Stel je voor, vanuit de context van een mens op Aarde, verstoken van Pokemon, de taxonomische hiërarchie uitgetekend in de vorm van een boom. Zoek de mens in de boom onder de soort homo sapiens en volg de rangen naar boven. Ik zal het wat makkelijker maken:

Soort: Homo sapiens

Genus: Homo

Familie: Hominidae

Orde: Primaten

Klasse: Mammalia

Phylum: Chordata

Kingdom: Animalia

Domein: Eukarya

In het huidige model wordt de volgende “tak” boven de domeinen gewoon “leven” genoemd en is er (nog) geen hogere tak. (Het debat over de vraag of virussen leven vormen zou heel goed kunnen leiden tot een herstructurering van de hiërarchie, net als de ontwikkeling van voldoende verfijnde mechanische wezens, of de ontdekking van bovennatuurlijke wezens, of dingen die ik niet kan bedenken of niet heb bedacht als ze zouden gebeuren). “Leven” is geen tak, maar een enkel punt waaruit de takken groeien.

In een wereld met Pokemon is Leven echter niet de wortel van de taxonomische boom. Ik ga mijn hypothese vereenvoudigen en maak gewoon nog een rang hoger, genaamd “Dingen,” waarvan er twee takken zijn: Leven en Pokemon. Pokemon staan in veel opzichten meer los van wat wij als Leven beschouwen dan virussen: voor zover ik weet bestaan ze niet uit cellen (Zygarde-cellen zijn voor onze cellen als Pokemon-evolutie voor onze evolutie, een woord dat niet helemaal de juiste betekenis heeft maar dat we toch gebruiken om te voorkomen dat we een nieuw woord moeten verzinnen), en hoewel ze mechanismen hebben die lijken op groei, aanpassing en voortplanting, werken ze misschien met andere middelen dan de onze. Ze hebben misschien hun eigen ingewikkelde ecosysteem, maar het zijn net zo goed animistische landgeesten als biologische organismen.

(Dit verklaart ook waarom je geen mens in een Pokeball kunt vangen. Pokeballs zijn ontworpen om te communiceren met wezens op de Pokemon tak van de boom der dingen, een mens erin krijgen zou hetzelfde zijn als hout laten smelten.)

Om dit allemaal af te ronden, mensen in de Pokemon wereld zijn buitenaardse levensvormen, en ik bedoel niet noodzakelijkerwijs alleen in de buitenaardse zin. Een aantal Pokemon zijn buitenaards (Clefable, Starmie, Lunatone, Solrock, Beheeyem, Minior, Rayquaza, Deoxys, Kyurem) of zelfs extradimensionaal (Gengar, Bronzong, Dusknoir, Dialga, Palkia, Giratina, Arceus, Hoopa, Solgaleo, Lunala, de Ultra Beasts, Necrozma) en staan toch stevig aan de Pokemon kant van de taxonomische hiërarchie. Mensen zijn voor hen als virussen zijn (gezien de huidige opvatting van de definitie van leven) voor mensen: vreemd dan vreemd en toch niet geheel onverenigbaar. Mensen en Pokemon kunnen dezelfde omgeving delen, en mensen kunnen sommige Pokemon eten.

Ik laat het praten over onze verantwoordelijkheid ten opzichte van Pokemon en hun wereld over aan de filosofen, want zij kunnen daar beter op ingaan dan ik, maar het volstaat te zeggen dat we niet zo hersenloos moeten zijn in onze relatie tot Pokemon als een virus zou zijn ten opzichte van ons.