De NBA heeft Carmelo Anthony van de New York Knicks een schorsing van één game opgelegd voor een poging Kevin Garnett te confronteren na het verlies van New York maandag tegen de Boston Celtics.
De schorsing was de elfde die dit seizoen door de league of door individuele teams werd uitgedeeld, en de achtste schorsing van één game van het jaar.
Ik zeg dat vooral omdat het is uitgegroeid tot de NBA’s go-to straf, of het nu past bij de misdaad of niet.
Er zijn gewoon zo veel ongewone voorvallen dit seizoen dat de competitie is verbijsterd over wat te doen, dus het antwoord is een een-game ban-tijd en weer.
Dus laten we eens kijken naar wat er nodig is om een een-game schorsing te krijgen in de league vandaag de dag en nadenken over hoe belachelijk het is geworden.
Confronting Referees
Drie afzonderlijke incidenten met scheidsrechters zijn geëindigd in een single-game schorsing voor NBA-spelers dit seizoen.
Daaronder lijkt er slechts één zinvol, en dat was Amir Johnson’s flip en daaropvolgende mondstuk-gooien eerder dit seizoen.
Het volgende incident kwam toen Bucks center Joel Przybilla uit een wedstrijd werd gestuurd voor het “gooien” van de bal naar een scheidsrechter. Verdiende het een schorsing? Absoluut niet.
Het leek er meer op dat Przybilla de bal gewoon teruggaf aan de scheidsrechter, niet dat hij hem naar hem gooide. Een technische overtreding had in dit geval voldoende moeten zijn.
Ten slotte werd Rajon Rondo nog maar een paar dagen geleden geschorst voor het maken van contact met een scheidsrechter.
Het was niet de eerste keer dat Rondo werd geschorst voor een incident met een scheidsrechter, maar deze keer leek het er legitiem op dat het zonder kwaad opzet was. Deze keer leek het alsof Rondo vooral werd geschorst omdat hij een geschiedenis heeft van het maken van problemen met scheidsrechters, niet omdat het incident zelf zo twijfelachtig was.
Eén ding dat we zeker weten, is dat de competitie scheidsrechters gaat beschermen, wat er ook gebeurt.
Postgame Confrontaties
Dit is misschien wel mijn favoriete categorie, omdat de schorsingen geen zin hebben in relatie tot elkaar.
De eerste situatie kwam toen DeMarcus Cousins San Antonio Spurs’ kleurencommentator Sean Elliott zocht. Cousins schreeuwde wat tegen hem na San Antonio’s postgame show en eindigde met een schorsing van één game voor het confronteren van Elliott op een vijandige manier.
Het meest recent was Carmelo’s stalking van Kevin Garnett, waarvoor hij een enkele game werd geschorst.
Dit is een situatie waarin beide spelers werden geschorst omdat het zo ongewoon was.
Carmelo werd een wedstrijd verbannen omdat je niet zomaar andere spelers kunt gaan opjagen en in hun bus kunt gaan schreeuwen, terwijl Cousins wellicht een schorsing bespaard was gebleven als hij niet DeMarcus Cousins was.
Groin-Striking vs. Other Strikes
Twee keer dit seizoen is een speler geschorst voor het slaan van een andere speler in de geslachtsklieren, en twee keer zijn ze voor een enkele wedstrijd verbannen.
Het eerste zo’n incident gebeurde toen DeMarcus Cousins (we hebben zijn naam al veel te vaak gehoord) een lage klap uitdeelde aan O.J. Mayo terwijl hij voor een rebound ging, wat hem een ban van één wedstrijd opleverde.
Nadat Cousins Mayo in de jongens knalde, moet Dwyane Wade het hebben bekeken en het als een vrij goede tactiek hebben gezien.
In een wedstrijd tegen de Charlotte Bobcats werd Wade onderuit gehaald door Ramon Sessions die de bal het veld opbracht en hij zwaaide met zijn been. Het enige probleem is dat hij zijn been rechtstreeks naar de geslachtsklieren van Sessions zwaaide, wat leidde tot een schorsing van één wedstrijd.
Het vreemde is dat Thomas Robinson eerder dit seizoen een schorsing van twee wedstrijden verdiende voor een vergelijkbare situatie, alleen ging hij hoog in plaats van laag.
Robinson’s schorsing was het gevolg van een elleboog die de keel van Jonas Jerebko raakte.
Alledrie de incidenten waren het gevolg van onnodige agressiviteit, waarbij alleen Robinson de botte schuld kreeg voor het hoger slaan.
Voor mij lijkt de slag van Wade het meest flagrant, omdat hij niet alleen tegenover de speler staat die hij opzettelijk slaat, maar hij flopt in het proces.
Ruzie met je coach
Er zijn twee gevallen geweest van teams die spelers schorsten voor ruzie met hun hoofdcoach.
Het jaar begon met Delonte West die ruzie had met Rick Carlisle in de kleedkamer van de Dallas Mavericks. De Mavs schorsten West voor één wedstrijd, voordat ze hem voorgoed vrijlieten.
Een paar maanden later bevond DeMarcus Cousins zich in een vergelijkbare situatie. Hij had ruzie met Keith Smart tijdens de rust van een verlies tegen de Los Angeles Clippers.
De Kings schorsten Cousins uiteindelijk voor onbepaalde tijd, wat hier neerkwam op maar liefst één wedstrijd.
De teams lijken hier dus vrij consistent in te zijn; als je een speler bent met een problematisch verleden en je maakt ruzie met je hoofdcoach, dan word je geschorst. Zorg ervoor dat je een jonge speler bent die iets bij te dragen heeft, anders zou je wel eens helemaal geschorst kunnen worden.
The Standout
Op 30 oktober nam de competitie maatregelen tegen Matt Barnes, die onlangs in Manhattan Beach was gearresteerd voor verzet bij arrestatie.
In de huidige NBA zal dit natuurlijk ook naar alle waarschijnlijkheid resulteren in een schorsing, wat het ook deed.
Hoe dan ook, Barnes openbare vertoon van onvolwassenheid en het maken van problemen eindigde met hem te schorsen voor slechts een wedstrijd – dezelfde hoeveelheid tijd die Przybilla miste voor het rollen van een bal naar de scheidsrechter of Cousins kreeg voor ruzie met Keith Smart.
Ik denk dat dit laat zien, dat als je problemen gaat maken als een NBA-speler, het niet uitmaakt met wie je het begint – de straf zal vrij vlak zijn over de hele linie.