Een gemeenschappelijk beleggingsfonds is een beleggingsinstrument dat geld van veel personen samenvoegt en belegt in aandelen, obligaties en andere effecten.
Leer hoe een gemeenschappelijk beleggingsfonds werkt, de verschillende soorten fondsen en hun voor- en nadelen om te bepalen of dit type belegging bij uw financiële doelstellingen past.
Wat is een gemeenschappelijk beleggingsfonds?
Een gemeenschappelijk beleggingsfonds neemt geld van een groep mensen en belegt het in een mandje van aandelen, obligaties en andere effecten. Dit mandje staat bekend als een portefeuille en vertegenwoordigt een reeks bedrijven en sectoren.
Hoe een beleggingsfonds werkt
Mutuele fondsen kunnen helemaal teruggaan tot 1774, toen de Nederlandse koopman Adriaan van Ketwich een financiële regeling voorstelde waarbij geld van meerdere beleggers werd samengevoegd om beleggen beschikbaar te maken voor de massa’s in plaats van een spel voor rijke mannen alleen. Anderen dateren de oorsprong ervan in 1822, toen Koning Willem I der Nederlanden de eerste closed-end beleggingsmaatschappij zou hebben opgericht. Het eerste moderne beleggingsfonds werd echter pas in 1924 geïntroduceerd.
Heden ten dage behoren beleggingsfondsen tot de populairste manieren voor beginnende of passieve beleggers om hun geld te laten groeien, omdat ze gemakkelijk te begrijpen zijn. In de eenvoudigste bewoordingen is een beleggingsfonds verwant aan een mandje beleggingen met aandelen, obligaties, kortlopende schulden, of een mix daarvan, dat meestal wordt gekozen en beheerd door een of meer beleggingsprofessionals.
Elk beleggingsfonds heeft een unieke doelstelling die de fondsbeheerder probeert te bereiken door een specifieke beheerstrategie te volgen. Het fonds kan beleggen in aandelen uit de hele wereld of uit een bepaalde regio of land, of in aandelen van bedrijven die hoge dividenden uitkeren of snel groeiende inkomsten hebben. De beheerders kunnen ook aandelen selecteren waarvan zij denken dat ze ondergewaardeerd zijn of obligaties waarvan zij denken dat ze minder gevoelig zijn voor kredietrisico.
Ongeacht het doel van het fonds, is het kopen van aandelen in een beleggingsfonds vergelijkbaar met het kopen van aandelen in een beursgenoteerd bedrijf in die zin dat elk aandeel dat u koopt van een beleggingsfonds uw gedeeltelijke eigendom vertegenwoordigt in het fonds en het geld dat het verdient. Het belangrijkste verschil is dat u bij een beleggingsfonds aandelen koopt van een portefeuille van bedrijfsaandelen of andere effecten, in plaats van de aandelen van één bedrijf.
Een beleggingsfonds is een investering van het open-end-type, dat wil zeggen, een fonds dat aandelen kan uitgeven en terugbetalen wanneer het maar wil. Nadat u aandelen in een beleggingsfonds hebt gekocht, kunt u ze terugverkopen aan het fonds – rechtstreeks of via een makelaar – tegen ongeveer de intrinsieke waarde van de aandelen (NAV).
De NAV van het fonds is eenvoudigweg de waarde van de activa van het fonds min zijn passiva en wordt eenmaal per handelsdag berekend, doorgaans na het sluiten van de beurzen. De NIW van een afzonderlijk aandeel wordt berekend door de NIW van het fonds te delen door het aantal uitstaande aandelen.
Beleggers in beleggingsfondsen zijn niet de eigenaars van de onderliggende holdings – de aandelen of obligaties – die door het fonds zijn aangekocht. In plaats daarvan profiteren ze van het bezit van aandelen van het fonds dat deze beleggingen bezit wanneer de waarde van de beleggingen stijgt.
Soorten beleggingsfondsen
Er zijn talloze beleggingsfondsen in het beleggingsuniversum, maar ze kunnen worden onderverdeeld in vier basiscategorieën:
- Aandelenfondsen: Zoals de naam al doet vermoeden, beleggen deze fondsen in aandelen van bedrijven.
- Obligatiefondsen: Deze fondsen beleggen in obligaties en andere schuldbewijzen.
- Geldmarktfondsen: Deze beleggen in kortlopend overheidspapier van hoge kwaliteit.
- Target-date fondsen: Deze fondsen zijn geschikt voor beleggers met een specifieke pensioendatum in gedachten, die meestal wordt vermeld in de naam van het fonds.
