Wie is Hilary Rosen?
De vrouw die een Twitter-oorlog over huismoeders ontketende, is geen adviseur van president Obama, hoewel de campagne van Mitt Romney graag wil dat u denkt dat ze dat wel is. Ze is een Democratische strateeg, en pundit, maar ze is eigenlijk beter bekend om haar lange carrière in het lobbyen. En controverse is haar niet vreemd.
Een insider in Washington met goede connecties, Rosen is het soort persoon dat zowel Al Gore als Greta van Susteren op haar 50e verjaardagsfeestje kan verwachten.
Hilary Rosen, toenmalig voorzitter en CEO van de Recording Industry Association of America, verschijnt voor de House Energy and Commerice Subcommittee on Telecommunications and the Internet op Capitol Hill vrijdag, 20 juli 2001. (DENNIS COOK/ASSOCIATED PRESS)
Volgens een Matt Bai profiel in 2003 in Wired, was Rosen barkeeper om rekeningen te betalen terwijl ze naar de George Washington University ging, waar ze een bachelordiploma in internationale zaken haalde.
Een vriend van de familie vond het een ongeschikte baan voor een vrouw met een universitaire opleiding en hielp haar aan een baan in het D.C. kantoor van New Jersey Gov. Brendan Byrne. Ze bleef op de Hill en vond een carrière als lobbyiste voor muziekuitgevers.
“Ze kan je in het gezicht slaan, en je lacht nog steeds nadat ze het doet,” vertelde voormalig Clinton chief-of-staff John Podesta aan Wired in die tijd.
“Ik hou van mensen die spelen, en ze is een speler,” herhaalde toenmalig-Rep. Christopher Cannon (R-Utah)*, zelfs toen hij met haar vocht over deregulering.
Maar universiteitsstudenten waren minder inschikkelijk. Rosen, die in 1987 begon bij de Recording Industry Association of America, was het hoofd van de groep tijdens de oorlog over digitale muziekrechten.
Als het publieke gezicht van de (succesvolle) poging om Napster en andere filesharing-diensten de kop in te drukken, oogstte Rosen wijdverbreide haat op het internet. Ze kreeg zelfs doodsbedreigingen.
Nadat ze de RIAA verliet, trok ze de waarde van rechtszaken tegen individuele downloaders in twijfel en zei dat ze had geprobeerd de industrie aan te sporen zich te ontwikkelen.
“Ik zal hier geen George Tenet zijn, maar het is vrij goed bekend dat ik ongeduldig was met het tempo waarin de industrie de online distributie van muziek omarmde,” zei ze in 2007. “Er is geen vervanger voor snelheid als de tijden slecht zijn. De platenmaatschappijen hadden gegronde redenen voor hun voorzichtigheid, maar die voorzichtigheid liet de situatie uit de hand lopen.”
Ze trad af in 2003, zeggende dat ze meer tijd wilde doorbrengen met haar gezin, advocate Elizabeth Birch en hun twee geadopteerde kinderen. (Het echtpaar scheidde in 2006.)
Na haar vertrek bij de RIAA was Rosen korte tijd interim-directeur van de Human Rights Campaign, een organisatie voor homorechten.
In 2006 begon ze samen met een andere voormalige RIAA-executive, Jay Berman, een nieuw antipiraterijbedrijf, Berman Rosen Global Strategies. Ze deed consultancy-werk voor Facebook, XM, Viacom, en andere bedrijven, en ze begon op te treden als commentator op CNN.
Ze begon haar eigen lesbische social-networking site, OurChart.com, geïnspireerd door Showtime’s “The L Word.” (De site is nu ter ziele, na te zijn opgegaan in de Showtime-website.)
In 2008 werd Rosen de Washington-redacteur van de Huffington Post en trad ze in dienst bij de Brunswick Group, een ander PR-bedrijf.
Een fervent aanhanger van Hillary Clinton in die verkiezing, vertelde ze Queerty over het seksisme waarmee de kandidaat te maken kreeg: “Miljoenen vrouwen die dit voelden, kunnen zich niet vergissen. We horen dingen die gebaseerd zijn op een leven lang van beledigingen en daarom horen we ze vaak anders dan mannen doen.”
Toen ze British Petroleum begon te adviseren over hoe om te gaan met de gevolgen van de olieramp in de Golf in 2010, verbrak de Huffington Post – redactioneel zeer kritisch over BP – de banden.
Rosen werkt nu voor SKDKnickerbocker, een Democratisch communicatiebureau dat in het verleden werk heeft gedaan voor Obama’s campagne. Ze heeft het Witte Huis meerdere malen bezocht, op een gegeven moment woonde ze een vergadering bij over berichten over de gezondheidszorg.
Ze heeft ook “af en toe advies en mediatraining” gegeven aan Democratisch Nationaal Comité-voorzitster Debbie Wasserman Schultz, volgens de Wall Street Journal.
*Dit artikel beschreef Rep. Cannon onjuist als een voormalig senator; het is gecorrigeerd.
Lees meer van PostPolitics
Romney krijgt reddingslijn in ‘oorlog voor vrouwen’
Hilary Rosen verontschuldigt zich bij Ann Romney
Ann Romney vuurt terug op bewering dat ze ‘nooit een dag in haar leven heeft gewerkt’