Sen oryginalny argumentEdit

Sen argumentował, że dysproporcje w stosunku płci w krajach Azji Wschodniej, takich jak Indie, Chiny i Korea w porównaniu do Ameryki Północnej i Europy, jak widać w 1992 roku, może być wyjaśnione tylko przez celowe żywieniowych i zdrowotnych deprywacji wobec kobiet i dzieci płci żeńskiej. Deprywacje te są spowodowane przez mechanizmy kulturowe, takie jak tradycje i wartości, które różnią się w poszczególnych krajach, a nawet regionalnie w krajach. Ze względu na nieodłączne uprzedzenie do dzieci płci męskiej w wielu z tych krajów, dzieci płci żeńskiej, jeśli rodzą się pomimo wielu przypadków aborcji selektywnej ze względu na płeć, rodzą się bez takiego samego poczucia pierwszeństwa, jakie mają mężczyźni. Jest to szczególnie prawdziwe w opiece medycznej udzielanej mężczyznom i kobietom, jak również w ustalaniu priorytetów, kto dostaje jedzenie w mniej uprzywilejowanych rodzinach, co prowadzi do niższych wskaźników przeżycia niż gdyby obie płcie były traktowane równo.

Brakujące kobiety: dorośliEdit

Stosunek płci według kraju dla populacji w wieku powyżej 65 lat. Kolor czerwony oznacza więcej kobiet, niebieski więcej mężczyzn niż średnia światowa wynosząca 0,79 mężczyzny/kobiety.

Zgodnie z modelem kooperatywnego konfliktu Sena, relacje w gospodarstwie domowym charakteryzują się zarówno współpracą, jak i konfliktem: współpracą przy dodawaniu zasobów i konfliktem przy podziale zasobów między gospodarstwa domowe. Na te procesy wewnątrz gospodarstwa domowego wpływa postrzeganie własnego interesu, wkładu i dobrobytu. One’s fall back position to sytuacja dla każdej ze stron, gdy proces negocjacji nie powiódł się, a także określa zdolność każdej ze stron do przetrwania poza związkiem.

Typowo, fall back position dla mężczyzn, którzy mają prawo własności ziemi, więcej możliwości ekonomicznych i mniej pracy opiekuńczej związanej z dziećmi jest lepsza niż fall back position kobiety, która jest zależna od męża w zakresie ziemi i dochodów. Zgodnie z tymi ramami, gdy kobietom brakuje poczucia osobistego interesu i bardziej troszczą się o dobro swojej rodziny, nierówności płciowe są podtrzymywane. Sen argumentuje, że niższa siła przetargowa kobiet w decyzjach domowych przyczynia się do niedoboru kobiet w całej Azji Wschodniej.

Sen twierdzi, że trend niższej siły przetargowej kobiet może być pozytywnie skorelowany z zewnętrzną siłą zarobkową i poczuciem wkładu kobiet w porównaniu do mężczyzn. Jednakże nie wszystkie formy pracy zewnętrznej w równym stopniu przyczyniają się do zwiększenia siły przetargowej kobiet w gospodarstwie domowym; rodzaj pracy zewnętrznej wykonywanej przez kobiety ma wpływ na ich uprawnienia i pozycję rezerwową. W niektórych przypadkach kobiety mogą być podwójnie wykorzystywane: w Narsapur w Indiach koronczarki nie tylko mają mniejszą siłę przetargową w gospodarstwie domowym, ale często pracują za wyzyskująco niskie płace. Ponieważ koronkarstwo odbywa się w domu, postrzegane jest raczej jako uzupełnienie męskiej pracy niż przynoszący zyski wkład zewnętrzny. Z drugiej strony, w Allahabadzie, Indie, kobiety produkujące papierosy zarówno zyskały niezależne źródło dochodu, jak i wzrost w oczach społeczności ich postrzeganego wkładu w gospodarstwo domowe.

Brakujące kobiety: dzieciEdit

Stosunek płci według kraju dla populacji w wieku poniżej 15 lat. Czerwony oznacza więcej kobiet, niebieski więcej mężczyzn niż średnia światowa 1,06 mężczyźni / kobieta.

