In het Engelse koningshuis was de Groom of the Stool oorspronkelijk een bediende die de koning hielp met lichaamsfuncties en het wassen. De kruk in kwestie was een ‘close stool’ – een vaste of draagbare commode – en er was hulp nodig bij het aan- en uittrekken van uitgebreide en dure kleding.

Onder de Tudors waren de Grooms of the Stool belangrijke functionarissen vanwege deze intieme toegang. Alle bruidegoms van Hendrik VIII waren ridders. Sir Henry Norris, bijvoorbeeld, was nauw verbonden met Anne Boleyn’s factie en werd geëxecuteerd ten tijde van haar ondergang; Sir Anthony Denny controleerde Henry’s handtekeningstempel en hielp bij het opstellen van diens testament.

Koninginnen hadden hun eigen intieme dames, en het ambt verviel onder Mary en Elizabeth I. Dus de laatste Groom of the Stool in strikte zin was mogelijk Sir Michael Stanhope, die Edward VI diende. Hij werd opgehangen voor ‘misdrijf’ vóór Edwards dood, maar het is niet duidelijk of zijn rol daarna werd overgenomen door iemand anders.

Onder de Stuarts veranderde het ambt in ‘Groom of the Stole’, met de implicatie dat hij de vorst moest kleden in plaats van hem te helpen bij zijn bezoek aan de privy. Afhankelijk van de individuele vorst zou de rol ook overgegaan zijn in ambten als Bruidegom of Heer van de Bedkamer. De laatste persoon die de titel van Groom of the Stole droeg was James Hamilton, 2e Hertog van Abercorn (1838-1913) die de Prins van Wales diende, maar de functie werd niet voortgezet toen deze laatste Koning Edward VII werd.

Antwoord door: Eugene Byrne, schrijver en journalist