Ik studeer aan het Wellesley College, waar ik mijn diploma in Studio Art en Engels behaal met een concentratie in Creative Writing.

Er is niets essentiëler voor countrymuziek dan de uitdagende, vaak rebelse geest ervan. De geschiedenis van het verbod, de gouden eeuw van speak easies en bootleggers, is een rijke bron van songmateriaal geweest voor generaties van country muziek zangers en songwriters. Hoewel het verbod bijna een eeuw geleden eindigde, gaat de traditie van moonshining door in de vele droge steden in de bible belt.

Als moonshine niet uw persoonlijke drank van keuze is, dan misschien tequila wel? Zo ja, kijk dan eens naar Top 10 Country Songs Over Tequila. Voor andere Top 10-lijsten, zie Top 10 mannelijke en vrouwelijke duetten in Countrymuziek en Top 13 Countryliedjes over liefde en moord.

Dolly Parton, “Daddy’s Moonshine Still”

Terwijl Dolly Parton’s vader geen bootlegger was, Dolly, die opgroeide in de uitlopers van de Appalachen in Tennessee, was ongetwijfeld op de hoogte van tragische verhalen zoals dat wat ze beschrijft in “Daddy’s Moonshine Still.” De vertelster beschrijft het kwaad van de moonshine en de onvergeeflijke pijn die haar vader veroorzaakte in de familie. In het liedje sterven twee van haar broers tijdens een run op de moonshine, en haar moeder wordt gek van bezorgdheid. De vertelster is alleen in staat om het huis te ontvluchten door geld te verdienen als prostituee. “Daddy’s Moonshine Still” verschijnt op Dolly’s zevende solo studioalbum uit 1971 getiteld Joshua.

Old Crow Medicine Show, “Bootlegger’s Boy”

Gezien de obsessie van leadman Ketch Secor voor old timey muziek, is het geen wonder dat de band zich wendde tot een onderwerp dat dicht bij de identiteit van de Appalachen staat, namelijk de bootlegger. Hoewel niet geboren in Appalachia, voelt Ketch zich verbonden met de mensen en de folkmuziek die ze produceren. De in Toledo, Ohio geboren artiest begon zijn liefdesaffaire met oude volksmuziek tijdens zijn studie aan de beroemde Phillips Exeter Academy in New Hampshire, waar hij banjo leerde spelen. Na zijn studie aan het Ithaca College koos Ketch ervoor zijn droom na te jagen en een folkband op te richten. Hij en Critter Fuqua begonnen muzikanten te werven om in hun band te spelen. Toen ze in 1999 de kern van de band hadden gevonden, verhuisden ze naar een hut zonder stromend water in North Carolina om whisky te maken en wiet te verkopen, net als de mannen die de muziek schreven die Secor in de eerste plaats zo inspireerde. De band vond dat ze, om authentieke muziek te maken, de dingen waarover ze zongen zelf moesten beleven. Dus als ze zingen over de gevaren van Bootlegging in “Bootleggers Boy”, weet je dat ze een oprechte relatie hebben met het onderwerp. “Bootlegger’s Boy’ volgt het gewelddadige en tragische verhaal van de zoon van een dranksmokkelaar wiens leuke en wilde dagen van het leveren van maneschijn tot een abrupt einde komen nadat hij een man doodt vanwege een ‘ruzie over whisky’.

Jimmy Buffet, “God’s Own Drunk”

“God’s Own Drunk” bezorgde Jimmy Buffet nogal wat hoofdpijn, en niet het soort hoofdpijn dat hij moet hebben gehad de ochtend na de door de maneschijn veroorzaakte avonturen met een al even dronken beer die in het liedje worden beschreven. Iets minder dan tien jaar na de release van het liedje, klaagde Dick Buckley Jr., zoon van wijlen de komiek Lord Buckley, Buffet aan voor $11 miljoen over de rechten op de songteksten. Lord Buckley’s zoon beweerde dat Buffet het liedje had gestolen van een monoloog geschreven en uitgevoerd door zijn vader. Helaas werd Buffet tijdens de rechtszaak gedwongen het nummer uit zijn live-optredens te verwijderen. Buffet zorgde er echter voor dat de onrechtvaardigheid van het proces werd opgemerkt door het te vervangen door een liedje dat hij speciaal schreef om de plaats in te nemen, genaamd “The Lawyer and the Asshole”. Hoewel u Buffet het nummer waarschijnlijk niet live zult horen uitvoeren, kunt u het vinden op zijn album Living and Dying in ¾ Time uit 1974.

