The Ins & Outs of Degenerative Suspensory Ligament Disease

Vertoont uw paard een of meer van de volgende symptomen?

• Struikelen en struikelen
• Graven gat en staan met de voorhand in het gat
• Onverklaarbare kreupelheid
• Weigeren te lopen
• Gezwollen Vetlokken
• Vaak strekken van het been of stampen
• bijten aan opschortende takken
• Gezakte kootbenen aka ‘Coon Footed’
• Als de achterpoten zijn aangetast, geleidelijke rechtstand van de spronggewrichtshoek, post legged

Het kan gaan om wat algemeen bekend staat als Degenerative Suspensory Ligament Disease (DSLD), wat nu algemeen bekend staat als Equine Systemic Proteoglycan Accumulation (ESPA).

Het is een pijnlijke aandoening die voornamelijk voorkomt:

• Paso Finos
• Arabieren
• Wapenblouses
• Thoroughbreds
• Morgans
• Amerikaanse Saddlebreds
• Quarter Horses
• Appaloosas
• Peruvian Pasos

Het komt het meest voor bij Peruvian Pasos.

Wat is nu precies Degeneratieve Suspensory Ligament Disease (DSLD)/Equine Systemic Proteoglycan Accumulation (ESPA)? En hoe staat het in verband met de hoeven van een paard?

Orspronkelijk werd gedacht dat het een ziekte was die alleen de opschortende gewrichtsbanden aantast, maar in feite is gebleken dat het een systemische aandoening is die al het bindweefsel in het lichaam en de organen van het paard aantast.

“Degeneratieve opschortende ligament desmitis als een systemische aandoening gekenmerkt door proteoglycan accumulatie”

– Gepubliceerd door het Department of Large Animal Medicine aan het College of Veterinary Medicine van de Universiteit van Georgia.

Helaas is er op dit moment geen genezing voor DSLD. Ondersteunende maatregelen kunnen worden genomen om de ziekte te helpen beheersen. Correcte bekapping van blote voeten is een eerste maatregel die moet worden genomen om het paard te helpen, dieet is natuurlijk een andere grote factor om de ontsteking te helpen verminderen. Het paard met DSLD mag niet meer worden bereden.

Hoe zit het met het bekappen van het paard met DSLD?

Er wordt gezegd dat een uitgebalanceerde, natuurlijke, blootsvoetse hoefbekapping. Een vierkante teen, voor een gemakkelijkere doorbraak, schijnt de meeste paarden met DSLD te helpen.

Toen bij mijn merrie DSLD werd vastgesteld, bekapte ik haar hoeven om de 4 weken. Zodra ik de 4 weken cyclus overschreed, werd ze merkbaar slechter. Dus hielden we haar goed bekapt met een onberispelijke balans. Ik heb echter niet de tenen afgezet. Maar de juiste balans van de hoeven beïnvloedde haar pijnniveaus enorm! Dat betekende dat ik ervoor moest zorgen dat haar hoeven medio-lateraal, diagonaal in balans waren en dat de juiste 1/3:2/3 verhouding van de hoeven, van de teen tot de hielen exact waren.

Ik haalde haar ook van alle bewerkte voeding en supplementen af, en gebruikte speciale kruiden voor pijnbestrijding, Witte Wilgenbast was het succesvolle kruid voor het onder controle houden van haar pijn. Toen ik dat eenmaal gedaan had, verdwenen alle tekenen van de ziekte van Cushings (ja, ze had Cushings), was ze in staat om met de kudde naar buiten te gaan en weer gras te grazen. Ze leefde nog 2 jaar in relatief comfort totdat haar achterste schorsbeen brak. We hebben haar toen op humane wijze laten euthanaseren.

Het is een hartverscheurende situatie, zowel voor het paard als voor de paardeneigenaar.

De typische post-benige houding van een paard met DSLD:

Foto’s hierboven met dank aan http://dsld-vet.blogspot.com

Vergelijk de bovenstaande foto’s van een paard met DSLD met die van een gezond paard:

DSLD treedt meestal pas op latere leeftijd (ouder dan 15 jaar) op. DSLD is echter ook vastgesteld bij veulens en paarden jonger dan 15 jaar.

Als wordt vermoed dat een paard DSLD heeft, moet een volledig onderzoek worden verricht, inclusief een echografie, om andere oorzakelijke factoren uit te sluiten. DSLD is uniek in het feit dat het een bilaterale distributie heeft. Dit betekent dat beide voorpoten, beide achterpoten of alle vier de ledematen zijn aangetast. Een paard met DSLD zal ernstig kreupel zijn aan de aangedane ledematen na een fetlock flexie test en zal negatief reageren op palpatie van het opschortende ligament en zijn takken. Het opschortende ligament zal ook harder en dikker aanvoelen dan een normaal, gezond opschortend ligament, en het gebied kan warm en gezwollen zijn.

Wederom moet ik herhalen dat, mocht de diagnose positief zijn voor DSLD, de hoeven onberispelijk moeten worden bekapt om het paard te helpen comfortabel te blijven.

Als u vermoedt dat uw paard DSLD heeft, aarzel dan niet om een volledig veterinair onderzoek te laten uitvoeren. Hoewel de vroege stadia van DSLD over het algemeen niet veel ongemak veroorzaken, kan naarmate de ziekte vordert een agressievere behandeling nodig zijn om het paard te helpen de rest van zijn leven zo comfortabel mogelijk door te brengen. Laat het paard zoveel bewegen als het wil; sluit het paard niet op in een stal. Omwikkelen van de benen kan nuttig zijn, evenals het besproeien van het gebied met koel water om het paard te helpen troosten. Rijd niet op het paard en veroorzaak geen overmatige beweging.

Laat uw paard paard een paard zijn.

Gwenyth Browning Jones Santagate is de wereldberoemde auteur van “10 Secrets to Healthy Hooves” en “Natural Hoof Anthology”. Daarnaast is ze auteur van verschillende internationale publicaties over paarden, waaronder “The Horses Hoof”, “Equine Wellness”, “Natural Horse Planet” en heeft ze bijgedragen aan het “United States Federal Mounted Border Patrol Training Manual” uit 2001. De laatste 37+ jaar heeft ze gezonde hoeven onderhouden met natuurlijk bekappen bij duizenden paarden en de laatste 18 jaar heeft ze zich gespecialiseerd in pathologische revalidatie hoefverzorging. Zij en haar man John houden een kleine kudde van hun eigen paarden in NE Connecticut en bieden nog steeds consults aan voor paarden in nood. Voor meer informatie kunt u hier klikken: www.thepenzancehorse.com

Gwenyth is beschikbaar voor freelance opdrachten, contractwerk en consulting.