Sen sugeruje, że w obszarach o wysokim odsetku brakujących kobiet, opieki i żywienia dzieci płci żeńskiej otrzymują są związane z poglądem społeczności na ich znaczenie. Rodzice, a nawet matki, często unikają córek z powodu tradycyjnej kultury patriarchalnej w krajach, gdzie eliminacja kobiet ma miejsce. Chłopcy są bardziej cenieni w tych regionach, ponieważ są postrzegani jako osoby, które mają ekonomicznie produktywną przyszłość, podczas gdy kobiety nie. W miarę starzenia się rodzice mogą oczekiwać znacznie większej pomocy i wsparcia od niezależnych synów niż od córek, które po ślubie stają się funkcjonalnie własnością rodzin swoich mężów. Nawet jeśli te córki są wykształcone i generują znaczne dochody, mają ograniczone możliwości interakcji z rodzinami, z których pochodzą. Kobiety są też często praktycznie niezdolne do dziedziczenia nieruchomości, więc matka-wdowa straci rodzinną działkę (w rzeczywistości należącą do jej zmarłego męża) i stanie się niezamożna, jeśli miała tylko córki. Ubogie rodziny wiejskie mają skromne zasoby do podziału między swoje dzieci, co zmniejsza możliwość dyskryminacji dziewczynek.

Znak w indyjskim szpitalu informujący, że prenatalne określenie płci jest przestępstwem.

Z powodu selektywnego oceniania córek przez rodziców, nawet gdy kobiety są w stanie pozwolić sobie na lepszą opiekę zdrowotną i możliwości ekonomiczne poza domem, problem zaginionych kobiet nadal istnieje. W szczególności, technologia ultrasonograficzna zaostrzyła problem zaginionych dzieci płci żeńskiej. Badania ultrasonograficzne pozwalają rodzicom na wykluczenie niechcianych płodów płci żeńskiej jeszcze przed ich narodzinami. Sen określa tę nierówność mianem „seksizmu wysokich technologii”. Stwierdza on, że te uprzedzenia wobec kobiet były tak „zakorzenione”, że nawet względna poprawa ekonomiczna w życiu gospodarstw domowych umożliwiła tym rodzicom jedynie inną drogę do odrzucenia ich żeńskich dzieci. Sen argumentował, że zamiast zwiększać prawa ekonomiczne i możliwości kobiet poza domem, należy położyć większy nacisk na podnoszenie świadomości, aby wyeliminować silne uprzedzenia wobec dzieci płci żeńskiej.

Rola płodnościEdit

Naturalny stosunek płci przy urodzeniu wynosi około 103 do 106 mężczyzn na 100 kobiet. Jednak z powodu aborcji selektywnych ze względu na płeć, stosunek płci przy urodzeniu w krajach o wysokim odsetku brakujących kobiet wahał się od 108,5 w Indiach do 121,2 w Chinach. W związku z tym liczba zaginionych kobiet często wynika z liczby zaginionych dzieci płci żeńskiej. Szacuje się, że skumulowana liczba brakujących urodzeń kobiet z powodu aborcji selektywnej ze względu na płeć na całym świecie wynosi 45 milionów od 1970 do 2017 roku.

Różni badacze twierdzą, że zmniejszająca się płodność przyczynia się do nasilenia problemu brakujących kobiet. Dzieje się tak dlatego, że rodziny preferują synów; spadek płodności oznaczałby, że rodziny nie miałyby już dzieci różnopłciowych, ale raczej jedno dziecko płci męskiej. Badania Klasena wykazały jednak, że poza krajami, w których polityka poważnie ogranicza planowanie rodziny (np. Chiny ze względu na politykę jednego dziecka), płodność nie jest często związana z wyższym odsetkiem zaginionych kobiet. Dzieje się tak, ponieważ malejąca płodność jest endogeniczna w stosunku do innych czynników poprawiających dobrobyt kobiet, takich jak wzrost edukacji kobiet, wzrost zatrudnienia kobiet i zmniejszenie uprzedzeń między płciami. W rzeczywistości, jak zauważa Klasen, „w krajach, w których spadek dzietności był największy, udział zaginionych kobiet spadł najbardziej.”

Jednakże różni się to w zależności od kraju. Das Gupta odkrył, że w Korei Południowej stosunek liczby mężczyzn do liczby kobiet gwałtownie wzrósł z 1,07 do 1,15 w latach 80. i 90. z powodu rosnącego rozpowszechnienia technologii ultradźwiękowej do przeprowadzania aborcji selektywnych ze względu na płeć, ale następnie spadł w latach 1990-2000 z powodu rosnącej modernizacji, edukacji i możliwości ekonomicznych. Co więcej, w badaniu kontrastującym Indie i Bangladesz badacze odkryli, że malejąca płodność w Indiach spowodowała duże nasilenie preferencji syna, a tym samym wzrost liczby zaginionych kobiet, podczas gdy malejąca płodność w Bangladeszu doprowadziła do zmniejszenia liczby zaginionych kobiet.