The Stanley Brothers, “Good Old Mountain dew”

De Mountain Dew waarnaar de Stanley Brothers in dit nummer verwijzen is niet het spul uit de hedendaagse automaten. Het is de schijnbaar magische heldere drank gemaakt in verborgen distilleerketels overal in Appalachia. De tekst van het liedje beweert dat Mountain Dew een man het gevoel kan geven dat hij een reus is, gebruikt kan worden als een zoet verleidelijk parfum, en zelfs de griep kan genezen. Geen wonder dat “zij die het weigeren weinigen zijn.” Het liedje, ook bekend als “Mountain Dew” en “Real Old Mountain Dew” is een Appalachiaans volksliedje geschreven door Bascom Lamar Lunsford in 1928. Lunsford was een amateur folklorist en een beroepsadvocaat op het platteland van North Carolina die zijn juridische expertise gebruikte om diegenen te verdedigen die beschuldigd waren van het maken van de illegale drank. Later paste een vriend van Lunsford, Scotty Wisemen genaamd, de tekst aan door regels over een man die naar de rechter stapt te schrappen en een aanstekelijk refrein toe te voegen. Wisemen nam het liedje op voor Vocalion Records in 1935. Nadat hij het had uitgevoerd op het National Folk Festival in Chicago, verkocht Lunsford de rechten op het liedje aan Wisemen voor $25 (ongeveer $437 vandaag) om een treinkaartje terug naar North Carolina te kopen. Hoewel de versie van de Stanley Brother in deze lijst voorkomt, is het nummer gecoverd door verschillende andere beroemde country- en folkartiesten, waaronder Grandpa Jones, Glen Campbell en Willie Nelson.

Jake Owen, “Apple Pie Moonshine”

Countrymuziek’s all-american boy Jake Owen heeft fans gecharmeerd sinds de dag dat hij een gitaar oppakte. Jake Owen, die geboren werd als Joshua Owen, staat bekend om zijn goedgevooisde deuntjes en het gezonde soort goodtime waar iedereen van kan genieten. “Apple Pie Moonshine” is geen uitzondering op deze trend. Het volgt het verhaal van een plattelandsjongen die een stijlvolle country club meid ontmoet die zijn hart steelt met een beetje appeltaart moonshine en een nacht onder de sterren. “Apple Pie Moonshine” staat op Owens derde studioalbum Barefoot Blue Jean Night, dat in de zomer van 2011 uitkwam.

Gillian Welch, “Tear my Stillhouse Down”

“Tear my Stillhouse Down” verscheen op Gillian Welchs eerste studioalbum Revival, dat in het voorjaar van 1996 uitkwam. Revival, met allemaal originele songs gecomponeerd door Welch en haar muzikale partner David Rawlings, kreeg al snel bekendheid bij country- en folkfans in de hele VS. Welch vindt vaak inspiratie voor haar songs door te luisteren naar de muziek van grote country artiesten die ze bewondert, en dan een song te schrijven voor die artiest. Volgens een artikel in de RollingStone kwam de inspiratie voor “Tear my Stillhouse Down” nadat Welch had geluisterd naar Peter Rowan die Bill Monroe’s nummer “Walk Softly on This Heart of Mine” uit 1977 uitvoerde. Welch, die al liedjes schrijft sinds haar kindertijd, scherpte haar vaardigheden aan tijdens haar studie aan het Berklee College of Music onder de instructie van Pat Pattison, een gerenommeerd songwriter en professor aan het college. In dit nummer komen haar vaardigheden goed tot hun recht, want het combineert muziek met hartverwarmende teksten over het kwaad van de maanhining.

