Niemcy zawsze były synonimem inżynierii. Są dobrze znane ze swoich uczelni technicznych, praktyk, które są praktyczne i wciągające, i być może najważniejsze, kultury i gospodarki, która nagradza umiejętności inżynierskie zarówno prestiżem, jak i rozwojem kariery.

Choć nie ma substytutów predyspozycji i motywacji, środowisko w Niemczech sprzyja edukacji technicznej na wszystkich poziomach. Względny brak programów nauczania techniki inżynieryjnej w Stanach Zjednoczonych stoi w jaskrawym kontraście do licznych i różnorodnych uczelni technicznych w Niemczech i ich ścisłej współpracy z przemysłem. W Niemczech praktyczne staże w firmach obejmują ostatni rok studiów inżynierskich.

Niemniej jednak wielu Niemców jest niezadowolonych z systemu edukacji podstawowej w tym kraju. Jedna z krytyk dotyczy dużego napływu nowych nauczycieli szkół podstawowych w latach 70-tych. Wśród rodziców panuje przekonanie, że ta generacja nauczycieli utrwaliła się, uległa stagnacji, stała się dość biurokratyczna i niedostępna. Istnieje obawa, że fundamenty szkolnictwa wyższego uległy pogorszeniu w wyniku ich polityki. I choć wielu z nich oczekuje rychłego przejścia na emeryturę, ich odejście jest mieczem obosiecznym, ponieważ może potencjalnie spowodować hurtowe zakłócenia w systemie szkół podstawowych.

Mimo takich problemów na poziomie szkół podstawowych, niemieckie uniwersytety cieszą się znakomitą reputacją. Mają długą historię bliskich związków z przemysłem. A współpraca między biznesem a edukacją zaczyna się w młodym wieku. Firmy często przedłużają praktyki i staże nawet dla uczniów szkół średnich. W ten sposób młodzi absolwenci inżynierii i technicy mają szansę rozpocząć karierę zawodową, poznając dokładnie działalność swojej firmy. Firmy uruchamiają te programy, ponieważ są one skuteczne w rozwijaniu pracowników, którzy są wydajni od dnia, w którym zostali zatrudnieni. Te relacje również rodzą stabilność i lojalność, szczególnie w mniejszych społecznościach, gdzie wiele firm inżynieryjnych rezyduje.

Ale praktyki nie są automatyczne. Studenci muszą szukać tych miejsc pracy. Praktyki nie są też obowiązkowe dla zatrudnienia w firmach przemysłowych. I nie ma gwarancji zatrudnienia po zakończeniu praktyki.

Mimo to, łatwo jest znaleźć wysokich rangą urzędników w niemieckich producentów, którzy rozpoczęli swoją karierę w firmie jako praktykanci w szkole średniej. W Niemczech panuje przekonanie, że długowieczność zatrudnienia jest zaletą zarówno dla pracodawcy, jak i pracownika. Nierzadko można więc usłyszeć od Niemców zdziwienie z powodu praktyk stosowanych przez duże amerykańskie firmy, które wydają się preferować dwuletnie okresy zatrudnienia. Większość niemieckich producentów uważa, że potrzeba mniej więcej pięciu lat, aby zarówno opanować stanowisko, jak i przygotować zastępstwo przed przejściem na kolejny szczebel kariery.

Zostanie niemieckim inżynierem
Najgorętsze dziedziny inżynierii w Niemczech to informatyka, automatyka i inżynieria mechaniczna ukierunkowana na projektowanie maszyn. Ale jeśli kiedykolwiek w niemieckim systemie edukacji inżynierskiej istniał sukces, to jest nim mechatronika. Łącząc informatykę, elektrotechnikę i inżynierię mechaniczną, mechatronika przyciąga najlepszych studentów, którzy mogą liczyć na najlepsze miejsca pracy. W Niemczech istnieją dwa rodzaje szkół wyższych, które przyznają dyplomy inżynierskie. Pierwsze z nich nazywane są Uniwersytetami Technicznymi (większy nacisk na teorię). Ukończenie studiów na politechnice zajmuje około pięciu lub sześciu lat. Absolwenci zazwyczaj kończy się robi R&D, lub ewentualnie w zarządzaniu przedsiębiorstwem i edukacji.

