Je weet hoe het gaat: je ontmoet iemand en wordt verliefd. Misschien ga je trouwen, misschien krijg je kinderen. Je leeft, lacht, houdt van jezelf in een staat van pure gelukzaligheid, en je denkt, hoe kan ik zo gelukkig zijn om deze ongelooflijke persoon in mijn leven te hebben?! Maar dan, net wanneer je het het minst verwacht, en waarschijnlijk ergens tussen augustus en februari, slaat het toe – de gevreesde manlijke verkoudheid.

Zeker, je bent bekend met de gewone verkoudheid, maar de manlijke verkoudheid is allesbehalve gewoon. De man verkoudheid is een plaag op onze soort, op zoek naar en vernietigen van de dudes van onze soort met lichte keel-kriebels, nachtelijk zweten, en pijnlijke ledematen.

Nu, kun je denken, “voor fucks ‘sake, wat kan er zo anders aan een man verkoudheid?”, maar lo, zou je waarschijnlijk niet begrijpen hoe een eenvoudige virale of bacteriële besmetting kan komen uit het veld en bedreigen alles wat je dierbaar is. De dood loert rond de gordijnen en trekt aan de zwaar bedekte tenen van de man van onze soort, zeis in de hand, klaar om de oogst te oogsten die een lichte hoest of lichte koorts oplevert.

Wij vrouwen klagen als we onze sterke, glorieuze echtgenoten voor onze ogen gereduceerd zien worden tot uit de kluiten gewassen kinderen. Zeker, we kunnen ook lijden aan een ziekte, maar ’t is niets vergeleken met de plaag op de mensheid dat is de gevreesde man koud! Ziekte is voor een vrouw in deze scenario’s wat er gebeurt tussen het verzorgen van koortsige wenkbrauwen en het uitvoeren van laatste riten. De gewone verkoudheid is ondergeschikt aan de mannenverkoudheid, jij domme vrouw! Het is gewoon triage, we moeten eerst de stervenden redden!

Alle grappen terzijde, je kunt de mannenverkoudheid niet volledig begrijpen, tenzij je het in actie hebt gezien. Probeer niet met je ogen te rollen, zodat je geen moment van de kwelling mist.

Ach ja, we hebben tenminste nog de lach – het beste medicijn (voor de niet stervenden, natuurlijk).