Van daaruit worden de categorieën van fondsen meer gespecialiseerd. Aandelenfondsen kunnen bijvoorbeeld verder worden gecategoriseerd als groeifondsen, die de nadruk leggen op aandelen met een bovengemiddeld rendement; inkomstenfondsen, die verwijzen naar dividendproducerende fondsen; indexfondsen, die streven naar een vergelijkbaar rendement als een index zoals de S&P 500; of sectorfondsen, die zich richten op een bepaalde marktsector, zoals de gezondheidszorg.
Sommige beleggingsfondsen kiezen ervoor zich te richten op het genereren van inkomsten uit dividenden, betalingen door bedrijven aan hun aandeelhouders, in plaats van te streven naar stijgingen van de aandelenkoersen.
Voor- en nadelen van beleggingsfondsen
-
Simpel
-
Diversificatie
-
Versatiliteit
-
Toegankelijkheid
-
Beleggingsrisico
-
Fees
-
Minder controle
-
Fiscale inefficiëntie
Voordelen toegelicht
De belangrijkste voordelen van beleggingsfondsen zijn:
- Eenvoud: De meeste beleggers hebben niet de kennis, tijd of middelen om hun eigen portefeuille van individuele aandelen en obligaties vanaf nul op te bouwen. Het kopen van aandelen van beleggingsfondsen stelt beleggers echter in staat om te profiteren van een professioneel beheerde, diverse portefeuille, zelfs als ze weinig of geen kennis hebben van beleggingsconcepten en -strategieën.
- Diversificatie: Alle beleggers, zowel beginners als professionals, moeten weten dat het spreekwoordelijk onverstandig is om al hun eieren in één mand te doen – dat wil zeggen, al hun geld in één type belegging te houden. Dit oude gezegde pleit voor beleggingsdiversificatie met beleggingsfondsen. Om te diversifiëren met individuele aandelen, moet een belegger misschien veel effecten kopen. Een paar of zelfs één beleggingsfonds met een breed thema kan echter een grote mate van diversificatie bieden. Een indexfonds kan bijvoorbeeld blootstelling bieden aan alle aandelen in een belangrijke marktbenchmark.
- Veelzijdigheid: De vele soorten beleggingsfondsen stellen beleggers in staat toegang te krijgen tot bijna elk denkbaar marktsegment. Zo maken sectorfondsen het voor beleggers mogelijk om zich in te kopen in gerichte delen van de aandelenmarkt. Beleggers kunnen ook blootstelling krijgen aan grondstoffen, zoals goud en andere edele metalen of olie en aardgas, door te beleggen in een fonds dat aandelen koopt in bedrijven die deze grondstoffen produceren. Deze veelzijdigheid kan worden gebruikt om verdere diversificatie te bewerkstelligen naarmate de portefeuille van beleggingsfondsen van een belegger groeit.
- Toegankelijkheid: Onderlinge fondsen kunnen gemakkelijk indirect worden gekocht via een online brokerage-rekening of rechtstreeks bij de beleggingsmaatschappij die het fonds aanbiedt. Hoewel veel beleggingsfondsen een minimuminvestering vereisen, kunt u in bepaalde omstandigheden beleggingsfondsaandelen gaan kopen met een laag of zelfs zonder minimum. Fidelity heeft bijvoorbeeld geen minimumaanvangsinvestering voor zijn indexbeleggingsfondsen, en TIAA ziet af van zijn gebruikelijke minimuminvestering van $ 2500 als u een automatisch aandelenaankoopplan opzet, waarbij het geld een of twee keer per maand van uw bankrekening wordt gehaald.
Nadelen uitgelegd
De nadelen van beleggingsfondsen omvatten:
- Beleggingsrisico: Aandelen, obligaties en de beleggingsfondsen die erin beleggen, brengen allemaal een zeker risico met zich mee, namelijk de mogelijkheid van een waardedaling of, in het ergste geval, het totale verlies van de hoofdsom – uw oorspronkelijke investering. Verschillende beleggingsfondsen brengen verschillende soorten risico’s met zich mee. Aandelenfondsen zijn bijvoorbeeld in het algemeen risicovoller dan obligatiefondsen en brengen in het bijzonder een hoge mate van marktrisico met zich mee, dat verwijst naar de mogelijkheid van wilde stijgingen en dalingen van de aandelenkoersen. Obligatiefondsen worden als risicovoller beschouwd dan geldmarktfondsen en brengen vaak een kredietrisico met zich mee, dat wil zeggen het risico dat de bedrijven die deel uitmaken van uw fonds hun schulden niet kunnen aflossen. Voordat u belegt, moet u uw risicotolerantie bepalen en dienovereenkomstig beleggen.