Zróżnicowane traktowanie i kobieca siła przetargowa wyjaśnienieEdit

Ekonomistka Nancy Qian pokazuje, że w Chinach deficyt kobiet zmniejsza się, gdy kobiety zarabiają więcej, i argumentuje, że preferencje matek dla córek i niższa kobieca siła przetargowa spowodowana niższymi płacami może wyjaśnić wiele z brakujących kobiet w Chinach. Inny znany papier ekonomistów Seema Jayachandran i Illyana Kuziemko, który jest opublikowany w tym samym czasopiśmie, Quarterly Journal of Economics, pokazują, że w Indiach matki karmią synów piersią dłużej niż córki, co przyczynia się do brakujących kobiet w Indiach.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B wyjaśnienieEdit

W swojej pracy doktorskiej na Harvardzie, Emily Oster argumentowała, że hipoteza Sena nie uwzględnia różnych stawek rozpowszechnienia wirusa zapalenia wątroby typu B między Azją a innymi częściami świata. Regiony o wyższych stawkach zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B mają tendencję do wyższych proporcji mężczyzn do urodzeń kobiet z powodów biologicznych, które nie są jeszcze dobrze zrozumiane, ale które zostały szeroko udokumentowane.

While choroba jest dość rzadka w USA i Europie, jest endemiczna w Chinach i bardzo powszechne w innych częściach Azji. Oster twierdził, że ta różnica w rozpowszechnieniu choroby może stanowić około 45% z rzekomych „brakujących kobiet”, a nawet tak wysokie, jak 75% z tych w Chinach. Ponadto Oster wykazał, że wprowadzenie szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B miało opóźniony efekt wyrównania proporcji płci w kierunku tego, czego można by oczekiwać, gdyby inne czynniki nie odgrywały roli.

Późniejsze badaniaEdit

Wyzwanie Ostera spotkało się z kontrargumentami, ponieważ badacze próbowali uporządkować dostępne dane i kontrolować inne możliwe czynniki zakłócające. Avraham Ebenstein zakwestionował wniosek Ostera oparty na fakcie, że wśród dzieci urodzonych po raz pierwszy stosunek płci jest zbliżony do naturalnego. To skośne proporcje między kobietami i mężczyznami wśród dzieci urodzonych jako drugie i trzecie odpowiadają za większość rozbieżności. Innymi słowy, jeśli wirusowe zapalenie wątroby typu B było odpowiedzialne za skośny stosunek, to można by oczekiwać, że będzie on prawdziwy wśród wszystkich dzieci, niezależnie od kolejności urodzenia.

Jednak fakt, że skośność powstała mniej wśród później urodzonych niż wśród dzieci urodzonych po raz pierwszy, sugerował, że czynniki inne niż choroba były zaangażowane.

Das Gupta wskazał, że stosunek kobieta-mężczyzna zmienił się w stosunku do średniego dochodu gospodarstwa domowego w sposób, który był zgodny z hipotezą Sena, ale nie Ostera. W szczególności, niższy dochód gospodarstwa domowego ostatecznie prowadzi do wyższego stosunku chłopiec/dziewczynka. Ponadto Das Gupta udokumentował, że kolejność narodzin płci była znacząco różna w zależności od płci pierwszego dziecka.

Jeśli pierwsze dziecko było mężczyzną, to płeć kolejnych dzieci miała tendencję do podążania za regularnym, biologicznie zdeterminowanym wzorcem płci (chłopcy urodzeni z prawdopodobieństwem 0,512, dziewczynki urodzone z prawdopodobieństwem 0,488). Jeśli jednak pierwsze dziecko było płci żeńskiej, kolejne dzieci miały znacznie większe prawdopodobieństwo płci męskiej, co wskazuje, że w określaniu płci dziecka brał udział świadomy wybór rodziców. Żadne z tych zjawisk nie może być wyjaśnione przez rozpowszechnienie wirusowego zapalenia wątroby typu B.

Są one jednak spójne z twierdzeniem Sena, że to celowe ludzkie działanie – w postaci selektywnej aborcji, a może nawet dzieciobójstwa i zaniedbywania niemowląt płci żeńskiej – jest przyczyną skośnego stosunku płci.

