Wanneer je iemand verliest van wie je houdt, is het vaak moeilijk om de juiste woorden te vinden. Het kan moeilijk zijn om te weten wat je moet zeggen tegen vrienden die verdriet hebben, en het kan moeilijk zijn om je eigen pijn te verwoorden als jij degene bent die een moeilijke tijd doormaakt.

Deze week bespreekt Cosmopolitan.com-redacteur Elisa Benson in de Cosmo Happy Hour-podcast verdriet en verlies met schrijfster Nora McInerny Purmort, medeoprichtster en CEO van ModernLoss.com Rebecca Soffer, en Cosmopolitan.com-lezeres Emmaline Nguyen. Ze bespreken de pijnlijke realiteit van het verliezen van iemand van wie je houdt en de mensen en middelen die hen erdoorheen hebben geholpen:

1. Iemand verliezen kan bijzonder moeilijk zijn als je eind 20 of 30 bent. Toen Soffer in de dertig was, verloor ze zowel haar moeder als haar vader binnen een tijdsspanne van vier jaar, en ze merkte dat er niet veel structuren waren opgezet om haar te steunen. “Het is niet zoals op de universiteit waar er begeleidingsadviseurs zijn,” zegt Soffer. “De kans is groot dat je fulltime werkt of net klaar bent met je studie en je carrière probeert op te bouwen… Het is echt moeilijk om tijd vrij te maken om jezelf te ondersteunen als je in die levensfase zit.” Haar ervaring heeft haar ertoe aangezet ModernLoss.com op te richten, een website gewijd aan openhartige gesprekken over rouw. Daar publiceert ze persoonlijke essays, bronnen en ideeën voor mensen die een verlies meemaken.

2. Je moet duidelijk zijn over wat je nodig hebt. Als je iemand hebt verloren van wie je houdt, kan het moeilijk zijn om door te gaan met je normale dagelijkse taken en vaak moet je je hand uitsteken en om hulp vragen. “Het is helaas aan jou om mensen te vertellen wat je nodig hebt,” zegt Soffer. “Maar het is een feit dat je misschien niet weet wat je nodig hebt.” Een manier om te helpen navigeren door dat onbekende verdriet is door online forums en gemeenschappen op te zoeken; het horen van de verhalen van anderen die soortgelijke ervaringen hebben meegemaakt, kan je helpen je eigen emoties beter te verwerken.

3. Het is normaal om je soms een paria te voelen. Soffer zegt dat mensen vaak niet weten wat ze moeten zeggen of hoe ze moeten omgaan met iemand die een verlies heeft meegemaakt. “Ik denk dat mensen denken dat verlies besmettelijk is of dat ze niet aan hun eigen sterfelijkheid willen denken, maar voor mensen zoals ik en zoveel mensen daarbuiten is het gewoon een feit dat we leven met de afwezigheid van iemand om wie we echt geven,” zegt ze.

4. Er zijn hulpbronnen beschikbaar voor je, als je ze opzoekt. Nguyen verloor haar vriend iets meer dan drie jaar geleden nadat hij was omgekomen bij een auto-ongeluk, en ze zegt dat therapie een uiterst belangrijke hulpbron voor haar was. “Ik had iemand nodig die me hielp dit te verwerken en die me liet huilen en alleen liet zijn, zodat het goed zou komen”, zegt Nguyen. Ze wist dat ze in een veilige ruimte moest zijn waar, zoals ze zegt, iemand haar kon helpen hier doorheen te komen.

5. Een van de nuttigste dingen om te doen is er gewoon over praten, zelfs als het moeilijk is. Toen Nguyen haar vriend verloor, ging ze door een fase waarin niets wat iemand zei aanvoelde als het “juiste”. “Alles zou hoe dan ook verkeerd zijn, maar ik denk dat gewoon praten over Josh – de leuke dingen en de herinneringen, in plaats van het aan de kant te schuiven en te doen alsof het nooit is gebeurd – denk ik dat het me echt veel heeft geholpen,” zegt ze.

6. Als u iemand kent die rouwt, vraag hem of haar dan hoe het met hem of haar gaat. Na het ongeluk van haar vriend zei Nguyen dat niemand haar ooit had gevraagd hoe het met haar ging. “Ik weet dat na het ongeluk van Josh, niemand het vroeg,” zegt Nguyen. “Mensen waren bang en de eerste keer dat iemand het vroeg, had ik zoiets van: oh jeetje, dit is wat ik nodig had – dat iemand het vroeg.”

7. Je hoeft niet altijd het juiste te weten om te zeggen. Het is niet altijd makkelijk om te weten wat je moet zeggen tegen mensen die een traumatische ervaring hebben meegemaakt. “Ik denk dat soms het juiste is om te zeggen als je niet weet wat je moet zeggen: ‘Ik ben hier voor jou, dit is zo klote, ik ben hier voor jou,'” zegt Soffer.

8. Onthoud dat iemands verdriet altijd een deel van hem of haar zal zijn. Toen Purmorts man kanker kreeg, begon ze de blog MyHusbandsTumor.com, waarop ze haar verhaal deelt en vragen over verlies beantwoordt. “De mensen van wie ik hoor zijn niet allemaal mensen van wie de man kanker heeft, het zijn gewoon mensen die iets hebben meegemaakt en die mij de hand reiken omdat de mensen om hen heen verder zijn gegaan, dus er wordt niet naar hen gevraagd”, zegt Purmort. “Het herinnert me eraan dat ik meer voor andere mensen in mijn leven moet opkomen dan vroeger, voordat mij iets was overkomen. De waarheid is dat dit soort tragedies iedereen kan overkomen. “Ik herinner me dat mensen zeiden ‘neem dingen niet voor lief’ en ik had altijd zoiets van: ik weet cognitief wel wat die zin betekent, maar hoe doe je dat niet?” zegt Purmort. “We zijn gewoon zo comfortabel totdat we ons ongemakkelijk voelen, omdat deze dingen iemand anders overkomen totdat ze jou overkomen.”

Hoor meer over het individuele verhaal van elke vrouw, inclusief wat hen heeft geholpen ermee om te gaan door naar de volledige aflevering hieronder te luisteren.

Volg Madison op Twitter.