1. Judy Garland
Judy is helemaal geen homo-icoon. Ze is ergens ver daarbuiten. Ze is een homo baken. Een homo heilige. Ze heeft de weg geleid door de duisternis voor zo’n 50 jaar. Of het nu de Wizard of Oz is of de Judy at Carnegie Hall LP – het zijn briljante toetsstenen voor de homo ervaring. Er vindt een soort communie plaats tussen een homoseksuele luisteraar en Judy. En natuurlijk is er het tegenverhaal van drank en drugs, dat om de een of andere reden erg gay is.
In de naoorlogse jaren is het in de westerse cultuur op de een of andere manier sociaal aanvaardbaar geworden om dronken en stoned te zijn. Er is zo’n homofascinatie aan dat verhaal. Homo’s begrijpen een feestje, dat is zeker!
Er is geen niveau waarop Judy Garland geen band heeft met homo’s. Ze trouwde er met een, in godsnaam!
2. Stevie Nicks
Zekere intellectuele homo’s zijn geobsedeerd door Stevie. Ze is een diner gesprek op zich, geserveerd als een soort hors d’oeuvre voor een gesprek over de Pre-Raphaelites, of zoiets. Ze scheidt interessante homoseksuelen van oninteressante.
3. Dusty Springfield
Gezegend met een groot kunstenaarschap, liet ze haar lesbianisme nooit in de weg staan. Omdat ze er niet openlijk over was, gaf ze zichzelf het recht om in privé te genieten van haar lesbisch zijn. Het verminderde haar niet. Uiteindelijk eiste kanker haar op; er is een iconische prijs voor een iconisch leven.
4. Madonna
Er is hier een duistere kracht aan het werk – ze ondermijnt alles voor haar eigen gewin. Ik ging naar haar show in Londen en het was allemaal zo somber en humorloos. Ze overtreft zelfs Joan Crawford in termen van megalomanie. Dat maakt haar een soort donker homo icoon op zich.
5. Kylie Minogue
Ik hou van Kylie, ze is de anti-Madonna. Zelfkennis is iets heel moois en Kylie kent zichzelf door en door. Ze is wat ze is en er is geen poging om quasi-intellectuele verklaringen af te leggen om dat te onderbouwen. Zij is de gay shorthand voor vreugde.
6. Morrissey
Of hij nu homo is of niet, hij is de gay Elvis. Hij behoort tot de grootste entertainers van onze tijd. De grappen, het dansen, het podiumwerk, het komt allemaal samen en je weet precies wat Morrissey is. Hij is heldhaftig. Hij is een totaalpakket, zoals Dean Martin of Prince.
7. Barbra Streisand
Ugh, Barbra! Je moet het haar nageven. Ze kreeg alles wat ze verdomme ooit wilde en ze slaagt erin om haar krankzinnigheid op zo’n hoog niveau te handhaven. Ik heb diep respect voor haar. Ze is niet zo sinister als Madonna en ze geeft ons wat hoop.
8. Pink
Ze is een beetje links-van-het-midden in deze uiterst conservatieve popwereld. Ze is het niet, maar je hebt meer kans om het te vinden door haar als kanaal te gebruiken dan als je Britney Spears zou gebruiken. Weet je, Pink is wat ik zou noemen een ‘gateway drug’.
9. Prince
Het voelt raar om nu over Prince te praten als een homo-icoon, maar je moet een zwarte man in de Amerikaanse platenindustrie toejuichen die zo speels kon zijn met androgynie. Justin Timberlake zou dat niet doen. Hij is een marinier verkleed als popster.
10. Kate Bush
Zij is de oudere zus die elke homo wil. Ze heeft zo’n goede band met een homopubliek omdat ze zo ver van de echte wereld staat. Ze is een van de weinige artiesten die het beter laat lijken om aan de buitenkant te zijn dan aan de binnenkant.
– Rufus Wainwright geeft het Judy Garland Carnegie Hall concert uit 1961 in het London Palladium op 18 februari 2007
{{{topLeft}}
{{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{highlightedText}}
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via E-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger