Loca de mopshond werd een virale internetsensatie toen haar familie in 2012 een video maakte waarin te zien was hoe de lieve mopshond moeite had met rennen als gevolg van een lichte hersenaandoening. De Ierse pup werd door miljoenen aanbeden dankzij de virale YouTube-video waarin de mopshond te zien was die alle kanten op tuimelde op een liedje gezongen vanuit het perspectief van de mopshond. Door de aandoening van de mopshond kon ze niet rennen, maar wat ze wel kon was ongevaarlijk weven, rollen, struikelen en omvallen, recht in de harten van miljoenen. Wat Loca miste in loopvermogen, maakte ze meer dan goed in charisma en charme.
Hoe het allemaal begon
De ongewone maar beminnelijke Belfast-mopshond verwierf de liefde van miljoenen die haar zagen worstelen om met de andere familiehonden te rennen. Toen Loca’s video voor het eerst viral werd, was ze ongeveer vier jaar oud. Ze was geboren in de Ierse Republiek in Monaghan. Malcolm en Alena Orr, uit Belfast, besloten het mopshondje te adopteren. Ze zeggen dat het eigenlijk een gewoon verhaal was van een koppel dat een hond vond. Ze werden verliefd op Loca, namen haar mee naar huis, en het was nog lang en gelukkig.
Het gelukkige deel verliep echter niet helemaal zoals gepland. Loca had cerebellaire ataxie, een aandoening waarbij de zenuwcellen die de spiercoördinatie regelen, beschadigd waren, met verlies van coördinatie tot gevolg. Toch wilde Loca niet buitengesloten worden als het ging om speeltijd met de andere drie honden van het gezin. Dus schreef Malcolm een klein liedje vanuit het perspectief van Luca en zette het op de melodie “Delany’s Donkey”, wat een oud Iers liedje is. De video was eigenlijk alleen bedoeld voor familie en vrienden, maar voor hij het wist, was de video viral gegaan. Het heeft nu bijna achttien miljoen views.
Gone Viral
De Belfast pooch werd bekend als de “pug that couldn’t run”. Loca’s video ging meer dan eens viral. Twee jaar na zijn eerste succes, nam zijn populariteit opnieuw toe nadat iemand het liet circuleren op de Reddit-cirkel. Loca kreeg een Facebook-pagina en een Twitter-account. Loca had zelfs haar eigen kalender op het hoogtepunt van haar populariteit. Ze had zelfs een boek op Amazon – “Unbefeckinglievable” – als je dat kunt geloven! Het boek, verteld vanuit het perspectief van de mopshond, is een humoristische familiesaga over een doorsnee gezin met een doorsnee leven dat bewijst dat er altijd een grappige kant zit aan elke levenssituatie. Veel mensen herkenden zich in hun normale, alledaagse problemen, de normale beproevingen van het leven, en herkenden zichzelf in de personages. Loca was echter de held van het verhaal, het blijvende rolmodel.
Loca’s baasjes hebben regelmatig haar Facebook-pagina geüpdatet met de stem van het mopshondje met fantastische berichten en de YouTube-pagina van het mopshondje werd heel populair, met video’s als “Loca gaat naar de dierenarts” en “Loca het mopshondje is dood (ik ben wat?)” met als favoriet “I can’t feckin run” met zijn charmante versjes over het probleem van het mopshondje, haar hondenbroertjes en -zusjes en de rest van haar liefdevolle familie. Andere video’s zoals “Can we have a rabbit?” en “Babysitting ain’t easy” en Loca rolde en pitchte zichzelf recht in de harten van miljoenen kijkers over de hele wereld.
Sad but True
Malcolm, Loca’s eigenaar, zei dat hij op een dag naar haar zat te kijken en dacht dat ze wel grappig zou zijn om te filmen. Hij zei dat hij nooit gedacht had dat zoveel mensen Loca zouden zien – en ervan zouden houden. De familie zei dat ze heel positieve reacties van kijkers hadden gekregen. Omdat mensen van overal beweerden dat Loca hen altijd aan het lachen maakte, was het niet meer dan logisch om door te gaan met het maken van de filmpjes. Malcolm schreef en vertolkte alle liedjes zelf.
Helaas was het afgelopen 20 oktober, toen het nieuws van Loca’s dood zich begon te verspreiden, dit keer wel waar. Op Facebook liet Loca’s familie iedereen het trieste nieuws weten. De familie vertelde dat Loca ’s nachts een van haar “verschrikkelijke” epileptische aanvallen had gehad, waardoor ze nog meer hersenletsel had opgelopen. De dierenartsen, die alles hadden gedaan wat ze konden, lieten de familie helaas weten dat ze niets meer konden doen. Met haar familie aan haar zijde, is Loca vredig ingeslapen.
In het bericht stond verder dat Malcolm en familie haar meer zouden missen dan woorden konden zeggen, maar dat ze dankbaar waren voor de korte tijd die ze met haar hadden. Ze gingen verder met uit te leggen hoe verwoest ze allemaal waren, maar hoe overweldigd ze waren door alle steun en sympathie die ze hadden ontvangen op Loca’s account. Ze bedankten iedereen voor hun steun in de loop der jaren toen hun “wee lady” op haar overdreven manier doordraafde en dat ze het waardeerden dat iedereen met hen meeleefde in de liefde voor deze speciale, prachtige Ierse mopshond. De familie zei dat ze het leuk vonden om te denken dat ze eindelijk in staat was om te rennen.
Veel volgelingen en supporters van Loca plaatsten condoleances van over de hele wereld, waarin ze verklaarden hoe ze hen altijd had laten glimlachen of de inspiratie had gegeven. Een zei dat ze hoopte Loca had gekregen haar set van vleugels, terwijl een ander probeerde haar hand op een Loca-view deuntje over het zijn over te springen en te lopen in velden van goud. Anderen betreurden het verlies van de familie, maar zeiden dat ze niet alleen genoten hadden van haar video’s, maar ook van het lezen over haar leven en dat ze haar echt zouden missen. Een van hen wees erop dat ze inspirerend was omdat ze voorbij haar uitdagingen ging om een “fecking” ster te worden en bedankte de familie voor het delen van haar met de wereld.
Last Word
Het is zo triest dat zo’n speciale, beminnelijke pooch is heengegaan en het zal een lange tijd duren voordat mensen de eerste keer vergeten dat ze “Hallo mijn naam is Loca” hoorden/zagen. Deze speciale mopshond, die hield van knuffels, gebraden kip, en, bovenal, zijn familie, zal voortleven in de harten van niet alleen haar familie, maar in de harten van miljoenen fans over de hele wereld die van haar hielden zoals ze was, de mopshond die niet kon “feckin” lopen!