We hebben er allemaal geweest; iemand handelt op een manier die ons triggers. Soms betrappen we onszelf voordat we uitvallen, intern of extern, en andere keren vallen we uit en moeten we de brokken lijmen. Dus hoe kunnen we ons voorbereiden op de volgende keer dat we de gloeiend hete rode lava van binnen voelen borrelen?

Het lijkt niet uit te maken wat de uitdaging is; onvermijdelijk lijkt het terug te voeren op onze eigen triggers. Het is de laatste plaats waar we willen kijken. Waarom? Omdat het betekent dat we in die spiegel moeten kijken die niet altijd zo goed voelt om in te kijken.

Het ding met de spiegel is dat hoe meer we beginnen te zien wat er echt is, hoe minder we ons aangetrokken voelen om in de vervormde spiegel te kijken die anderen ons voorhouden. Dit soort werk bevrijdt ons uiteindelijk uit de greep van de meningen van anderen.

Hier is de nitty gritty realiteit van relaties: mensen beoordelen anderen in een poging om zich minder lullig over zichzelf te voelen (Brown, 2013). Dus in relaties houdt ieder van ons de ander een spiegel voor, die het vertekende beeld van hun eigen werkelijkheid weerspiegelt. Hun perspectief is gevormd door hun ervaringen uit het verleden en hun huidige gemoedstoestand. We kunnen ervoor kiezen om in die spiegel te kijken en het te zien als een nauwkeurige weerspiegeling van onszelf, of we kunnen onszelf eraan herinneren om in onze eigen spiegel te kijken.

Hier is waar het echt rommelig wordt. Als we niet in onze eigen spiegel hebben gekeken en onze vervormingen niet hebben gecorrigeerd, dan creëren we een dubbele vervorming. We hebben ons eigen negatieve en positieve kader, of verhalen die we over onszelf hebben gecreëerd. Als je jouw vervormde spiegel voorhoudt aan hun vervormde spiegel, dan zit je echt vast in het spiegeleffect!

Dus de volgende keer dat je je getriggerd voelt door iemand anders, probeer dan even te pauzeren, doe een realiteitscheck, en vraag jezelf af wat je zou willen dat de uitkomst zou zijn:

3 stappen om je oordeel los te laten:

1. Pauzeer en merk op of je gevangen zit in het spiegeleffect.
2. Kijk in je eigen spiegel en zie of er een gedeelde waarheid is. Zo ja, dan heb je misschien wat introspectief werk te doen. Zo niet, dan kun je zien hoe hun spiegel vervormd is en je reactie daarop aanpassen (voor meer informatie over het omgaan met uitdagende relaties, zie “Welke relaties wil je voeden en welke wil je uithongeren?”
3. Nadat je je persoonlijke waarheid hebt beoordeeld, vraag je jezelf af wat je zou willen dat de uitkomst zou zijn. Afhankelijk van hoe hecht de relatie is, kun je misschien kwetsbare authenticiteit gebruiken om de relatie te helpen versterken. Als je niet dichter naar de persoon toe wilt groeien, kun je je goed voelen door het gewoon met mededogen te laten gaan door hun onzekerheden te zien en hun behoefte om anderen neer te zetten in een poging zichzelf op te beuren.

In sommige gevallen kan de manier waarop men met conflicten omgaat uitdagender zijn dan anderen, vanwege de aard van de relatie (werk, familie, gedeelde groepen, enz.). Ik ben geen voorstander van het tolereren van gemeen of beledigend gedrag, maar soms is het beste wat we kunnen doen authentiek mededogen op tafel brengen en dan weglopen.

Wat de situatie ook inhoudt, hoe schoner je spiegel is, hoe comfortabeler je je zult voelen en hoe soepeler de oplossing zich zal ontvouwen.