Er is de officiële Devils Punchbowl wandeling die hier en hier wordt besproken – ook bekend bij backcountry liefhebbers zoals ikzelf als Cedar Creek Falls, en dan is er de Devils Punchbowl van alle anderen, die voor zover ik kan nagaan in Descanso ligt, Cuyamaca, de Laguna Range, Fallbrook, Ramona, en overal waar er seizoensgebonden afvloeiing is, want San Diego is een droge streek, en het maakt niet uit over welke Devils Punchbowl je het hebt, ze zullen waarschijnlijk allemaal niet meer zijn dan een gebied van gladde rots zonder water tegen de tijd dat de hete Santa Ana winden door de streek blazen in augustus, september en oktober. Afgelopen weekend had ik het geluk naar nog een van de Devils Punchbowls te worden gebracht door een ervaren backcountry wandelaar en ontdekkingsreiziger en een echte inheemse San Diegan, waarvan er in mijn ervaring maar weinig zijn. Dit is een van de dingen die ik het leukst vind aan actief zijn in de outdoor gemeenschap, lokaal en niet-lokaal, de geweldige tips die ik af en toe krijg van vrienden en kennissen.

Helaas kan ik geen routebeschrijving geven naar deze Devils Punchbowl, omdat mijn gids mij verzocht de locatie geheim te houden, omdat het haar en haar familie’s plek was om te bezoeken toen ze opgroeide. Aangezien dit niet de eerste keer was dat iemand een dergelijk verzoek aan mij deed (zie: de Blauwe Zon Grot); en aangezien ik een paar plaatsen heb die ik in de loop der jaren geheim heb gehouden, had en heb ik er geen probleem mee om deze Duivels Punchbowl geheim te houden. Wat ik je wel kan vertellen, is dat als je Descanso, Californië verlaat op Oak Grove Road, de weg uiteindelijk overgaat in Boulder Creek Road, en onverhard wordt. Op dit punt bent u in een van de mooiste – en minder bekende gebieden van San Diego County. Als je hier bent, doe dan wat ik heb gedaan: neem de tijd om de omgeving te verkennen, en geniet van het uitzicht vanaf ~4,000 feet.

Op een bepaald punt van Boulder Creek, zal er een ongemarkeerde verroeste poort zijn, en als je op weg bent naar deze plek, zul je van de weg af willen gaan waar je kunt, en beginnen te lopen. De wandeling naar deze Devils Punchbowl begint als een voormalige onverharde weg, maar wordt al snel een pad dat door enkele zwarte eiken en chaparral slingert. Ik ga u niet wijsmaken dat dit een plek is die nog nooit mensen heeft gezien, maar wat ik wel wil zeggen is dat dit een gebied is dat niet veel voetverkeer ontvangt. Maar zoals u op de foto’s kunt zien, zult u, als u ogen hebt, het vage spoor kunnen zien waar anderen u zijn voorgegaan. Na anderhalve kilometer passeer je een groepje bomen en sta je aan de rand van een brede, heldere poel water, ongeveer 2 meter breed en 2 meter breed. Dit is Descanso’s Devils Punchbowl, en het is ongerept. Het pad slingert aan de oostkant omhoog, en de poel is aan de noord- en oostkant omgeven door graniet, en wordt gevoed door de beek die erin stroomt, en er aan de andere kant weer uitkomt.

In sommige opzichten is deze Devils Punchbowl niet anders dan alle andere – een poel die is ontstaan uit water dat door een bron of beek wordt gevoed, en de ligging, aan de rand van een canyon omgeven door glooiende bergwanden, deed me denken aan Harper’s Creek, stroomopwaarts in Cuyamaca Rancho State Park. Maar na een seconde begreep ik waarom mijn gids het geheim wilde houden. Deze Devils Punchbowl is een natuurlijke depressie die een perfecte plaats is om te zwemmen en te ontspannen. De canyon waar hij in ligt heeft de stilte van een lang ver verwijderde historische natuur. Ik zou Harper’s Creek nooit een populaire plek noemen met zijn vier tot vijf dagelijkse bezoekers, maar in vergelijking met nul bezoekers, zou het een “populaire” trail zijn. Behalve de “punchbowl” zelf, kan men ook stroomopwaarts gaan (zoals wij deden) en omhoog naar een verlaten mijn met uitzicht op de punchbowl. Tot verdriet van mijn gids is deze mijn afgesloten met metalen tralies, maar het blijft een interessante bezienswaardigheid om even te bekijken.