Printable Version

Tak zwany „Indiański Nowy Ład” był jedynym jasnym punktem w traktowaniu mniejszości przez administrację. Pod koniec XIX wieku amerykańska polityka wobec Indian zaczęła kłaść coraz większy nacisk na wymazywanie charakterystycznej tożsamości rdzennych Amerykanów. W 1871 roku Kongres zakończył praktykę traktowania plemion jako suwerennych narodów, próbując w ten sposób osłabić autorytet przywódców plemiennych. Starano się również podważyć starsze systemy sądownictwa plemiennego. W związku z tym w 1882 roku Kongres utworzył Sąd do spraw Wykroczeń Indiańskich, który ścigał Indian łamiących prawa i zasady rządowe. Szkoły indiańskie zabierały dzieci indiańskie z dala od ich rodzin i plemion i starały się pozbawić je ich plemiennego dziedzictwa. Od dzieci w szkołach wymagano obcinania włosów i mówienia po angielsku i zabroniono im praktykowania indiańskich religii.

Ustawa Dawesa z 1887 roku była kulminacją tej polityki. Ustawa ta przydzielała ziemie rezerwatów poszczególnym Indianom. Celem ustawy było zachęcenie Indian do zostania rolnikami; jednakże działki były zbyt małe, aby utrzymać rodzinę lub hodować zwierzęta. Polityka rządu zmniejszyła ziemie należące do Indian z 155 milionów akrów do zaledwie 48 milionów akrów w 1934 roku.

Kiedy Roosevelt został prezydentem w 1933 roku, mianował czołowego reformatora, Johna Colliera, komisarzem do spraw Indian. Na wniosek Colliera Kongres stworzył Indian Emergency Conservation Program (IECP), projekt typu CCC dla rezerwatów, który zatrudniał ponad 85 000 Indian. Collier upewnił się również, że PWA, WPA, CCC i NYA zatrudniały rdzennych Amerykanów.

Collier od dawna był przeciwnikiem 50-letniego rządowego programu allotment, który dzielił i rozdawał ziemie plemienne. W 1934 roku namówił Kongres do uchwalenia ustawy o reorganizacji Indian. Ustawa ta zakończyła program przydziału ziemi w ramach Dawes Severalty Act z 1887 roku; zapewniła fundusze dla plemion na zakup nowej ziemi; zaoferowała rządowi uznanie konstytucji plemiennych; i uchyliła zakazy dotyczące języków i zwyczajów rdzennych Amerykanów. W tym samym roku, federalne dotacje zostały dostarczone do lokalnych okręgów szkolnych, szpitali i agencji opieki społecznej, aby pomóc rdzennym Amerykanom.

.