Overgewicht en obesitas zijn termen die worden gebruikt om te verwijzen naar gewichtsbereiken die hoger liggen dan wat over het algemeen als gezond wordt beschouwd voor een bepaalde lengte. Deze termen geven ook gewichtsbereiken aan waarvan is aangetoond dat ze de kans op bepaalde ziekten en andere gezondheidsproblemen vergroten. Gedrags-, omgevings- en genetische factoren kunnen van invloed zijn op de vraag of iemand zwaarlijvig of te zwaar is.

Volwassenen

Bij volwassenen worden overgewicht en zwaarlijvigheid bepaald door aan de hand van gewicht en lengte een getal te berekenen dat bekend staat als de “body mass index” (BMI). De BMI wordt gebruikt omdat deze waarde voor de meeste mensen verband houdt met de hoeveelheid vet in het lichaam.

• Een volwassene wordt als overgewicht beschouwd als zijn BMI tussen 25 en 29,9 ligt.
• Een volwassene met een BMI van 30 of meer wordt als zwaarlijvig beschouwd.

Kinderen

Bij kinderen van dezelfde leeftijd en van hetzelfde geslacht wordt overgewicht volgens de CDC-groeitabellen bepaald als een BMI op of boven het 85e percentiel en onder het 95e percentiel. Zwaarlijvigheid wordt gedefinieerd als een BMI op of boven het 95e percentiel.

Gezondheidseffecten van obesitas en overgewicht

Obesitas en overgewicht verhogen het risico op een aantal aandoeningen, waaronder:

• Coronaire hartziekten
• Diabetes type 2
• Kanker (endometrium-, borst- en colonkanker)
• Hoge bloeddruk
• Lipidenstoornissen (bijvoorbeeld, hoog totaal cholesterolgehalte of hoog triglyceridengehalte)
• Bloeding
• Lever- en galblaasaandoeningen
• Slaapapapneu en ademhalingsproblemen
• Arthrose (degeneratie van het onderliggende kraakbeen en bot van een gewricht)
• Gynaecologische problemen (abnormale menstruatie, onvruchtbaarheid)

Problemen van mensen met een handicap

Mensen met een handicap vinden het soms moeilijker om gezond te eten, hun gewicht onder controle te houden en lichamelijk actief te zijn. Dit kan te wijten zijn aan het volgende:

• gebrek aan gezonde voedingskeuzes.
• Moeilijkheden met kauwen of slikken van voedsel, of vanwege de smaak of textuur van voedsel.
• Medicijnen die kunnen bijdragen aan gewichtstoename, gewichtsverlies en eetlustveranderingen.
• Fysieke beperkingen die het vermogen om te sporten kunnen verminderen.
• Pijn.
• Gebrek aan energie.
• Tekort aan toegankelijke omgevingen (bv. trottoirs, parken en sportuitrusting) die beweging mogelijk maken.
• Tekort aan middelen (bv. geld, vervoer en sociale steun van familie, vrienden, buren en leden van de gemeenschap).

Wat kan er worden gedaan?

Obesitas is een complex probleem dat een krachtige oproep tot actie op meerdere niveaus vereist, zowel voor kinderen als volwassenen. Er zijn meer inspanningen nodig, en nieuwe federale initiatieven helpen om onze gemeenschappen om te vormen tot plaatsen die gezond eten en actief leven sterk ondersteunen.

Iedereen kan:

• Meer fruit en groenten eten, en minder voedingsmiddelen met veel vet en suiker.
• Meer water drinken in plaats van suikerhoudende dranken.
• Minder televisie kijken.
• Borstvoeding ondersteunen.
• Beleid en programma’s op school, op het werk en in de gemeenschap bevorderen om gezonde voedingskeuzes mogelijk te maken.
• Meer lichaamsbeweging.

Wetenschappelijk bewijs toont aan dat regelmatige lichaamsbeweging belangrijke gezondheidsvoordelen oplevert voor mensen met een handicap. Voordelen zijn onder meer een verbeterde cardiovasculaire en spier conditie, geestelijke gezondheid, evenwicht, en het vermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren.