Brytyjski archeolog

Sir Arthur John Evans odkrył ruiny starożytnego miasta Knossos na Krecie, a wraz z nim wyrafinowaną cywilizację epoki brązu, którą nazwał „minojską”. Evans znalazł również tysiące tabliczek z pismem minojskim zwanym Linear A i Linear B. Kiedy pismo Linear B zostało rozszyfrowane, okazało się, że język, w którym zostało zapisane, jest wczesną formą greki. Odkrycia na Krecie rzuciły światło na okres cywilizacji egejskiej znany wcześniej głównie przez jego niewyraźne odbicia w mitologii klasycznej Grecji.

Arthur Evans urodził się 3 lipca 1851 roku w Nash Mills, Hertfordshire, Anglia. Kształcił się w Harrow School, Brasenose College na Uniwersytecie Oksfordzkim i na Uniwersytecie w Getyndze. Po ukończeniu studiów Evans udał się wraz z bratem Lewisem do Bośni, gdzie był świadkiem powstania chłopskiego przeciwko rządom osmańskim. Później pracował jako korespondent Manchester Guardian na Bałkanach i został sekretarzem British Fund for Balkan Refugees. Zidentyfikował wiele starożytnych rzymskich miejsc w Bośni i Macedonii, w tym miasta i drogi. Jednak jego raporty dla Guardiana na temat wydarzeń i warunków na spornych Bałkanach doprowadziły do oskarżenia go przez władze o szpiegostwo. Został aresztowany, uwięziony i wydalony w 1882 roku.

Cztery lata wcześniej Evans ożenił się z Margaret Freeman, która była partnerką w jego pracy aż do jej śmierci w 1893 roku. W latach 1884-1908 był kuratorem Oxford’s Ashmolean Museum. Był członkiem założycielem British Academy w 1902 roku, a w 1909 roku został profesorem nadzwyczajnym archeologii prehistorycznej w Oxfordzie.

Evans zainteresował się Kretą po obejrzeniu starożytnych monet i rzeźbionych pieczęci z wyspy. Po dokonaniu pierwszej podróży w 1894 roku, opublikował Cretan Pictographs i Prae-Phoenician Script, i zaproponował, że przedklasyczna cywilizacja mykeńska greckiego kontynentu pochodzi z Krety. W 1899 roku nabył ziemię na wyspie, w tym miejscu Knossos, do celów excavation.

Wyspa Kreta jest strategicznie zlokalizowany off końcówki kontynentalnej Grecji. To był główny marynarki i handlu moc w Morzu Egejskim początku około 4000 lat temu. Grecka legenda mówi o kreteńskim królu Minosie, którego pałac zawierał labirynt, w którym podobno mieszkała bestia zwana Minotaurem. Minotaur został opisany jako przerażające stworzenie, które od pasa w górę było bykiem, a od pasa w dół człowiekiem, i został ostatecznie zabity przez greckiego bohatera Tezeusza. Legenda ta mogła być alegorycznym opisem upadku cywilizacji minojskiej około 1450 r. p.n.e., po wybuchu wulkanu na pobliskiej wyspie.

W ciągu roku od rozpoczęcia wykopalisk w Knossos, Evans odkrył ruiny pałacu. Jego tereny, obejmujące ponad pięć akrów, były ułożone w skomplikowanym układzie, który sugerował labirynt legendarnego Minotaura. To skłoniło Evansa do nadania starożytnej cywilizacji nazwy „minojska”. Pod warstwą minojską znalazł jeszcze wcześniejszą osadę z okresu neolitu. Evans został pasowany na rycerza w 1911 roku. Z wyjątkiem przerwy na czas I wojny światowej, Evans kontynuował swoje wykopaliska w Knossos aż do 1935 roku, kiedy miał 84 lata. Opisał swoją pracę w The Palace of Minos (4 tomy, 1921-1936).

Although Evans had hoped to decipher the three scripts found at Knossos-a pictographic script, and two forms of writing called Linear A and Linear B-he was unsuccessful in this. Jednak wykład, który wygłosił w Anglii w 1936 r. zainteresował Michaela Ventrisa (1922-1956), który ostatecznie rozszyfrował pismo linearne B. Evans zmarł 11 lipca 1941 r. w Youlbury, mieście w pobliżu Oksfordu. Jego badania w Knossos zostały przejęte przez British School of Archaeology i trwają do dziś.

SHERRI CHASIN CALVO

.