- Vergoedingen: Van verkoopkosten tot beheerkosten, een beleggingsfonds kan een dure propositie worden als u niet zorgvuldig bent over welk fonds u koopt. Deze kosten kunnen uw beleggingsrendement opeten, dus zoek naar fondsen zonder verkoopkosten of transactiekosten en een kostenratio (operationele kosten gedeeld door het gemiddelde nettovermogen) die op of onder het gemiddelde ligt (45% in 2019) om uw rendement te maximaliseren.
- Minder controle: Een beleggingsfonds geeft beleggers niet zoveel controle over de onderliggende effecten die ze houden als wanneer ze individueel effecten zouden kopen.
- Fiscale inefficiëntie: Als u beleggingsfondsen aanhoudt op een belastbare beleggingsrekening, zoals een effectenrekening, kunt u belasting moeten betalen over beleggingsopbrengsten (bijvoorbeeld dividenden van een inkomstenfonds). Een eenvoudige manier om dit te voorkomen is om beleggingsfondsen te houden op fiscaal voordelige rekeningen, zoals IRA-rekeningen.
Neem uw beleggingshorizon in overweging bij het bepalen van de soorten fondsen die u wilt kopen. Als u pas over vele jaren met pensioen gaat, wordt u vaak aangemoedigd om een groot deel van uw geld in aandelenfondsen te stoppen. Als u dichter bij uw pensioen komt, kan het verstandig zijn om financieel conservatiever te worden en uw geld van aandelen naar obligaties te verplaatsen.
Mutual Fund vs. ETF
Exchange Traded Funds (ETF’s) worden soms verward met mutual funds (beleggingsfondsen) omdat ze beleggers ook in staat stellen geld te bundelen om in verschillende effecten te kopen en doorgaans professioneel worden beheerd.
Het belangrijkste verschil is dat kleine of gewone beleggers ETF-aandelen niet rechtstreeks van een ETF kunnen kopen zoals ze dat kunnen van een beleggingsfonds; alleen geautoriseerde deelnemers zoals financiële instellingen kunnen ETF’s rechtstreeks kopen, wat wordt gedaan via nationale effectenbeurzen, en niet noodzakelijkerwijs tegen de NAV-prijs van de ETF. Zij kopen gewoonlijk grote blokken aandelen, en verkopen de ETF-aandelen vervolgens aan beleggers op de secundaire markt. Hier kunnen de transacties voor ETF’s de hele dag door worden uitgevoerd, in tegenstelling tot slechts één keer per dag voor beleggingsfondsen. Dit maakt ze geschikter voor particulieren die vaker willen handelen. Wanneer fondsen op belastbare rekeningen worden aangehouden, leveren ETF’s doorgaans lagere belastingen op dan beleggingsfondsen omdat sommige ETF’s in natura kunnen worden afgelost.
| Mutual Fund | ETF |
|---|---|
| Beleggers kunnen aandelen rechtstreeks bij het fonds kopen | Beleggers kunnen alleen aandelen op een secundaire markt kopen |
| Voer transacties één keer per dag uit | Voer transacties uit transacties de hele dag door |
| Leidt gewoonlijk tot een grotere belastingverplichting | Leidt tot lagere belastingen |
Key Takeaways
- Een beleggingsfonds vertegenwoordigt een pool van geld dat wordt belegd in een portefeuille van verschillende effecten.
- Beleggingsfondsen kunnen rechtstreeks bij het beleggingsfonds of via een effectenmakelaar worden gekocht.
- De belangrijkste soorten beleggingsfondsen zijn aandelenfondsen, obligatiefondsen, geldmarktfondsen en streefdatumfondsen.
- Hoewel beleggingsfondsen diversificatie en veelzijdigheid mogelijk maken in de marktsectoren waaraan een belegger wordt blootgesteld, kunnen sommige fondsen kostbaar zijn, en ze op een belastbare rekening aanhouden kan de financiële lasten verhogen.
- ETF’s bieden een alternatief voor beleggingsfondsen, maar moeten op de secundaire markt worden gekocht en zijn geschikt voor actievere handelaren.
The Balance biedt geen fiscale, beleggings- of financiële diensten en adviezen. De informatie wordt gepresenteerd zonder rekening te houden met de beleggingsdoelstellingen, risicotolerantie of financiële omstandigheden van een specifieke belegger en is mogelijk niet geschikt voor alle beleggers. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Beleggen houdt risico’s in, inclusief het mogelijke verlies van de hoofdsom.