Teoria Ostera obalonaEdit

Częścią trudności w rozeznaniu się między dwiema konkurencyjnymi hipotezami był fakt, że podczas gdy związek między wirusowym zapaleniem wątroby typu B a wyższym prawdopodobieństwem narodzin męskich został udokumentowany, było niewiele informacji na temat siły tego związku i tego, jak różnił się on w zależności od tego, którzy z rodziców byli nosicielami. Ponadto, większość wcześniejszych badań medycznych nie używać wystarczająco dużą liczbę obserwacji, aby przekonująco oszacować wielkość związku.

Jednakże w 2008 roku badania opublikowane w American Economic Review, Lin i Luoh wykorzystał dane na prawie 3 mln urodzeń na Tajwanie w długim okresie czasu i stwierdził, że wpływ matczynego zapalenia wątroby typu B na prawdopodobieństwo męskiego urodzenia był bardzo mały, około jednej czwartej jednego procenta. Oznaczało to, że stawki zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B wśród matek nie może stanowić dla znacznej większości brakujących women.

Pozostała możliwość było to, że było zakażenie wśród ojców, które mogą prowadzić do przekrzywionego stosunku urodzenia. Jednak Oster, wraz z Chen, Yu i Lin, w badaniu uzupełniającym do Lin i Luoh zbadał zbiór danych 67 000 urodzeń (15% z nich było nosicielami zapalenia wątroby typu B) i nie znalazł żadnego wpływu infekcji na stosunek urodzeń ani dla matek, ani dla ojców. W rezultacie Oster wycofała swoją wcześniejszą hipotezę.

Inne chorobyEdit

W badaniu z 2008 r., Anderson i Ray twierdzą, że inne choroby mogą wyjaśniać „nadmierną śmiertelność kobiet” w całej Azji i Afryce Subsaharyjskiej. Porównując względne wskaźniki zgonów kobiet do mężczyzn w krajach rozwiniętych do kraju, o którym mowa, Anderson i Ray znaleźć, że 37 do 45% brakujących kobiet w Chinach może być śledzone do przed urodzeniem i niemowlęctwa etapie czynników zakończenia, podczas gdy tylko około 11% Indii brakujące kobiety zostały spowodowane przez podobne czynniki, wskazując na fakt, że utrata jest rozłożone w różnych grupach wiekowych. Stwierdzają, że w większości przypadków główną przyczyną zgonów kobiet w Indiach są choroby układu krążenia. „Obrażenia” to przyczyna numer dwa zgonów kobiet w Indiach. Oba te przyczyny są znacznie większe niż śmiertelność matek i aborcji płodów, choć „Urazy” mogą być bezpośrednio związane z dyskryminacją ze względu na płeć.

Ich ustalenia dla Chin również przypisać brakujące kobiety w starszym wieku do chorób układu krążenia i innych chorób niezakaźnych, co stanowi dużą część nadmiaru zgonów kobiet. Jednak największy przedział brakujących kobiet jest w 0-4 grupy wiekowej, sugerując czynniki dyskryminacji w pracy zgodnie z oryginalnymi teoriami Sen.

W Afryce Subsaharyjskiej, w przeciwieństwie do twierdzenia Sena i średnich statystyk, Anderson i Ray znaleźć dużą liczbę kobiet brakuje. Sen użył stosunek płci 1,022 dla Afryki Subsaharyjskiej w pracy wykonanej w 2001 roku, aby uniknąć porównywania zaawansowanych krajów do rozwijających się. Tak jak uważał Sen, w swoim badaniu nie znaleźli dowodów na przypisanie brakujących kobiet dyskryminacji urodzeniowej, takiej jak aborcje selektywne ze względu na płeć lub zaniedbanie. Aby wyjaśnić wysoką liczbę zaginionych młodych kobiet, odkryli, że HIV/AIDS było główną przyczyną, przewyższając malarię i śmiertelność matek. Anderson i Ray oszacowali roczną nadwyżkę zgonów kobiet na 600 000 z powodu samego HIV/AIDS. Grupy wiekowe z największą liczbą zaginionych kobiet to przedziały wiekowe od 20 do 24 lat oraz od 25 do 29 lat. Wysokie rozpowszechnienie HIV/AIDS wydaje się sugerować, według Andersona i Raya, brak równowagi w dostępie kobiet do opieki zdrowotnej, jak również różne postawy wobec norm seksualnych i kulturowych.