Drugi typ jest nazywany Fachhochschulen (większy nacisk na technologii stosowanej). Mają one tendencję do być bardziej praktyczne i zajmują się bezpośrednio z technologii przemysłowych. Absolwenci zazwyczaj kończą studia w ciągu czterech do pięciu lat. Ponadto istnieją instytuty technologii automatyzacji, które są trochę jak szkoły handlowe. Wszystkich tych trzech instytucji jest dość dużo. Można je znaleźć w Kolonii, Dreźnie, Magdeburgu, Freibergu, Bremie, Stttgarcie, Rostocku, Darmstadt, Bochum, Ilmenau, Merseburgu, Halle, Wernigerode, Mittweida, Flensburgu, Chemnitz, Karlsruhe, Berlinie, Siegen i Braunschweig.

Jest jeszcze trzecia droga do stopnia inżyniera poprzez praktyczne doświadczenie i certyfikację. Jednak Niemcy to kraj, w którym nawet piekarz musi przejść trzyletnią praktykę, aby kwalifikować się do zatrudnienia. Tak więc proces zdobywania stopnia inżyniera bez formalnego czasu zajęć jest również dość rygorystyczny.

Tak jak w amerykańskich szkołach inżynierskich, istnieje zazwyczaj wskaźnik rezygnacji z niemieckich uczelni technicznych i Fachhochschulen na poziomie 20% lub więcej. (W pierwszym semestrze pracy naszego współautora, 400 studentów rozpoczęło kurs matematyki, z którego 70% ostatecznie zrezygnowało.)

Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, że Niemcy mają 16 różnych stanów, z których każdy ma inną politykę i przepisy regulujące uczęszczanie do szkoły. Przepisy te są bardziej restrykcyjne niż te, do których przyzwyczajeni są amerykańscy uczniowie. Na przykład, nasz współautor (który zaliczył kurs matematyki) przeprowadził się na południe i okazało się, że nie mógł wznowić nauki w grudniu. Musiał czekać do następnego roku szkolnego. Skończyło się na tym, że musiał wyjechać poza region, aby znaleźć szkołę, która odpowiadałaby jego terminowi. Podobnie jak w Stanach Zjednoczonych, niemieckie szkoły wymagają od studentów wysokich ocen z przedmiotów, o których przeniesienie się ubiegają.

W Niemczech bardziej powszechne jest również to, że klasy uniwersyteckie są mieszanką studentów z różnych środowisk akademickich. Przykładowo, około 35 z 70 studentów na zajęciach z elektrotechniki naszego współautora było studentami transferowanymi. Kolejnych 20 pochodziło bezpośrednio z liceum. A 10 odbyło praktykę i pracowało jako elektrycy. Było to w klasie EE, która koncentrowała się na wytwarzaniu energii elektrycznej z automatyką jako kategorią podrzędną lub poboczną.

Sytuacja z inżynierią w Niemczech ma kilka paraleli z inżynierią w USA. Panuje tam przekonanie, że zbyt mało kobiet i mniejszości dąży do kariery inżynierskiej. Podejmowane są więc wysiłki, aby uczynić ten zawód bardziej znanym wśród młodzieży z tych grup demograficznych. Łatwo jest znaleźć programy skierowane do niemieckich licealistów, ponieważ Niemcy borykają się z tym samym problemem starzejącej się populacji, co Stany Zjednoczone. Niemieccy przywódcy postrzegają ten spadek w inżynierów jako krytyczny problem, ponieważ kraj jest światowym liderem w eksporcie maszyn. W sumie, niemieckich polityków i przedsiębiorstw zarówno myśleć silną bazę inżynierską jest koniecznością gospodarczą.

Niemcy mają winić nadchodzący niedobór inżynierów na różne rzeczy w różnych czasach. Jedna z teorii głosi, że jest to wynik zmieniających się poglądów na świat. Na przykład, ruch ekologiczny był silny w Niemczech od lat 70-tych i istnieje poczucie, że mogło to doprowadzić do postrzegania przez dzieci inżynierii jako zawodu, który tworzy rzeczy, które szkodzą środowisku. Ponadto, w Niemczech panuje przekonanie, że tradycyjny prestiż inżynierii nieco osłabł, być może dlatego, że niemiecka gospodarka wytwórcza osiągała słabe wyniki w latach 80-tych i 90-tych. To z kolei spowodowało, że znaczna liczba niemieckich inżynierów stała się ex-pats.

