Wanneer je de uitdrukking “onder de zee” hoort, kom je misschien in de verleiding om flarden van De Kleine Zeemeermin te reciteren en te jammen met Sebastiaan de kreeft. Hoewel losjes gebaseerd op een onderzeese oceaanstad als Atlantis, is het Disney-sprookje niet meer dan dat: een sprookje. Maar de echte stad Atlantis is misschien niet alleen maar een legende. De wereld is gevuld met onopgeloste mysteries, ondanks onze grote prestaties en kennis van wetenschap en zintuig, blijven we onwetend over veel dingen om ons heen. De oceaan lijkt een vreemd land voor ons en verbergt vele mythen en legenden in het volle zicht. Verloren steden, verborgen schatten en scheepswrakken maken allemaal deel uit van de aantrekkingskracht van onze oceaan, maar het verhaal van de verloren stad Atlantis staat echt bovenaan die lijst.

Mooi Atlantis

“De Verloren Stad Atlantis,” een wereldberoemde legende over een utopische samenleving die verdwaalde, hun hele beschaving- eindigend onder water, voor altijd verloren. De legende van Atlantis is een verhaal over een spiritueel, moreel volk dat een licht geavanceerde utopia-achtige beschaving creëerde. Maar ze werden bezeten door hebzucht, en ‘moreel bankroet’. De goden werden toen boos op Atlantis en haar inwoners omdat het ‘volk de weg kwijt was en zich tot immorele bezigheden wendde.’

Een legende van de liefde…

De legende zegt dat Atlantis, voor het eerst genoemd door Plato zo’n 2300 jaar geleden, een stad was die ongeveer 9000 jaar geleden werd gebouwd door de oceaangod Poseidon. Dit was een stad van liefde, gebouwd voor een sterfelijke vrouw genaamd Cleito. Hij creëerde deze stad voor haar op de top van een van de hoogste en meest geïsoleerde eilanden om haar te beschermen. Volgens het verhaal vond Poseidon het eiland vol met de mooiste en intelligentste mensen die hij ooit had ontmoet en besloot dat het eiland perfect was voor zijn enige ware liefde.

De vruchtbare en prachtige stad Atlantis, waar halfgoden en mensen zich vermengden, zou een volledig zelfvoorzienend eilandparadijs zijn geweest. De bewoners verbouwden hun eigen voedsel en hielden hun eigen vee. Ze bouwden ook architectonisch geavanceerde gebouwen van zeldzame metalen en laat, gebruikten kristallen voor ontspanning, en hadden een overvloed aan vrije tijd. Er wordt zelfs gezegd dat ze met vulkanen speelden!

Plato’s commentaar op de grootte van het grote Atlantis…

“Want de oceaan was er in die tijd bevaarbaar; want voor de monding die jullie Grieken, zoals jullie zeggen, ‘de zuilen van Heracles’ noemen, lag een eiland dat groter was dan Libië en Azië samen; en het was voor de reizigers van die tijd mogelijk om van het eiland over te steken naar de andere eilanden, en van de eilanden naar het hele continent ertegenover, dat die ware oceaan omvat.”

Een stad van buitenaardse oorsprong

Sommige verhalen beweren ook buitenaardse connectie, en dat de verloren inwoners van de stad van buitenaardse oorsprong waren en daar zo’n 50.000 jaar geleden arriveerden vanuit het Lyrische sterrensysteem. Zij waren groter en blanker dan de gemiddelde mens van vandaag, met een levensduur tot 800 jaar, waardoor zij een zeer robuust en sterk ras vormden.

Hoewel velen de verloren stad Atlantis nog steeds als niet meer dan een legende beschouwen, zijn er theorieën die suggereren dat de fabel in feite op echte gebeurtenissen is gebaseerd. Oceaanonderzoeker Robert Ballars vindt logica in het verhaal omdat het overeenkomsten vertoont met een enorme historische vulkaanuitbarsting bij het eiland Santorini in de Egeïsche Zee bij Griekenland. Ballard verklaarde dat “een hoogontwikkelde samenleving die daar leefde plotseling verdween zoals ook met Atlantis gebeurde”. Ook Congreslid Ignatius Donnelly bevestigt het bestaan en verdwijnen van een continent in het midden van de Atlantische Oceaan dat zich bevond op de exacte geografische locatie die Plato jaren daarvoor had genoemd.

Zit er dan waarheid achter deze beroemde legende?

Is er enige waarheid achter de mythe?

Moderne wetenschappers hebben verklaard dat Atlantis niets anders is dan een legende, gecreëerd door Plato om zijn ‘agenda’ voor een moderne, utopische samenleving door te drukken. Patrick Nunn, een geoloog aan de Universiteit van de Sunshine Coast, stelt dat Plato “observeerde wat er gaande was en hij gebruikte details uit deze observaties om zijn verhaal over Atlantis geloofwaardiger te laten klinken,” zegt Nunn. “Maar, denk ik, er is geen manier waarop we Atlantis als een bepaalde plaats kunnen beschouwen.’

