Niektórzy twierdzą, że zmieniające się formy działań wojennych trzeciej generacji stanowią nic innego jak ewolucję wcześniejszej technologii.
AerialEdit
Wojna powietrzna to wykorzystanie samolotów wojskowych i innych maszyn latających w działaniach wojennych. Działania wojenne z powietrza obejmują bombowce atakujące koncentracje wroga lub cele strategiczne; myśliwce walczące o kontrolę nad przestrzenią powietrzną; samoloty szturmowe biorące udział w bliskim wsparciu lotniczym przeciwko celom naziemnym; lotnictwo morskie latające przeciwko celom morskim i pobliskim celom lądowym; szybowce, śmigłowce i inne statki powietrzne do przenoszenia sił powietrznych, takich jak spadochroniarze; tankowce uzupełniające paliwo z powietrza w celu wydłużenia czasu operacji lub zwiększenia zasięgu; oraz wojskowe samoloty transportowe do przewożenia ładunków i personelu.
AsymmetricEdit
Sytuacja militarna, w której dwaj wojownicy o nierównej sile wchodzą w interakcję i wykorzystują swoje mocne i słabe strony. Interakcja ta często obejmuje strategie i taktyki spoza konwencjonalnych działań wojennych.
Wojna biologicznaEdit
Wojna biologiczna, znana również jako wojna zarazkowa, to użycie dowolnego organizmu (bakterii, wirusa lub innego organizmu wywołującego chorobę) lub toksyny występującej w naturze, jako broni wojennej. Ma ona na celu obezwładnienie lub zabicie wrogich bojowników. Można ją również zdefiniować jako użycie czynników biologicznych w celu spowodowania ofiar w ludziach lub zwierzętach oraz zniszczenia roślin lub materiałów; lub jako obronę przed takim użyciem. Wojna biologiczna obejmuje celowe uwolnienie żywych czynników chorobotwórczych w ich naturalnej postaci, na przykład chorych zwłok zwierząt, lub w postaci określonych organizmów zmodyfikowanych przez człowieka.
Wojna chemicznaEdit
Chemical warfare is warfare (associated military operations) using the toxic properties of chemical substances to incapacitate or kill enemy combatants.Chemical warfare nerve agents are potent anticholinesterase compounds deliberately formulated to induce debilitating effects or death during warime hostilities. Kluczową potrzebą zarówno dla przygotowania społeczności na wypadek zagrożenia, jak i odbudowy instalacji wojskowych, w których środki były przetwarzane i/lub przechowywane, jest dostęp do zwięzłych i aktualnych informacji na temat charakterystyki i leczenia środków, a także wytycznych dotyczących narażenia zdrowia, uzyskanych w jasny sposób za pomocą współczesnych metod analizy danych.
ElectronicEdit
Wojna elektroniczna odnosi się do praktyk bez użycia przemocy, stosowanych głównie w celu wsparcia innych obszarów działań wojennych. Termin ten został pierwotnie ukuty w celu objęcia przechwytywania i dekodowania komunikacji radiowej wroga, a technologie komunikacyjne i metody kryptograficzne wykorzystywane do przeciwdziałania takiej przechwytywania, jak również zagłuszanie, ukrywanie radia i inne powiązane obszary. W późniejszych latach XX wieku i wczesnych latach XXI wieku rozszerzyło się to na szeroki zakres obszarów: wykorzystanie, wykrywanie i unikanie wykrywania przez systemy radarowe i sonarowe, hakerstwo komputerowe itp.
Czwarta generacjaEdit
Fourth generation warfare (4GW) to pojęcie zdefiniowane przez Williama S. Linda i rozszerzone przez Thomasa X. Hammesa, używane do opisania zdecentralizowanego charakteru współczesnych działań wojennych. Najprostsza definicja obejmuje każdą wojnę, w której jednym z głównych uczestników nie jest państwo, ale raczej agresywna sieć ideologiczna. Wojny Czwartej Generacji charakteryzują się zacieraniem granic między wojną a polityką, bojownikami a cywilami, konfliktami a pokojem, polami bitew a bezpieczeństwem.
Choć termin ten jest podobny do terroryzmu i wojny asymetrycznej, jest on znacznie węższy. Klasyczne insurekcje i wojny indiańskie są przykładami wojen przednowoczesnych, a nie 4GW. Wojna czwartej generacji zazwyczaj polega na tym, że grupa powstańcza lub strona niepaństwowa próbuje wprowadzić swój własny rząd lub przywrócić stary rząd w miejsce tego, który obecnie rządzi na danym terytorium. Zacieranie się granic między państwem a niepaństwem jest w demokracji dodatkowo komplikowane przez siłę mediów.
