Kailash Satyarthi, de winnaar van een Nobelprijs voor de Vrede voor zijn strijd tegen kinderarbeid en uitbuiting, zei dat zijn missie als kinderrechtenactivist begon toen hij zelf een kind was.

Op zijn eerste schooldag zag Satyarthi een ander kind van ongeveer zijn leeftijd werken als schoenenpoetser in plaats van naar de les te gaan. Dat verontrustte hem zo dat hij op een dag de moed verzamelde om de vader van de jongen, een schoenmaker, te vragen waarom hij hem niet naar school stuurde. Het antwoord liet een onuitwisbare indruk achter op Satyarthi.

“Hij vertelde me: ‘Jij bent geboren om naar school te gaan, en wij zijn geboren om te werken,'” herinnerde hij zich tijdens een telefoongesprek vanuit New York.

“Het was een schok voor me,” zei Satyarthi, die geboren is in een Indiase familie van hoge kaste. “Ik begon te huilen omdat ik niets wist van het kastensysteem en de daarmee samenhangende hiërarchieën en discriminatie. Maar ik begon de wereld met andere ogen te bekijken, en ik begon er vraagtekens bij te zetten omdat het niet klopte.”

Satyarthi zette zijn gevoelens om in daden. Toen hij pas 11 was, verzamelde hij gebruikte boeken en richtte een boekenbank op voor arme kinderen. De eerste reddingsoperatie die hij met vrienden en collega’s ondernam, was het bevrijden van een 14-jarig meisje dat was ontvoerd en op het punt stond te worden verkocht aan een bordeel. Als volwassene overwoog hij een liefdadigheidsinstelling of een weeshuis op te richten, maar in plaats daarvan richtte hij een organisatie op ter verdediging van de rechten van het kind, Bachpan Bachao Andolan (Save Childhood Movement), die campagne voert om een einde te maken aan slavenarbeid, kinderarbeid en mensenhandel, en die pleit voor onderwijs voor alle kinderen.

In 2014 kreeg hij de Nobelprijs samen met Malala Yousafzai, de toen tiener Pakistaanse activiste die overleefde in het hoofd te worden geschoten door Taliban-moordenaars, “voor hun strijd tegen de onderdrukking van kinderen en jonge mensen en voor het recht van alle kinderen op onderwijs.”

Op vrijdag zal Satyarthi, nu 65, op de campus zijn voor een vertoning van “The Price of Free,” een documentaire over zijn leven en missie die de 2018 U.S. Documentary Grand Jury Prize won op het Sundance Film Festival. Een fragment zal om 16.00 uur worden vertoond in het Sanders Theatre tijdens een evenement dat wordt gehost door de Harvard T.H. Chan School of Public Health en de Faculteit der Kunsten & Wetenschappen. Michelle Williams, decaan van de Chan School en Angelopoulos professor in volksgezondheid en internationale ontwikkeling, zal een inleidende toespraak houden. De vertoning wordt gevolgd door een discussie met Satyarthi.

Als bewonderaar van Mahatma Gandhi gaf Satyarthi in de jaren tachtig zijn carrière als elektrotechnisch ingenieur en zijn hoge kaste naam, Sharma, op en verruilde die voor Satyarthi, wat “zoeker van de waarheid” betekent. Hij begon ook voltijds voor zijn zaak te werken.

Door zijn organisatie heeft Satyarthi meer dan 80.000 kinderen bevrijd van dwangarbeid in gevaarlijke reddingsoperaties. Twee leden van zijn groep zijn gedood, de een doodgeschoten en de ander doodgeslagen door criminele bendes die verbonden zijn aan bedrijven die tot slaaf gemaakte kinderen als werkkrachten gebruiken. Satyarthi zelf heeft ook te lijden gehad van aanvallen.

“Ze willen mij elimineren en mijn organisatie vermorzelen omdat ze zich bedreigd voelen door ons werk,” zei hij. “Maar zij zijn degenen die gevaar lopen. Zij worden zwakker, en onze beweging wordt sterker.”

Dankzij het pleidooi van de Save Childhood Movement heeft de Indiase regering in 1986 de Child Labour Act aangenomen, die verbiedt kinderen jonger dan 14 jaar in te huren voor gevaarlijk werk. In 1998 leidde Satyarthi een wereldwijde mars tegen kinderarbeid in 103 landen, en een jaar later nam de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) Verdrag nr. 182 aan, betreffende het verbod op en de onmiddellijke actie voor het uitbannen van de ergste vormen van kinderarbeid.

Het werk is nog lang niet voorbij, zei Satyarthi. Volgens de ILO zijn er wereldwijd nog 152 miljoen kinderen die dwangarbeid verrichten.

“We zouden graag zien dat universiteiten sterke voorvechters voor de zaak worden,” zei Satyarthi. “Mijn missie in het leven is dat ieder kind op aarde vrij is; vrij om naar school te lopen, vrij om te lachen, vrij om te spelen. Wanneer ieder kind vrij is om kind te zijn, pas dan zal mijn droom uitkomen.”

De toegang is gratis, maar kaartjes zijn vereist. Kaarten kunnen worden opgehaald bij de Harvard Box Office.