Signs and Symptoms of Acute Diphacinone Exposure: Diphacinone is een antistollingsmiddel. Bloeding is het meest voorkomende effect en kan zich uiten in neusbloedingen, tandvleesbloedingen, bloederige ontlasting en urine, ecchymosen (bloeduitstortingen op de huid) en hemoptoë (ophoesten van bloed). Blauwe plekken zijn verhoogd. Buik- en flankpijn komen ook vaak voor. Andere tekenen en symptomen zijn blozen, duizeligheid, hypotensie (lage bloeddruk), dyspneu (kortademigheid), cyanose (blauwe tint op de huid en slijmvliezen), koorts en diarree.
Noodprocedures voor levensondersteuning: Acute blootstelling aan difacinon kan decontaminatie en levensondersteuning van de slachtoffers vereisen. Hulpverleners moeten beschermende kleding dragen die past bij het type en de mate van besmetting. Luchtzuiverende of luchttoevoer ademhalingsapparatuur moet ook worden gedragen, indien nodig. Reddingsvoertuigen moeten voorraden zoals plastic zeilen en plastic wegwerpzakken bij zich hebben om te helpen bij het voorkomen van verspreiding van besmetting.
Blootstelling door inademing:
1. Breng slachtoffers in de frisse lucht. Hulpverleners moeten zelfblootstelling aan difacinon vermijden.
2. Evalueer de vitale functies, waaronder polsslag en ademhalingsfrequentie, en let op eventuele trauma’s. Als er geen pols wordt waargenomen, voer dan reanimatie uit. Als de patiënt niet ademt, kunstmatige beademing toepassen. Bij moeizame ademhaling zuurstof of andere ademhalingsondersteuning toedienen.
3. Vergunning en/of verdere instructies van het plaatselijke ziekenhuis verkrijgen voor het toedienen van een tegengif of het uitvoeren van andere invasieve procedures.
4. RUSH naar een gezondheidszorginstelling.
Dermale blootstelling/oogblootstelling:
1. Verwijder slachtoffers van blootstelling. Het personeel van de hulpdiensten moet zelfblootstelling aan difacinon vermijden.
2. Evalueer de vitale functies, inclusief polsslag en ademhalingsfrequentie, en let op eventuele trauma’s. Als er geen pols wordt waargenomen, geef dan reanimatie. Als de patiënt niet ademt, kunstmatige beademing toepassen. Bij moeizame ademhaling zuurstof of andere ademhalingsondersteuning toedienen.
3. Verontreinigde kleding zo snel mogelijk uittrekken.
4. Als de ogen blootgesteld zijn geweest, moeten de ogen minstens 15 minuten met lauw water gespoeld worden.
5. Was blootgestelde huidgedeelten tweemaal met water en zeep.
6. Verkrijg toestemming en/of verdere instructies van het plaatselijke ziekenhuis voor het toedienen van een tegengif of het uitvoeren van andere invasieve procedures.
7. RUSH naar een gezondheidszorginstelling.
Blootstelling door inslikken:
1. Evalueer de vitale functies, inclusief polsslag en ademhalingsfrequentie, en noteer elk trauma. Als er geen pols wordt waargenomen, geef reanimatie. Als de patiënt niet ademt, kunstmatige beademing toepassen. Bij moeizame ademhaling zuurstof of andere ademhalingsondersteuning toedienen.
2. Vergunning en/of verdere instructies van het plaatselijke ziekenhuis verkrijgen voor het toedienen van een tegengif of het uitvoeren van andere invasieve procedures.
3. Braken kan worden opgewekt met siroop van Ipecac. Indien de verstreken tijd sinds de inname van difacinon onbekend is of vermoed wordt dat deze groter is dan 30 minuten, geen braken opwekken en doorgaan met stap
4.Ipecac mag niet worden toegediend aan kinderen jonger dan 6 maanden.Waarschuwing: Inname van difacinon kan leiden tot plotseling optreden van toevallen of verlies van bewustzijn. Ipecacsiroop mag alleen worden toegediend als de slachtoffers alert zijn, een actieve kokhalsreflex hebben en geen tekenen vertonen van een dreigende aanval of coma. Als er enige onzekerheid bestaat, ga dan verder met stap
4.De volgende doseringen van Ipecac worden aanbevolen: kinderen tot 1 jaar, 10 ml; kinderen van 1 tot 12 jaar, 15 ml; volwassenen, 30 ml. Ambuleer (loop) de slachtoffers en geef grote hoeveelheden water. Als na 15 minuten nog geen braken is opgetreden, kan opnieuw Ipecac worden toegediend. Blijf lopen en geef water aan de slachtoffers. Als binnen 15 minuten na de tweede toediening van Ipecac nog geen braken is opgetreden, moet actieve kool worden toegediend.
4. Actieve kool kan worden toegediend als de slachtoffers bij bewustzijn en alert zijn. Gebruik 15 tot 30 g voor kinderen, 50 tot 100 g voor volwassenen, met 125 tot 250 ml (1/2 tot 1 kop) water.
5. Bevorder de uitscheiding door toediening van een zoutafdrijvend middel of sorbitol aan bewuste en alerte slachtoffers. Kinderen hebben 15 tot 30 gram zoutoplossing nodig; voor volwassenen wordt 50 tot 100 gram aanbevolen.
6. RUSH naar een gezondheidszorginstelling. (EPA, 1998)