GroundEdit
Wojna lądowa obejmuje trzy rodzaje jednostek bojowych: piechotę, pancerz i artylerię.
Piechota w czasach współczesnych składałaby się z piechoty zmechanizowanej i sił powietrznodesantowych. Zazwyczaj posiadając rodzaj karabinu lub pistoletu maszynowego, piechota jest podstawową jednostką armii.
Wojna pancerna w czasach współczesnych obejmuje różnorodne opancerzone pojazdy bojowe służące do walki i wsparcia. Czołgi lub inne pojazdy opancerzone (takie jak transportery opancerzone lub niszczyciele czołgów) są wolniejsze, ale silniejsze kawałki metalu. Są nietykalne przed ogniem karabinów maszynowych wroga, ale podatne na atak piechoty rakietowej, min i samolotów, więc zwykle towarzyszy im piechota. W obszarach miejskich, ze względu na mniejszą przestrzeń, pojazd opancerzony jest narażony na ukrytą piechotę wroga, ale jak pokazał tak zwany „Thunder Run” w Bagdadzie w 2003 roku, pojazdy opancerzone mogą odgrywać kluczową rolę w walce miejskiej. W obszarach wiejskich, pojazd opancerzony nie musi się martwić o ukrytych jednostek choć błotnisty i wilgotny teren, które zawsze były czynnikiem słabości dla czołgów i pojazdów.
Artyleria w czasach współczesnych wyróżnia się dużym kalibrem, strzelając wybuchowy pocisk lub rakietę, i jest takiej wielkości i wagi, aby wymagać specjalistycznego uchwytu do odpalania i transportu. Broń objęta tym terminem obejmuje artylerię „rurową”, taką jak haubica, armata, moździerz, działo polowe i artyleria rakietowa. Termin „artyleria” tradycyjnie nie był używany w odniesieniu do pocisków z wewnętrznym systemem naprowadzania, mimo że niektóre jednostki artyleryjskie stosują pociski typu ziemia-ziemia. Ostatnie postępy w systemach naprowadzania końcowego dla amunicji małokalibrowej pozwoliły na wyposażenie pocisków dużego kalibru w precyzyjne zapalniki naprowadzające, zacierając to rozróżnienie.
PartyzantkaEdit
Wojna partyzancka jest definiowana jako walka prowadzona przez grupy nieregularnych oddziałów (partyzantów) na obszarach zajętych przez wroga. Jeśli partyzanci przestrzegają praw i zwyczajów wojennych, mają prawo, w przypadku schwytania, być traktowani jak zwykli jeńcy wojenni; często jednak są traktowani przez swoich porywaczy jako bezprawni bojownicy i rozstrzeliwani. Taktyka walki partyzanckiej kładzie nacisk na podstępy i zasadzki, w przeciwieństwie do masowej konfrontacji, i najlepiej sprawdza się w nieregularnym, nierównym terenie i wśród przychylnej ludności, którą partyzanci często starają się pokonać lub zdominować za pomocą propagandy, reform i terroryzmu. Guerrilla warfare odegrał znaczącą rolę w historii współczesnej, zwłaszcza gdy prowadzone przez komunistyczne ruchy wyzwoleńcze w Azji Południowo-Wschodniej (zwłaszcza w wojnie w Wietnamie) i gdzie indziej.
Guerrilla bojowników grawitacji w kierunku broni, które są łatwo dostępne, niskie w technologii, i niskie koszty. Typowy arsenał nowoczesnej partyzantki obejmowałby AK-47, RPG i improwizowane urządzenia wybuchowe. Główną wadą doktryn partyzanckich jest niemożność dostępu do bardziej zaawansowanego sprzętu ze względu na kwestie ekonomiczne, wpływy i dostępność. Muszą one polegać na taktyce małych jednostek, polegającej na uderzaniu i uciekaniu. Taka sytuacja prowadzi do wojny o niskiej intensywności, wojny asymetrycznej i wojny wśród ludzi. Zasady wojny partyzanckiej to trochę powalczyć, a potem się wycofać.