Innym podobieństwem do USA jest to, że niemieccy studenci z silnymi umiejętnościami analitycznymi zostały przyciągnięte do stopni w finansach i biznesie. Przynajmniej do niedawna, te stopnie były postrzegane jako szybkie ścieżki do sukcesu korporacyjnego.

Jednym z innych trendów, który martwi Niemców jest zmiana w tle ekonomicznym przeciętnego studenta inżynierii. Dwadzieścia lat temu mniej więcej jedna trzecia studentów inżynierii pochodziła z zamożnych, wykształconych gospodarstw domowych. Kolejne 25% pochodziło z rodzin o średnich dochodach, a 15-20% z gospodarstw domowych uznawanych za biedne. Dziś co najmniej połowa niemieckich studentów to osoby zamożne, a ubogich w dużej mierze brakuje na uczelniach. Myślenie jest takie, że dzieci z gospodarstw domowych na poziomie ubóstwa są pod presją, aby powiększyć dochód rodziny, więc wybierają pracę, a nie wyższe wykształcenie.

Większość Amerykanów nie widziałaby czesnego na niemieckich uniwersytetach jako wygórowane. Nominalne czesne wynosi być może od 1 000 do 2 000 rocznie. W ciągu czterech do sześciu lat studiów, łączny koszt utrzymania z dala od domu, książek, ubrań, itp. może być w 55.000 do 60.000 zakresu. Istnieją pożyczki rządowe i stypendia dostępne dla tych, którzy wykazują potrzeby finansowe. I tak jak w Stanach Zjednoczonych, kilka osób gra w ten system: Rząd prosi o spłatę kredytu po podjęciu pracy zarobkowej. Niektórzy ludzie rzucają pracę w odpowiedzi.

Niektórzy niemieccy inżynierowie skarżą się, podobnie jak lekarze w USA, że nigdy nie odzyskują dochodów utraconych podczas spędzania długich lat w szkole. Co więcej, kompresja płac jest faktem. Inżynierowie w Niemczech zaczynają od pensji rzędu 40.000 do 50.000. Jest to uważane za wysokie, ale inżynierowie pozostają w tyle w ogólnych zarobkach w porównaniu z innymi zawodami, jak postępują w swojej karierze.

Top degrees
Still, „Dipl.-Ing.” (skrót od Diplom-Ingenieur) z uniwersytetu lub Fachhochschule jest szanowanym stopniem. Dipl.-Ing. w Niemczech jest analogiczny do doktoratu inżynierskiego w USA i nadal otwiera wiele drzwi.

Podobnie jak instytucje amerykańskie, niemieckie uniwersytety i organizacje rozwoju gospodarczego rekrutowały wykwalifikowanych kandydatów spoza Niemiec. Dziś nie jest niczym niezwykłym, aby znaleźć te programy zaludnione przez studentów z USA, Indii i innych miejsc, z których wszyscy aspirują do posiadania stopnia, co z grubsza przekłada się na „dyplomowany inżynier”, na ich wizytówkach.

Degrees przyznawane przez oba rodzaje instytucji wymagają pracy dyplomowej. Praca dyplomowa jest uważana za szczególnie trudną, zwykle napędzana przez badania w projekcie profesora dla zysku. Tak więc kandydaci do stopnia napędzają liczne przedsięwzięcia współpracy między przemysłem a uniwersytetami. Tematy prac dyplomowych nie są więc zwykłymi ćwiczeniami akademickimi. Są to poważne wysiłki skierowane na komercyjne R&D i rozwój nowych technologii.

Aby zorientować się, dokąd zmierza wiele niemieckich wysiłków inżynieryjnych, rozważ niedawno zakończone targi Interpack Show, powszechnie uważane za najważniejsze targi maszyn pakujących. Okazało się, że nie brakuje innowacyjnych, dobrze zaprojektowane i pięknie wykonane niemiecki sprzęt, z wielu postępów w automatyce i robotyce od ostatniego pokazu dwa lata temu. Z Interpack, byłoby łatwo pomyśleć, że niemieccy inżynierowie są nadal na szczycie ich gry. Ale oni nie spoczywają na laurach. Przynajmniej w dziedzinie maszyn pakujących Włosi dochodzą do głosu.

.