De twee kandidaten die meedingen naar de top van Californië’s onderwijsbaan zijn beide Democraten, maar dat is ongeveer waar enige beschaafdheid en gelijkenis eindigt.

De race voor staatsinspecteur van het openbaar onderwijs is de meest omstreden en duurste in de recente geschiedenis, met 50 miljoen dollar aan uitgaven die een last-minute aanval van radio- en televisiereclames voeden die de door leraren gesteunde Tony Thurmond of de door miljardairs gefinancierde hervormer Marshall Tuck promoten.

Beiden hebben ongeveer twee jaar campagne gevoerd om de volgende staatsinspecteur te worden, een functie die je zou kunnen omschrijven als een administratieve bureaujob die toezicht houdt op het Californische ministerie van Onderwijs.

Maar het is ook een gekozen functie in de staat, met een flinke zeepkist, ter vervanging van de afgetreden hoofdinspecteur Tom Torlakson.

Thurmond, een staatsassemblee-lid dat Richmond vertegenwoordigt, koos ervoor om zich kandidaat te stellen voor het staatsambt in plaats van te streven naar herverkiezing voor de wetgevende macht, zeggende dat hij het product is van een openbaar onderwijs en dat is waar hij zijn inspanningen op wil richten.

“Als je kijkt naar alles waar ik aan heb gewerkt,” zei hij, “het gaat altijd over het helpen van jonge mensen.”

Terwijl zijn campagne de laatste weken ingaat, heeft hij gemeentehuizen geleid en ideeën geopperd over de kwesties die hij als prioritair beschouwt: alfabetisering, universele voorschoolse opvang en betaalbaarheid van de universiteit.

Hij haalt snel statistieken aan over de kosten van de staatsuniversiteit – hoe 42 procent van de studenten van de California State University te maken heeft gehad met voedselonzekerheid of dat 11 procent dakloos is geweest. De staatsinspecteur dient als CSU-trustee en als regent van de Universiteit van Californië.

“Voor mij is dit meer dan de dagen dat studenten ramen noedels eten,” zei hij, eraan toevoegend dat een oplossing zou zijn om studentenhuisvesting te vergroten.

Thurmond belooft ook om zich te verzetten tegen de Trump-administratie, en in het bijzonder tegen minister van Onderwijs Betsy DeVos, over kwesties met betrekking tot studentenschulden en privatisering van openbare scholen.

Het assembleelid schreef bijvoorbeeld een wetsvoorstel dat in september door Gov. Brown in de wet werd ondertekend en dat for-profit charterscholen in de staat verbiedt. Hij steunt ook een pauze in de groei van charterscholen in de staat om de impact op lokale scholen en het onderwijssysteem in het algemeen te beoordelen.

Hij zegt dat zijn ervaring in Sacramento hem in staat zal stellen op één lijn te komen met de volgende gouverneur en de wetgevende macht om meer onderwijsfinanciering te krijgen en andere problemen binnen het systeem aan te pakken.

Thurmond heeft de steun van de Democratische Partij van de staat, de California Teachers Association en andere vakbonden, evenals een lange lijst van staatspolitici, waaronder Sen.

In het verleden waren deze steunbetuigingen en financiële steun van de lerarenvakbond het ticket om de stoel van hoofdinspecteur te winnen.

Maar dit jaar heeft Tuck een formidabele campagne opgezet, met steun van de voormalige minister van Onderwijs van president Barack Obama, Arne Duncan, evenals een lange lijst van staatsvertegenwoordigers, waaronder senator van de staat. Scott Wiener, D-San Francisco.

Hoewel hij nog nooit in een openbaar ambt is verkozen, heeft hij $ 5 miljoen opgehaald tegen $ 3 miljoen van Thurmond.

Maar het echte geld in deze race valt buiten de directe bijdragen aan twee campagnes, waarbij Tuck-aanhangers $ 32 miljoen aan hun kandidaat hebben besteed, vergeleken met ongeveer $ 12 miljoen die externe commissies aan Thurmond hebben besteed.

Tuck wordt bijvoorbeeld gesteund door het politieke actiecomité EdVoice for the Kids, dat zijn schatkist vult met donaties van verschillende miljardairs, waaronder Gap-medeoprichter Doris Fisher en filantroop en onderwijshervormer Eli Broad.

De meeste externe steun van Thurmond komt van de grootste lerarenvakbond van de staat, de CTA.

Tuck verkoopt zichzelf als een onderwijsinsider en politieke buitenstaander.

De zoon van een leraar, Tuck zegt dat hij ervaring heeft met het leiden en hervormen van traditionele en charterscholen. Hij was chief executive van de non-profit Partnership for Los Angeles Schools, waar hij werkte met 18 worstelende openbare scholen in de stad. Daarvoor was hij voorzitter van Green Dot Public Schools, een non-profit organisatie die een keten van charters beheert.

Tuck zei dat het openbare schoolsysteem “echte verandering” nodig heeft.”

“Aan de basis van openbare scholen moet je kwaliteitsleraren hebben voor de kinderen en sterke leiders,” zei hij.

Maar dat gebeurt niet voor elk kind, voegde hij eraan toe. Om de prestatiekloof te dichten, moeten leraren en directeuren op scholen die het moeilijk hebben meer betaald krijgen, zei hij. De lerarenbond is al lang tegen een dergelijke differentiële beloning.

Tuck wil ook druk uitoefenen op de State Board of Education, waarin de superintendent ook zitting heeft, om traditionele openbare scholen de flexibiliteit in roosters en aanwerving te geven die charter scholen hebben. Hij wil de groei van charter scholen niet beperken, maar wil wel meer verantwoording.

“Ik zal actiever zijn in het sluiten van slechte charters,” zei hij. “Ze moeten beter presteren dan het district, of ze moeten een andere functie vervullen of ze zouden er niet moeten zijn.”

Tuck zegt dat het feit dat hij een buitenstaander is hem in staat zal stellen de status quo aan te vechten.

“Deze positie is de afgelopen kwart eeuw ingenomen door politici,” zei hij. “Je kunt deze problemen niet oplossen met een stelletje bureaucraten in Sacramento.”

Jill Tucker is een stafschrijver van de San Francisco Chronicle. E-mail: [email protected] Twitter: @jilltucker