WywiadEdit
Propaganda
Propaganda to dawna forma dezinformacji uzgodniona z wysyłaniem zestawu wiadomości mających na celu wpływanie na opinie lub zachowanie dużej liczby osób. Zamiast bezstronnego dostarczania informacji, propaganda w swoim najbardziej podstawowym znaczeniu przedstawia informacje w celu wywarcia wpływu na swoich odbiorców. Najbardziej skuteczna propaganda jest często całkowicie zgodna z prawdą, ale niektóre propagandy przedstawiają fakty wybiórczo, aby zachęcić do określonej syntezy, lub podają obciążające komunikaty, aby wywołać emocjonalną, a nie racjonalną reakcję na prezentowane informacje. Pożądanym rezultatem jest zmiana narracji poznawczej na dany temat u odbiorców docelowych.
Psychologiczna
Psychological warfare miał swoje początki podczas kampanii Czyngis-chana poprzez zasiłek niektórych cywilów narodów, miast i wsi, aby uciec powiedział miejsce, szerząc terror i strach do sąsiednich księstw. Działania psychologiczne mają na celu przede wszystkim wpływanie na opinie, emocje, postawy i zachowania wrogich grup obcych w taki sposób, aby wspierać osiąganie celów narodowych.
Informacja
Możliwe dzięki powszechnemu wykorzystaniu mediów elektronicznych podczas II wojny światowej, Wojna informacyjna jest rodzajem wojny, w której informacja i ataki na informację i jej system są wykorzystywane jako narzędzie działań wojennych. Przykładem tego typu działań są elektroniczne „sniffery”, które zakłócają międzynarodowe sieci przekazów pieniężnych, a także sygnały stacji telewizyjnych i radiowych. Zagłuszanie takich sygnałów może pozwolić uczestnikom wojny na wykorzystanie stacji do kampanii dezinformacyjnej.
Wojna morska toczy się na pełnym morzu (blue water navy). Zwykle tylko duże, potężne państwa mają kompetentne marynarki wojenne na wodach niebieskich lub głębokich. Nowoczesne marynarki wojenne wykorzystują do walki przede wszystkim lotniskowce, okręty podwodne, fregaty, krążowniki i niszczyciele. Zapewnia to wszechstronny wachlarz ataków, zdolnych do uderzenia w cele naziemne, powietrzne lub inne statki morskie. Większość nowoczesnych marynarek wojennych posiada również duży kontyngent wsparcia powietrznego, rozmieszczony na lotniskowcach. W czasie II wojny światowej małe jednostki (motorowe kutry torpedowe, zwane różnie PT boats, MTBs, MGBs, Schnellboote lub MAS-boats) walczyły w pobliżu brzegu. W czasie wojny wietnamskiej przekształciło się to w działania wojenne na wodach śródlądowych i rzekach (riverine warfare, brown water navy). Wojna nieregularna czyni ten rodzaj walki bardziej prawdopodobnym w przyszłości.
Network-centricEdit
Wojna sieciocentryczna to zasadniczo nowa doktryna wojskowa, którą umożliwiła epoka informacji. Platformy uzbrojenia, czujniki oraz centra dowodzenia i kontroli są łączone za pomocą szybkich sieci komunikacyjnych. Doktryna ta jest związana z debatą Revolution in Military Affairs.
Ogólna sieć, która umożliwia tę strategię w wojsku Stanów Zjednoczonych, nazywa się Global Information Grid.
NuclearEdit
Wojna nuklearna to rodzaj działań wojennych, które opierają się na broni jądrowej. Istnieją dwa rodzaje działań wojennych w tej kategorii. W ograniczonej wojnie jądrowej, niewielka liczba broni jest używana w taktycznej wymianie skierowanej głównie na wrogich bojowników. W pełnowymiarowej wojnie jądrowej w ataku na całe państwa używa się dużej liczby broni. Ten rodzaj działań wojennych byłby skierowany zarówno na bojowników, jak i nie-kombatantów.
KosmosEdit
Wojna kosmiczna to hipotetyczne działania wojenne, które mają miejsce poza atmosferą Ziemi. Nie toczono tu jeszcze żadnych wojen. Broń obejmowałaby broń orbitalną i broń kosmiczną. Wysokowartościowe cele kosmiczne obejmowałyby satelity i platformy uzbrojenia. W szczególności nie istnieje jeszcze żadna prawdziwa broń w przestrzeni kosmicznej, chociaż pociski ziemia-kosmos zostały pomyślnie przetestowane przeciwko docelowym satelitom. Jak na razie jest to czysta fantastyka naukowa.