De noordelijke kale ibis, ook bekend als de waldrapp of de heremiet ibis, is de nationale vogel van Syrië. De vogel is endemisch in Noord-Afrika, Centraal- en Zuid-Europa en het Midden-Oosten, maar de wilde populatie wordt nu in Europa als uitgestorven beschouwd. Deze ibis staat te boek als een ernstig bedreigde vogel met een populatie van minder dan 500 vogels in het wild. De grootste populatie van de noordelijke kale ibis bevindt zich in Marokko, terwijl er minder dan 10 in Syrië worden aangetroffen. De vogel werd in Syrië als uitgestorven beschouwd tot hij in 2002 werd herontdekt. Hij heeft de status van officiële vogel van het land omdat hij inheems en bedreigd is, en men denkt dat hij een religieuze betekenis heeft. Moslims geloofden dat de vogel elk jaar naar Mekka trekt voor de hadj met de pelgrims.
Beschrijving van de nationale vogel van Syrië
De noordelijke kale ibis is een grote vogel met een spanwijdte tussen 49 en 53 inch en weegt tussen 35-46 oz. Hij heeft een zwart verenkleed met violet en bronsgroene iridescentie. De vogel heeft een dofrode en onbevederde kop, terwijl zijn snavel lang en gebogen is. De geslachten hebben een gelijkaardig verenkleed, maar de mannetjes zijn iets groter dan de wijfjes.
Populatie noordelijke kale ibis in Syrië
De noordelijke kale ibis was in Syrië uitgestorven verklaard tot in 2002 een kleine populatie in het wild werd herontdekt. Tussen 2002 en 2004 hebben natuurbeschermers aanzienlijke inspanningen geleverd om de populatie te doen toenemen. In die periode zijn ongeveer 14 kuikens succesvol uitgevlogen. De beschermingsinspanningen in de Palmyrawoestijn werden gehinderd door het lage overlevingspercentage van de kuikens. Jacht en elektrocutie leidden tot de dood van de kuikens, terwijl de oudere vogels naar Saoedi-Arabië en Ethiopië trokken. Natuurbeschermers begonnen kuikens in gevangenschap groot te brengen en introduceerden ze als volwassen dieren in wilde kolonies. Alle beschermingsinspanningen werden stopgezet toen in 2011 de oorlog in Syrië uitbrak en sindsdien is de populatie van de noordelijke kale ibis sterk gedaald tot minder dan 10 vogels. In 2014 en 2015 werd geen enkele vogel in het land gezien, maar in 2017 werd een kolonie van negen vogels gezien.
Culturele betekenis van de noordelijke kale ibis
Volgens de legenden was de ibis de eerste vogel die uit de Ark van Noach werd losgelaten omdat hij vruchtbaarheid vertegenwoordigde. De vogel werd daarom beschouwd als van religieus nut voor de mensheid en het was om deze reden dat de wilde populatie in Turkije langer overleefde dan in de rest van Europa. In Egypte werd de kale ibis vereerd als een symbool van pracht en praal. De Egyptische god Thoth werd afgebeeld met een kop van een ibis en een menselijk lichaam. De geschiedschrijver Herodotus beschrijft een mythische mensenetende Stymphalische vogel met een scherp gebogen snavel en een lange spanwijdte die vuur op zijn vijanden kon loslaten. Verschillende schilderijen suggereren dat Herodotus zijn mythische schepsel baseerde op de noordelijke kale ibis. Op postzegels in Jemen, Turkije, Syrië, Marokko, Algerije en Soedan is de noordelijke kale ibis afgebeeld als teken van zijn belang voor de moslimcultuur.