Colleen en ik zijn allebei liefhebbers van pittig eten, maar mijn hittetolerantie is iets hoger dan die van haar, en ik ben eerder geneigd om die dunne lijn tussen genot en pijn te verleggen met hetere pepers en pittiger eten dan zij is. Ik heb het hier al eerder over gehad, en bekende haar in het verleden een keer of twee te hebben verwond toen mijn kruidenlimiet werd bereikt, en de hare werd zeker overschreden, zoals met de jerk chicken de keer dat ik het deed met ontbeende dijen in plaats van drumsticks.

De grondstoffen voor de Mango Habanero Salsa zien er onschuldig genoeg uit, maar pas op voor die kleine oranje opdonders!

Dit probleem hadden we onlangs weer, toen ik een recept van Emeril Lagasse voor Mango Salsa (met varkenshaasjes) samenvoegde met verschillende andere recepten die ik had gevonden voor habanero salsa’s om een Mango Habanero Salsa te maken. Eigenlijk heb ik gewoon twee fijngehakte habanero’s toegevoegd aan zijn recept, dat de beste basis had die ik kon vinden.

Alles behalve de mango netjes in blokjes gesneden in een kom.

Habanero pepers zijn een vrucht waar je voorzichtig mee om moet gaan. Ze zijn de heetste van de vrij verkrijgbare pepers, ergens rond de 10-100 keer heter dan jalapenos op de Scoville Schaal. En dat bereik (10-100+) laat een verschrikkelijk grote marge voor fouten!

Mango klaar om in blokjes te snijden.

De eerste keer dat we dit recept maakten, gebruikten we in de winkel gekochte habaneros, en de salsa was perfect! Habaneros hebben een specerij die anders lijkt te branden dan jalapenos, een die je hele hoofd verwarmt, in plaats van alleen je tong te verschroeien. En de smaak van habaneros leent zich uitstekend voor fruitige mango of ananas smaken in een salsa of saus.

We gebruikten het als een begeleiding bij een aantal gegrilde John Dory vis die we hadden gekregen op de Torrance Farmer’s Market, en beiden waren het erover eens dat het een uitstekende aanvulling op de maaltijd was.

Alles klaar om te mixen.

De tweede keer dat we het deden (met wat gegrilde tilapia vis tadcos), gebruikte ik zelf geteelde habaneros in het recept, en helaas, het was veel dichter bij het 100X heter niveau dan het 10X niveau, en ik heb haar bijna vermoord. Als endorfinejunkie kon ik het eten en ervan genieten, maar het was inderdaad bijna op die genot/pijn-lijn. Ik at de rest de volgende dag zelf met chips en vond het heerlijk, maar ik ben me ervan bewust dat ik een buitenbeentje ben in dit soort dingen…

Gemengd en klaar om te serveren-Kijk naar de mooie kleuren!

We hebben soortgelijke problemen gehad met jalapenos, waarbij je de ene week sommige kon eten als een appel, en andere de volgende week in dezelfde winkel opgepikt onze oren er bijna afstoomden. En er lijkt geen enkele manier te zijn waarop je dat kunt zien in de winkel of op een boerenmarkt, of wanneer het aan de wijnstok in je achtertuin hangt.

Dus als je een peperkop en een risiconemer bent, en graag op het randje leeft, kan ik dit recept ten zeerste aanbevelen. De smaken zijn geweldig, de kleuren zijn geweldig, en het recept is vrij eenvoudig. Maar als je snel gekwetst raakt door pittig eten, of je moet een gevarieerd publiek met veel verschillende smaken en kruidentoleranties tevreden stellen, dan is de habanero versie er een die je waarschijnlijk beter kunt overslaan, want het kan wel of niet eetbaar zijn voor de gemiddelde persoon, en je zult het echt niet weten totdat je het al een keer gemaakt hebt. Je kunt nog steeds de originele Emeril-versie maken zonder habanero’s, of je kunt het terugbrengen tot één habanero in plaats van twee, maar het is echt jouw beslissing, en ik trek hierbij mijn handen in onschuld als je ervoor kiest om het te maken (maar je bent veel cooler in mijn ogen als je het op mijn manier doet).

Mango Habanero Salsa, geserveerd met gegrilde vis en chili-limoen gegrilde maïs.