Badacze z Johns Hopkins mają dowody wyjaśniające, dlaczego rzekomo naturalny akt starzenia się jest sam w sobie bardzo silnym czynnikiem ryzyka dla zagrażającej życiu niewydolności serca.
W badaniu, które ma być przedstawione 4 listopada na dorocznych sesjach naukowych American Heart Association (AHA) w Orlando, Fla…, Zespół Hopkinsa przeanalizował ponad pół tuzina pomiarów struktury serca i funkcji pompowania, aby ocenić zmiany minutowe w sercach 5 004 mężczyzn i kobiet w wieku od 45 do 84 lat, o różnym pochodzeniu etnicznym i bez istniejących objawów choroby serca.
Badacze odkryli, że każdego roku, jak ludzie się starzeją, czas potrzebny na ich mięśnie serca, aby ścisnąć i zrelaksować rośnie dłużej, o 2 procent do 5 procent.
Wyniki badań uzyskano od uczestników badania, którzy przeszli high-tech rezonans magnetyczny serca – oznaczony MRI – który mierzy indywidualne zmiany segmentu mięśni z każdym uderzeniem serca.
The ustalenia, naukowcy twierdzą, oferują wgląd w podstawowe przyczyny niewydolności serca. Są one szczególnie cenne teraz, jak miliony wyżu demograficznego w Ameryce przejść do ich 60s, czas, kiedy większość oznak i objawów problemów z sercem po raz pierwszy pojawiają.
„Nasze wyniki pokazują, jak serce przegrywa grę w nadrabianie zaległości, gdy ludzie się starzeją”, mówi Susan Cheng, M.D., była rezydentka medycyny w Hopkins, która prowadziła badania. „To niesamowity element układanki niewydolności serca, który wreszcie wyodrębnia wpływ wieku ponad lepiej znane czynniki ryzyka, takie jak wysokie ciśnienie krwi, u zdrowych ludzi i niezależnie od rasy.”
„Wiedzieliśmy już, że serce nieustannie próbuje dostosować się do czynników ryzyka, ale teraz wiemy, że to zadanie staje się trudniejsze, gdy serce się starzeje i traci trochę swojej wydajności pompowania każdego roku,” mówi Cheng, obecnie stypendystka kardiologii w Bostonie.
Mówi, że odkrycia mogą prowadzić do testów diagnostycznych w celu identyfikacji osób, których serca starzeją się szybciej niż inne, umożliwiając profilaktyczne leczenie farmakologiczne, rozruszniki serca lub zmiany stylu życia w celu spowolnienia lub nawet odwrócenia szkodliwych skutków.
Kardiolog João Lima, M.D., starszy badacz, mówi, że efekty starzenia się były trudne do określenia z powodu nieodłącznych wad w stosowaniu standardowych kryteriów oceny funkcji serca. Obecny złoty standard, mówi, jest frakcja wyrzutowa serca, stosunek ilości krwi wypompowywanej z każdym uderzeniem serca do całkowitej objętości krwi dostępnej do pompowania. Frakcja wyrzutowa 50 procent do 65 procent jest uważany za normalny.
Wyniki badań wykazały, że frakcja wyrzutowa rzeczywiście wzrosła o 0,01 procent z każdym rokiem. Ale Lima nazywa tę liczbę mylącą, ponieważ całkowita ilość krwi dostępnej do pompowania, dolna liczba w stosunku, zmniejsza się wraz z wielkością jamy serca kurczy się i ściany serca grubieją, fałszywie zwiększając wyniki testu, gdy funkcja serca jest rzeczywiście failing.
Gdy badacze oddzielili liczby, rzeczywista ilość krwi wypompowywanej przez serce spadła o 8 mililitrów rocznie, mówi Lima, profesor nadzwyczajny w Johns Hopkins University School of Medicine i jego Heart Institute.
Wada w użyciu proporcji, zauważa, również pomógł zamaskować stopniowe kurczenie się masy mięśnia sercowego. Naukowcy odkryli, że masa mięśnia sercowego zmniejszyła się średnio o 0,3 grama rocznie. Nastąpiło to, mimo że grubość ścian serca wzrosła i pomimo wzrostu w innym standardowym miernikiem funkcji serca, stosunek masy lewej komory do objętości krwi, który wzrósł o 5 miligramów na mililitr każdego roku.
Lima mówi, że ważne jest, aby nie dać się zwieść istniejącym testom funkcji serca, zwłaszcza współczynnikom frakcji wyrzutowej, podczas diagnozowania pacjentów. Zwraca uwagę, że prawie połowa z 550 000 Amerykanów nowo zdiagnozowanych każdego roku z niewydolnością serca – głównie kobiety w wieku powyżej 50 lat – ma postać niekurczową, w której frakcja wyrzutowa wydaje się taka sama, nawet jeśli funkcja serca spada. „Wiek może być czynnikiem decydującym o tym, kto zachoruje na ten rodzaj niewydolności serca” – mówi.
„To badanie podkreśla, jak anatomia i funkcja starzejącego się serca zmieniają się równolegle z upływem czasu, podobnie jak sztywnieją tętnice, kości słabną z powodu utraty wapnia, a funkcja nerek ulega pogorszeniu” – mówi Lima. „Lekarze i pacjenci muszą rozpoznać to jako proces, który może być przyspieszony przez czynniki ryzyka lub ewentualnie spowolniony przez wybór zdrowego stylu życia i solidną opiekę medyczną”.
Następnym krokiem, mówią badacze, jest poszukiwanie tak zwanych markerów biologicznych, zwykle białek krwi, które mogą śledzić skutki procesu starzenia się na kształt i funkcję serca oraz mierzenie tych markerów, tak aby można było opracować test specyficzny dla starzenia się układu sercowo-naczyniowego.
Uczestnicy badania z sześciu ośrodków w całej Ameryce Północnej zostali wylosowani z większej puli 7000 zróżnicowanych etnicznie dorosłych, w tym Afroamerykanów, Chińczyków, mieszkańców Kaukazu i Latynosów – wszyscy monitorowani, aby zobaczyć, kto rozwija niewydolność serca. Rozpoczęte w 2000 roku badanie Multiethnic Study of Atherosclerosis (MESA) będzie prowadzone przez kolejne sześć lat. Jest to pierwsza zakrojona na szeroką skalę analiza różnic rasowych i etnicznych w funkcjonowaniu serca. Do tej pory 79 uczestników badania rozwinęło zastoinową niewydolność serca.
Finansowanie tego badania pochodzi z National Heart, Lung and Blood Institute, członka National Institutes of Health.
Poza Limą i Cheng, inni badacze z Hopkins zaangażowani w to badanie to Verônica Fernandes, M.D., Ph.D.; i David Bluemke, M.D., Ph.D. W uznaniu jej badań, Cheng jest wśród finalistów nominowanych do otrzymania nagrody Samuel L. Levine Award dla młodych badaczy na konferencji AHA.
(Tytuł prezentacji: Age-Related Differences in Left Ventricular Structure and Function, the Multiethnic Study of Atherosclerosis.)
(Tytuł prezentacji: Age-Related Differences in Left Ventricular Structure and Function, the Multiethnic Study of Atherosclerosis.