George Jones, “White Lightening”

“White Lightening” werd oorspronkelijk geschreven door rockabilly-artiest J.P. Richardson, beter bekend onder zijn artiestennaam The Big Bopper. George Jones nam het nummer op slechts een week na het beroemde vliegtuigongeluk waarbij Buddy Holly, Ritchie Valens, en zijn oude vriend Richardson om het leven kwamen. Hoewel het nummer een nummer één country hit werd voor Jones, was het opnemen van het nummer een hele strijd. Zoals Jones in zijn autobiografie I Lived To Tell It All schreef, dronk Jones tijdens de opnamesessie zo zwaar dat zijn producer Buddy Killen 83 takes moest doen voor hij er eentje had die ze konden gebruiken… nogal ironisch voor een nummer over het brouwen van een van de krachtigste likeuren die de mensheid kent.

Hank Williams III, “Mississippi Mud”

Ondanks de druk en de verwachtingen die verbonden zijn aan het zijn van de zoon en kleinzoon van countrylegendes Hank Williams Junior en Hank Williams, heeft Hank III een geheel eigen merk muziek gecreëerd. In het begin van zijn muzikale carrière verwierp Hank III zijn country roots volledig en drumde hij in verschillende punk bands. Hij kon echter niet weerstaan aan zijn country roots, en begon al snel country muziek te spelen. Toch is zijn stijl helemaal van hemzelf. Het is een opvallende combinatie van outlaw country, punk, rock, en metal. Op het podium lijkt Hank III meer op zijn grootvader dan op zijn vader. Hij is lang en mager met een grommende stem die een verbazingwekkend emotioneel bereik kan overbrengen. Net als zijn vader en grootvader staat hij erom bekend dat hij van het snelle leven geniet en zelden een moment nuchter is. “Mississippi Mud” spaart geen details in het beschrijven van de snelle levensstijl die Hank III heeft genoten sinds hij in de muziekbusiness terecht kwam.

The SteelDrivers, “Good Corn Liquor”

“Good Corn Liquor” verscheen op het tweede album van de SteelDrivers, Reckless, het laatste album dat frontman Chris Stapleton met de groep opnam voor zijn vertrek om zich op zijn eigen muzikale carrière te richten. Het nummer werd geschreven door Chris Stapleton en Ronnie Bowman, een verbazingwekkende country en bluegrass songschrijver die hits schreef voor verschillende grote country artiesten zoals Kenny Chesney. Nadat Stapleton uit de band stapte, speelde Bowman een belangrijke rol in zijn succes als soloact. Bowman schreef drie nummers voor Chris Stapleton’s debuutalbum Traveler, waaronder “Nobody to Blame” dat ACM’s song van het jaar won. Traveler was een groot succes en werd uitgeroepen tot ACM’s en CMA’s “Album of the Year” en won een Grammy voor “Country Album of the Year.” “Good Corn Liquor” song volgt het welbekende verhaal van een zoon wiens vader wordt neergeschoten door de wet voor het runnen van moonshine.

Uitvoering met nieuwe frontman Gary Nichols

Uitvoering met voormalige frontman Chris Stapleton

Steve Earle, “Copperhead Road”

Dit titelnummer van Steve Earle’s veelgeprezen album Copperhead Road uit 1988 bereikte de hoogste notering op nr. 10 op de U.S. Billboard Mainstream Rock Tracks chart, waardoor het het hoogst genoteerde nummer is dat Earle ooit heeft opgenomen. Door zijn succes in de hitparade en zijn populariteit is het de song die het vaakst met de country/rock zanger wordt geassocieerd. Het nummer vertelt het verhaal van een derde-generatie moonshiner die, na twee tours of duty in Vietnam, terugkomt met een plan om de illegale activiteiten van zijn familie nieuw leven in te blazen door marihuana te verbouwen op Copperhead Road, waar vroeger zijn vader en grootvader’s Moonshine Still stond. Het nummer past goed bij Earle’s reputatie van een wilde levensstijl en rebelse houding. In recentere jaren hebben velen commentaar geleverd op Earle’s toegenomen drugsverslaving en drankprobleem. Zijn zoon, Justin Townes Earle, die zelf ook een bekende folk/countryzanger is, heeft zich zeer uitgesproken over de problemen van zijn vader en hun eigen gespannen relatie als gevolg van diens lange afwezigheid en vele scheidingen/huwelijken tijdens Justins jeugd.

Stem op JOUW favoriet!

Ryan uit Louisiana, USA op 20 juli 2017:

Wat een leuke hub. Ik ben niet groot op country muziek, maar ik vind het niet erg wat moonshine zo nu en dan. Geweldige en onderhoudende hub.