Als je je afvraagt wat er met Jaye Davidson van “The Crying Game” is gebeurd, kijk dan eens op internet wat er van hem geworden is. Het lijkt erop dat hij niet hield van alle roem die hem ten deel viel nadat hij in Stargate te zien was geweest en besloot met pensioen te gaan. Uiteindelijk is hij modellenwerk gaan doen en voor zover iemand kan zeggen is hij heel gelukkig met wat hij tegenwoordig doet. In sommige opzichten kun je het de man niet echt kwalijk nemen, aangezien de schijnwerpers niet de favoriete plek zijn voor iedereen die er ooit in ronddwaalt. Maar tegelijk moet je je afvragen hoeveel roem hij had kunnen vergaren na twee filmoptredens die weliswaar goed waren, maar de tand des tijds niet echt goed hebben doorstaan. Natuurlijk herinneren mensen zich nog The Crying Game en Stargate, maar degenen die te jong waren om zich dat te herinneren of die toen nog niet eens geboren waren, zouden op dit moment geen idee hebben wie hij is. Omdat het zijn persoonlijke keuze is, heeft hij toch besloten om weg te lopen uit Hollywood en een rustig leven te leiden en het lijkt erop dat hij het er des te beter vanaf brengt.
Sommige mensen willen gewoon niet schitteren als ze erachter komen hoe het hun leven beïnvloedt. Dat is tenslotte ieders keuze.
The Crying Game
The Crying Game veroorzaakte grote opschudding toen het uitkwam, omdat het hele ‘geheim’ erachter was dat Dil transgender was. Op dat moment zeiden mensen echter nog steeds “het geheim is dat het een man is” op een nogal ongevoelige manier. Het waren de jaren ’90 om eerlijk te zijn en het was het meeste dat veel mensen bereid waren te zeggen, omdat in die tijd transgenderisme nog steeds iets was dat veel mensen niet openlijk wilden bespreken en het was nog steeds niet iets dat veel mensen bereid waren te zien in een film. Maar The Crying Game werd toch genomineerd voor verschillende prijzen en won er zelfs een paar. Doorheen de geschiedenis is het op vele manieren gebruikt als referentie wanneer transgenderisme wordt gezien in films of op TV, en het is een soort grap of parodie geworden die licht probeert te maken over het onderwerp en wat het betekent voor anderen. In de tijd dat deze film uitkwam was het idee van transgender zijn niet nieuw, maar het was zeker niet zo geaccepteerd als het nu is.
Stargate
Deze film was revolutionair toen hij voor het eerst uitkwam, want ondanks de pseudo-wetenschap die erin behandeld werd, was het toch een thrill ride die spannend en boeiend was op meer dan één niveau. Het schetste een vaag beeld van hoe de mensheid was ontstaan en wie verantwoordelijk was geweest voor het uitzaaien van de aarde met mensen om een beroepsbevolking te krijgen die degenen die zij als hun goden beschouwden kon dienen. Dankzij Jaye’s ietwat androgyne uiterlijk duurde het even voor sommigen doorhadden dat hij eigenlijk een man was. De kleding en versieringen die hij in deze film droeg hielpen ook niet altijd, omdat die op sommige manieren bijna vrouwelijk leken. Maar het hele idee van een ander wezen uit een onbekend sterrenstelsel dat een mens als gastheer gebruikt en dan over andere mensen heerst met zijn enorm superieure technologie is iets in de trant van wat veel mensen willen zien als ze naar de film gaan, en deze film heeft dat zeker waargemaakt. Een paar jaar na de release was de film echter bijna vergeten, ondanks de TV-show en de boeken die de erfenis voortzetten. In veel opzichten was het misschien beter geweest als een eenmalige film waarvan de mensen genoten toen hij in de bioscoop draaide, omdat het verhaal had kunnen blijven zoals het was zonder de noodzaak om het uit te breiden en daardoor zo af te zwakken.
Wederom is het moeilijk om te zien hoeveel roem er werkelijk uit een van deze films is gekomen als het om Jaye gaat, maar hoeveel iemand aankan is altijd afhankelijk van het individu en hoe hij de situatie bekijkt. Het lijkt erop dat Jaye wat kritiek heeft gekregen voor zijn rol als transseksueel in The Crying Game, dat zou hij nu zeker doen zonder twijfel, maar men zou ook kunnen zeggen dat hij geprezen is als dapper en zelfs moedig om zo’n rol op zich te nemen. Wat zijn rol in Stargate betreft, moet men bedenken dat hij een groot deel van de film niet eens te zien was en toen hij er eenmaal was, waren zijn tekst en zijn tijd op het scherm nog steeds ver verwijderd van die van James Spader en Kurt Russell, de hoofdsterren van de film. Dus als hij zegt dat hij niet met de roem wilde omgaan, betekent dat misschien dat zijn carrière nergens heen ging.