Maringá, gelegen in het zuiden van Brazilië, verdient het om bestudeerd te worden vanwege zijn uniciteit. Het is een van de weinige steden die volgens de Garden City-principes zijn ontworpen en door de Britten in Brazilië zijn ontwikkeld als onderdeel van een regionaal netwerk van steden die per spoor met elkaar zijn verbonden. De stad onderscheidt zich ook van verschillende andere steden in Brazilië omdat het de zetel is van een metropolitane regio die, ondanks de hoogste groei van alle metropolitane regio’s in de staat Paraná in de jaren 1990, erin geslaagd is te voorkomen dat zich informele nederzettingen ontwikkelen binnen haar grenzen. Dit profiel beschrijft het ontstaan en de groei van deze jonge, middelgrote stad, de ontwerpprincipes die door de oprichters zijn gevolgd en de politieke en sociaal-economische redenen voor de succesvolle ontwikkeling ervan. Een kritische evaluatie van de regionale planningsinspanningen en de tekortkomingen van een Garden City-geïnspireerd ontwerp werpt vragen op en beschrijft de uitdagingen waarmee Maringá in de nabije toekomst zal worden geconfronteerd. Het artikel concludeert dat de antwoorden van Maringá op deze uitdagingen zullen bepalen wat voor toekomst de stad zal hebben. Uiteindelijk zullen er gezamenlijke inspanningen moeten worden geleverd om de uitzonderlijke kenmerken van de stad te behouden, willen de inwoners de levenskwaliteit behouden die zij in de eerste halve eeuw van haar bestaan hebben genoten.