Goede voeding verlengt de onafhankelijkheid door het behoud van fysieke kracht, mobiliteit, uithoudingsvermogen, gehoor, gezichtsvermogen, en cognitieve vaardigheden. Zevenentachtig procent van de oudere Amerikanen heeft een of meer chronische ziekten die kunnen worden verbeterd door voedingstherapie, waaronder kanker, chronische longaandoeningen, hartaandoeningen, dementie, diabetes mellitus, hoog cholesterolgehalte in het bloed, hoge bloeddruk, osteoporose, obesitas en overgewicht, en falen om te gedijen (Draft Nutrition Screening Initiative Policy Statement: Voeding: Bewezen effectief bij het beheersen van chronische ziekten bij oudere Amerikanen.)
Voedingseducatie kan worden gedefinieerd als een reeks leerervaringen die bedoeld zijn om de vrijwillige aanname te vergemakkelijken van eetgedrag en ander voedingsgerelateerd gedrag dat bevorderlijk is voor gezondheid en welzijn. Het is een integraal onderdeel van het verlenen van voedingsdiensten aan ouderen.
De aanbieders van voedingsdiensten moeten minimaal twee keer per kalenderjaar op elke locatie activiteiten op het gebied van voedingseducatie uitvoeren, die in overeenstemming zijn met de hieronder beschreven doelstellingen en inhoud. De dienstverleners worden aangemoedigd om gebruik te maken van bestaande middelen voor voedingseducatie van het Basic Food Nutrition Education Program, Cooperative Extension van de Washington State University, het Senior Farmers Market Nutrition Program, of het 5-a-Day programma van het Department of Health.
Voedingsvoorlichting moet niet alleen informatie over voeding bevatten, maar ook over lichaamsbeweging. De Dietary Guidelines for Americans (voedingsrichtlijnen voor Amerikanen) erkennen het belang van lichamelijke activiteit voor de gezondheid en het voorkomen van ziekten en bevelen aan om elke dag lichamelijk actief te zijn. Regelmatige lichaamsbeweging stelt ouderen in staat om zelfstandig te blijven wonen en is goed voor mensen met artritis en mensen met depressies en angsten. Het kan het risico van cognitieve achteruitgang bij oudere volwassenen verminderen, en is effectief in het helpen beheren van vele chronische ziekten.

1. Doelen van de voedingseducatie
   1. Het creëren van een positieve houding ten opzichte van goede voeding en lichaamsbeweging en het motiveren voor verbeterde voeding en levensstijlpraktijken die bijdragen aan het bevorderen en handhaven van het best haalbare niveau van welzijn voor een individu.
   2. Om adequate kennis en vaardigheden te verschaffen die nodig zijn voor kritisch denken met betrekking tot voeding en gezondheid, zodat het individu gezonde voedselkeuzes kan maken uit een steeds complexer voedselaanbod.
   3. Om het individu te helpen bronnen te identificeren voor blijvende toegang tot deugdelijke informatie over voeding.
2. Inhoud voedingseducatie
   De Voedingsrichtlijnen, die het behoud van een gezond gewicht, dagelijkse lichaamsbeweging, voedselveiligheid en matiging van alcoholinname omvatten, moeten dienen als het kader voor alle voedingseducatieactiviteiten. De Voedingsrichtlijnen zijn hier te vinden.
   Een voedingseducatieprogramma biedt informatie en begeleiding met betrekking tot:
   1. Voeding, met inbegrip van de soorten en hoeveelheden voedsel die nodig zijn om aan iemands dagelijkse voedingsbehoeften te voldoen.
   2. Nutrition, including the combination of processes by which the body receives substances necessary for maintenance of its functions and for growth and renewal of its components, i.e., inname, spijsvertering, absorptie, metabolisme en eliminatie.
   3. Gedragspraktijken, met inbegrip van de factoren die van invloed zijn op iemands eet- en bereidingsgewoonten.
   4. Consumentenzaken, met inbegrip van het beheer van de koopkracht van voedingsmiddelen om een maximale voedingswaarde voor het uitgegeven geld te verkrijgen.
   5. Informatie over lichamelijke activiteit.
   6. Informatie over de rol van voeding en lichaamsbeweging bij het behoud van gezondheid en onafhankelijkheid, en het voorkomen of beheersen van chronische ziekten zoals diabetes, hartziekten, hoge bloeddruk, osteoporose en artritis.
3. Nutrition Education Activities
   Nutrition education bestaat uit activiteiten die visuele en verbale informatie en instructie geven aan deelnemers of deelnemers en verzorgers in een groeps- of individuele setting. De presentaties of activiteiten kunnen worden geleid door een RD of ICE, of iemand anders die onder toezicht staat van een RD of persoon met vergelijkbare deskundigheid (ICE; zie definitie in Sectie VIIB Personeelsbezetting). De minimale lengte van een voedingsvoorlichtingspresentatie is vijf minuten.
   Voorbeelden van voedingseducatie-activiteiten zijn: presentaties, kooklessen, demonstraties van voedselbereiding, excursies, toneelstukken, paneldiscussies, plannen en/of evalueren van menu’s, voedselproeverijen, vraag- en antwoordsessies, tuinieren, fitnessprogramma’s, video’s, enz. Voor thuisbezorgde deelnemers kunnen de activiteiten de distributie van educatief materiaal omvatten.

   Wanneer voedingseducatie wordt verstrekt door de dienstverlener van het voedingsprogramma, moeten alle kosten in verband met de verstrekking van diensten op het gebied van voedingseducatie worden gebudgetteerd en op passende wijze aan die dienst worden toegerekend.