W artykule z 2008 roku Eileen Stillwaggon wykazała, że wyższe wskaźniki HIV/AIDS są konsekwencją głęboko zakorzenionych nierówności płci w Afryce Subsaharyjskiej. W krajach, w których kobiety nie mogą posiadać własności, znajdują się w bardziej niepewnej sytuacji, mając mniejszą siłę przetargową, by „nalegać na bezpieczny seks bez ryzyka porzucenia” przez męża. Twierdzi, że podatność danej osoby na HIV zależy od jej ogólnego stanu zdrowia, a błędne praktyki, takie jak przekonanie, że seks z dziewicą wyleczy mężczyznę z AIDS, seks nago i czynności domowe, które narażają kobiety na choroby, przyczyniają się do osłabienia systemu odpornościowego kobiet, co prowadzi do wyższej śmiertelności z powodu HIV. Stillwaggon opowiada się za zwiększeniem nacisku na warunki sanitarne i odżywianie, a nie tylko na abstynencję czy bezpieczny seks. W miarę jak kobiety stają się zdrowsze, szanse zakażonej kobiety na przeniesienie wirusa HIV na męskiego partnera znacznie maleją.

Naturalne przyczyny wysokiego lub niskiego ludzkiego stosunku płciEdit

Inni uczeni kwestionują zakładany normalny stosunek płci i wskazują na bogactwo danych historycznych i geograficznych, które sugerują, że stosunek płci zmienia się naturalnie w czasie i miejscu, z powodów, które nie są właściwie rozumiane. William James i inni sugerują, że konwencjonalne założenia były następujące:

• istnieją równe liczby chromosomów X i Y w plemnikach ssaków
• X i Y mają równe szanse na osiągnięcie poczęcia
• w związku z tym powstaje równa liczba męskich i żeńskich zygot, i że
• w związku z tym wszelkie zmiany stosunku płci przy urodzeniu wynikają z selekcji płciowej między poczęciem a urodzeniem.

  Hipoteza Jamesa jest wspierana przez historyczne dane dotyczące proporcji urodzeń przed technologiami ultrasonograficznych badań przesiewowych płci zostały odkryte i skomercjalizowane w 1960s i 1970s, jak również przez odwrócone proporcje płci obecnie obserwowane w Afryce. Michel Garenne donosi, że wiele narodów afrykańskich przez dziesięciolecia było świadkami współczynnika urodzeń poniżej 100, czyli rodzi się więcej dziewczynek niż chłopców. Angola, Botswana i Namibia zgłosiły współczynniki płci urodzeniowej między 94 a 99, co jest zupełnie inne niż zakładane 104 do 106 jako naturalny współczynnik płci urodzeniowej człowieka. John Graunt zauważył, że w Londynie w ciągu 35-letniego okresu w XVII wieku (1628-1662) stosunek urodzeń do płci wynosił 1,07; podczas gdy historyczne zapisy Korei sugerują, że stosunek urodzeń do płci wynosił 1,13, w oparciu o 5 milionów urodzeń, w 1920 roku w ciągu 10-letniego okresu.

  Uprowadzenie i sprzedaż kobietEdit

  

  Ostrzeżenie o prostytucji i handlu ludźmi w Korei Południowej dla G.I. przez United States Forces Korea.

  Dowody wykazały, że liczba zaginionych kobiet może być spowodowana innymi przyczynami niż aborcje selektywne ze względu na płeć lub praca migrantek. W szczególności niemowlęta, dziewczynki i kobiety stały się ofiarami handlarzy ludźmi. W Chinach rodziny są mniej chętne do sprzedawania dzieci płci męskiej, mimo że mają one wyższą cenę w handlu. Kobiety urodzone poza polityką jednego dziecka mogą być sprzedawane do bogatszych rodzin, podczas gdy rodzice twierdzą, że sprzedaż ich dziecko płci żeńskiej jest lepsze niż inne alternatywy.

  Zamorskie usługi adopcyjne dla chińskich dzieci były zaangażowane w handlu dziećmi do czerpania zysków z darowizn od zagranicznych adoptujących. Jedno z badań wskazuje, że między 2002 a 2005 r. około 1000 dzieci z handlu zostały umieszczone z rodzicami adopcyjnymi, każde dziecko kosztowało 3000 dolarów. Aby utrzymać podaż sierot do adopcji, sierocińce i domy spokojnej starości zatrudniają kobiety jako handlarzy dziećmi.

  Ogółem, underreporting i handel może być zbyt mały, aby odpowiedzieć na oszałamiające liczby zaginionych kobiet w południowo-wschodniej Azji i Afryki Subsaharyjskiej, choć mogą być związane w causal factors.

  .