Ondanks Nunn’s scepsis blijft hij deel uitmaken van een groeiende groep geologen die zich zijn gaan interesseren voor soortgelijke mythes van steden die verloren zijn gegaan in de oceaan. In 1966 bedacht wetenschapper en auteur Dorothy Vitaliano een naam voor deze discipline: geomythologie. Het is, zei zij, de wetenschap van “het zoeken naar de werkelijke geologische gebeurtenis die ten grondslag ligt aan een mythe of legende waartoe zij aanleiding heeft gegeven”.

The Search Continues…

Sinds Donnelly verklaarde dat Atlantis in feite een echte beschaving was, hebben vele oceaanonderzoekers de diepten afgezocht naar de gezonken overblijfselen van de stad. Groepen beweren resten te hebben gevonden van kunstmatige bouwwerken, betonnen beelden, noem maar op, en een oceaanonderzoeker heeft het gevonden en Atlantis genoemd. In een artikel van Live Science werd gesteld dat “het waarschijnlijk is dat Plato elementen van verschillende verhalen en mythen die hij had gehoord, samenvoegde en dat bronmateriaal boetseerde tot het waarschijnlijke fictieve verhaal van de samenleving van Atlantis, de geavanceerde, maar corrupte samenleving die de goden vernietigden,” Plato schreef dit niet op als een verslag van een landmeter dat mensen 2.400 jaar later konden volgen,” verklaarde auteur en onderzoeker Mark Adams. “Hij gebruikte dit om een filosofisch argument te maken.” Op een andere manier: “Mensen beweren heel vaak dat ze Atlantis hebben gevonden,” vertelde een klassieke archeoloog in Engeland, die weigerde bij naam genoemd te worden, aan Live Science. “Maar als ze de tekst zouden lezen, zouden ze beseffen dat het een legende was, geen plaats.”

Maar wat als deze stad inderdaad heeft bestaan? Wat zouden de gevolgen zijn van het massaal negeren van zo’n geavanceerde samenleving? Zouden we niet veel van hun fouten kunnen leren? Hoe hebzucht, geweld en een gebrek aan moreel kompas een beschaving volledig kunnen vernietigen, hoe geavanceerd ze ook mogen lijken? Het lijkt erop dat Atlantis slechts een mythe was, maar dat Plato ons in de legende iets heel belangrijks probeerde te leren. Dat de utopische idealen die ‘zo onbereikbaar’ zijn, werkelijk binnen ons bereik liggen, zolang we onze nodeloze hebzucht en woede laten varen, en de hand reiken naar de handen van liefde en acceptatie.

Grote Onderwater Samenlevingen van de Aarde

Ondanks dat bewijs van Atlantis nog niet onomstotelijk is gevonden, geven zowel onderzoekers als samenzweringstheoretici het bestaan ervan niet op. Vooral omdat er al harde bewijzen van andere oude steden zijn opgegraven. Bijvoorbeeld de stad Dwarka in India, waarvan gezegd werd dat het de geboortestad van Heer Krishna was, een plaats waarvan men dacht dat het net als Atlantis niets anders dan een oud wijven sprookje was. Totdat de ruïnes van deze oude stad 131 voet onder de oceaan werden gevonden, onder het oppervlak van het hedendaagse Dwarka.

Of de piramiden van Yonaguni, Japan, die bol staan van mysterie. Deskundigen zijn het er niet over eens of deze piramiden door de mens zijn gemaakt, dan wel een natuurlijke structuur vormen. Men zegt dat ze gebouwd zijn rond de laatste ijstijd, ongeveer 10.000 jaar geleden. Het wordt nog vreemder als je bedenkt dat ze lijken op de piramides die in Mexico en Midden-Amerika zijn gevonden. Er zijn ook geen andere onderwaterstructuren in het gebied gevonden.

Legende of ontbrekende geschiedenis?

Vele geologische gebeurtenissen kunnen deze prachtige steden onder de golven sturen. Tsunami’s, orkanen, vulkanen… het feit dat er nog geen bewijs voor Atlantis is gevonden, wil niet zeggen dat dit in de toekomst ook nooit zal gebeuren. Misschien is het gewoon een legende, een mythe om de zintuigen te voeden, een mooi verhaal om te vertellen. Maar als er een oude beschaving was die door de oceaan werd verdronken, welke verhalen zouden zij dan willen vertellen? Welke kennis bezaten zij? Zijn er geesten van Antediluviaanse wezens in de wateren bij Griekenland? Misschien, als we goed genoeg zoeken, vinden we antwoorden op al deze vragen en meer.