Abstract

“Hongaarse vrouwen vermoorden mannen”. Zo verklaren Hongaarse neo-populisten de lage levensverwachting van Hongaarse mannen. De titel van mijn proefschrift, Suicidal masculinity: Hungarian Men’s Lives, wijst in een alternatieve richting. De lage levensverwachting van Hongaarse mannen wordt in de eerste plaats verklaard door de praktijken van mannen en niet die van vrouwen. Ik betoog dat de masculiniteit van een groot deel van de Hongaarse mannen in figuurlijke zin suïcidaal is. Mijn veldwerk is uitgevoerd in Boedapest. In het proefschrift wordt mannelijkheid geanalyseerd aan de hand van de volgende vier domeinen: gezinsleven, werk, vrije tijd en consumptie. Deze domeinen zijn van belang voor de mannelijke identiteit en de manier waarop mannelijkheid in de praktijk wordt gebracht. Zo is bijvoorbeeld de positie van kostwinner van het gezin essentieel voor Hongaarse mannen en hun mannelijke identiteit. De positie van kostwinner legitimeert de autoriteitspositie van een man. Een man die niet in staat is om zijn gezin te onderhouden, heeft niet het recht om hetzelfde gezag uit te oefenen als de man die wel in staat is om aan deze verwachting te voldoen. De competitieve aspecten van mannelijkheid zijn essentieel in mijn analyse. Mannen in Boedapest wedijveren met elkaar door verschillende activiteiten te beoefenen, waarvan drinken een voorbeeld is. Het mannenreservaat van de kocsma (bar) valt op als misschien wel de belangrijkste plaats voor mannelijke gezelligheid. Bij het concurrerende drinken in de kocsma gaat het in feite om het meten van mannelijke kracht. De man die zijn drank goed kan vasthouden, wordt beschouwd als een sterke man. Mijn studie toont aan dat Herzfelds notie van “performatieve uitmuntendheid” van toepassing is op de Boedapestiaanse context. Wat mannen doen is niet zo belangrijk als hoe ze het doen. Anders gezegd, de competitie tussen mannen gaat meer over ‘goed zijn in het man-zijn’ dan over ‘een goede man zijn’. In feite gaat de concurrentie tussen mannen over de vraag of ze worden gezien als een echte man, wat de succesvolle manier van man-zijn impliceert. Ik gebruik het begrip hegemonische mannelijkheid over de succesvolle manier om een man te zijn. Natuurlijk zijn niet alle mannen echte mannen of succesvol als man. Daarom vond ik het nodig om substructuren of ondergeschikte masculiniteiten bloot te leggen. In mijn studie identificeerde ik homoseksualiteit als een belangrijke vorm van ondergeschikte mannelijkheid in Boedapest.