Overview

Doktryna non-delegation jest zasadą prawa administracyjnego, zgodnie z którą Kongres nie może przekazywać swoich uprawnień ustawodawczych innym podmiotom. Zakaz ten dotyczy zazwyczaj przekazywania przez Kongres swoich uprawnień agencjom administracyjnym lub organizacjom prywatnym.

W sprawie J.W. Hampton przeciwko Stanom Zjednoczonym, 276 U.S. 394 (1928), Sąd Najwyższy wyjaśnił, że kiedy Kongres daje agencji możliwość regulacji, musi dać agencji „zrozumiałą zasadę”, na której może ona oprzeć swoje regulacje. Standard ten jest postrzegany jako dość łagodny i rzadko, jeśli w ogóle, był wykorzystywany do odrzucenia ustawodawstwa.

W sprawie A.L.A. Schechter Poultry Corp. przeciwko Stanom Zjednoczonym, 295 U.S. 495 (1935), Sąd Najwyższy orzekł, że „Kongresowi nie wolno abdykować ani przenosić na innych zasadniczych funkcji ustawodawczych, które są mu w ten sposób powierzone.”

Dalsza lektura

Więcej na temat doktryny niedelegowania można znaleźć w artykule w University of Pennsylvania Law Review, artykule w Notre Dame Law Review oraz artykule w Stanford Law Review.