, Resuscitation and Emergency Medicine. 2015; Nov. 4. https://sjtrem.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13049-015-0169-0 (geraadpleegd 19 feb. 2019).

7 “Wilton Volunteer Ambulance Corps 911: Lessen van EMS – Aard van de oproepen.” 2018; 28 feb. http://wiltonambulance.org/wvac-911-lessons-from-ems-nature-of-calls/ (geraadpleegd 19 feb. 2019).

8 Buckwalter T. “Zoeken in de gegevens: Wat is de meest voorkomende 911 EMS-oproep in Lancaster County?” Lancaster Online. 2015; 17 juli. https://lancasteronline.com/news/local/search-the-data-what-s-the-most-common-ems-call/article_9d7b4152-2be1-11e5-8e6a-f3228376ba9d.html (geraadpleegd 19 feb. 2019).