Messenger RNA vaccins – ook wel mRNA-vaccins genoemd – zijn enkele van de eerste COVID-19-vaccins die in de Verenigde Staten zijn toegelaten voor gebruik. Deze pagina biedt informatie over vaccins voor beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg en aanbieders van vaccins en tips voor het uitleggen van mRNA-vaccins aan patiënten en het beantwoorden van vragen over hoe mRNA-vaccins werken, hun veiligheidsprofiel en veelvoorkomende misvattingen. Er is ook een virale vector COVID-19-vaccin dat is geautoriseerd.
Naast de volgende kernboodschappen kunt u uw patiënten met vragen verwijzen naar CDC’s COVID-19 mRNA-vaccin webpagina.
- Zoals alle vaccins zijn COVID-19 mRNA-vaccins streng getest op veiligheid voordat ze toestemming kregen voor gebruik in de Verenigde Staten.
- MRNA-technologie is nieuw, maar niet onbekend. Ze worden al meer dan tien jaar bestudeerd.
- mRNA-vaccins bevatten geen levend virus en dragen geen risico van het veroorzaken van ziekte bij de gevaccineerde persoon.
- mRNA van het vaccin komt nooit in de kern van de cel en heeft geen invloed op of interactie met het DNA van een persoon.
Een nieuwe aanpak voor vaccins
mRNA-vaccins maken gebruik van het proces dat cellen gebruiken om eiwitten te maken, om een immuunrespons op te wekken en immuniteit op te bouwen tegen SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 veroorzaakt. De meeste vaccins gebruiken daarentegen verzwakte of geïnactiveerde versies of componenten van de ziekteverwekkende ziekteverwekker om de immuunrespons van het lichaam te stimuleren tot de aanmaak van antilichamen.
Werkingsmechanisme
mRNA-vaccins hebben strengen genetisch materiaal, mRNA genaamd, in een speciale coating. Die coating beschermt het mRNA tegen enzymen in het lichaam die het anders zouden afbreken. Het helpt ook om het mRNA in de dendritische cellen en macrofagen in de lymfeklier in de buurt van de vaccinatieplaats te krijgen.
MRNA kan het gemakkelijkst worden omschreven als instructies voor de cel over hoe een stuk van het “spike-eiwit” moet worden gemaakt dat uniek is voor SARS-CoV-2. Aangezien slechts een deel van het eiwit wordt gemaakt, kan het geen kwaad voor de gevaccineerde, maar het is wel antigenisch.
Nadat het stukje van het spike-eiwit is gemaakt, breekt de cel de mRNA-streng af en ontdoet zich ervan met behulp van enzymen in de cel. Het is belangrijk op te merken dat de mRNA-streng nooit in de celkern komt of het genetisch materiaal aantast. Deze informatie helpt verkeerde informatie te weerleggen over hoe mRNA-vaccins iemands genetische opmaak veranderen of wijzigen.
Eenmaal weergegeven op het celoppervlak, zorgt het eiwit of antigeen ervoor dat het immuunsysteem begint met het produceren van antilichamen en het activeren van T-cellen om te vechten tegen wat het denkt dat een infectie is. Deze antilichamen zijn specifiek voor het SARS-CoV-2-virus, wat betekent dat het immuunsysteem is voorbereid op bescherming tegen toekomstige infecties.
COVID-19 mRNA-vaccins zullen streng worden geëvalueerd op veiligheid
COVID-19 mRNA-vaccins hebben dezelfde strenge veiligheidsbeoordeling ondergaan als alle vaccins voordat ze door de Food and Drug Administration werden toegelaten voor gebruik in de Verenigde Staten. Dit omvat grote klinische proeven en beoordeling van gegevens door een veiligheidscontrolecommissie.
Vaak zijn patiënten bezorgd over levende vaccins. mRNA-vaccins zijn geen levende vaccins en maken geen gebruik van een infectieus element, zodat ze geen risico inhouden op het veroorzaken van ziekte bij de gevaccineerde persoon.
mRNA-vaccins zijn nieuw, maar niet onbekend
Er zijn momenteel geen toegelaten mRNA-vaccins in de Verenigde Staten. Onderzoekers bestuderen ze echter al tientallen jaren.
Er zijn klinische proeven in een vroeg stadium uitgevoerd met mRNA-vaccins voor influenza, Zika, rabiës en cytomegalovirus (CMV). Uitdagingen bij deze eerste proeven waren onder meer de instabiliteit van vrij RNA in het lichaam, onbedoelde ontstekingsverschijnselen en een bescheiden immuunrespons. Recente technologische ontwikkelingen in de RNA-biologie en -chemie, alsmede in de toedieningssystemen, hebben deze uitdagingen verminderd en de stabiliteit, veiligheid en doeltreffendheid ervan verbeterd.
Naast vaccins hebben talrijke preklinische en klinische studies mRNA gebruikt om kankerantigenen te coderen teneinde immuunreacties te stimuleren die gericht zijn op het opruimen of verminderen van kwaadaardige tumoren.
Voordelen van mRNA-vaccins
MRNA-vaccins hebben verschillende voordelen in vergelijking met andere soorten vaccins, waaronder het gebruik van een niet-besmettelijk element, kortere productietijden, en de mogelijkheid om zich op meerdere ziekten te richten. mRNA-vaccins kunnen in een laboratorium worden ontwikkeld met behulp van een DNA-sjabloon en gemakkelijk verkrijgbare materialen. Dit betekent dat het proces kan worden gestandaardiseerd en opgeschaald, waardoor de ontwikkeling van vaccins sneller verloopt dan met traditionele methoden. Bovendien kunnen DNA- en RNA-vaccins doorgaans het snelst naar de kliniek worden gebracht voor de eerste tests. In de toekomst kan de mRNA-vaccintechnologie het mogelijk maken dat één vaccin meerdere ziekten aanpakt
- Pardi N, Hogan MJ, Porter FW, Weissman D. mRNA Vaccines – a New Era in Vaccinologyexternal icon. Nature Reviews. Drug Discovery. 2018;17(4):261.
- Maruggi G, Zhang C, Li J, Ulmer JB, Yu D. mRNA as a Transformative Technology for Vaccine Development to Control Infectious Diseasesexternal icon. Moleculaire Therapie. 2019;27(4):757-72.
- Jackson NAC, Kester KE, Casimiro D, Gurunathan S, DeRosa F. The Promise of mRNA Vaccines: A Biotech and Industrial Perspective. Npj Vaccins. 2020;5(1):1-6.