Water is een constante, alomtegenwoordige aanwezigheid in het leven van de volkeren van de eilanden, en de Stille Oceaan was een bijzonder rijke, die het leven van degenen die zich tot haar wendden voor voedsel.

De archipels verspreid over de uitgestrektheid van de Stille Oceaan hadden verschillende geografische kenmerken, die diep ingrepen in de levenswijze van hun bewoners, in hun tradities en in hun tatoeages.
Waar de oceaan gemakkelijk toegankelijk was, en met haar hulpbronnen, beschouwde men haar als een tweede thuis, een schenker van leven, zoals bijvoorbeeld in Samoa en Fiji, waar de tatoeages lichter en symmetrischer waren.
Waar de eilanden steiler waren en geen bescherming boden tegen de oceaangolven, was vissen moeilijker en gevaarlijker, wat ertoe leidde dat clans tegen elkaar vochten om de beste visgronden. Tatoeages waren bijgevolg donkerder, asymmetrisch en rijker aan oorlogsgerelateerde elementen.
Een ander bewijs van het belang van de oceaan en zijn kenmerken voor de overleving is waargenomen in de Sikayana en Ontong tatoeages, die in feite op de schouders en langs de armen de structuur en de kenmerken van de oceaan die de eilanden omringt, lijken te repliceren, waarbij ze donkerder zijn waar de kust dieper in de oceaan duikt, en lichter waar ondiepe wateren en zand de atollen omringen.

Traditionele Yap tatoeages
Donkere gedeelten symboliseren diep water en lichtere gedeelten staan voor ondiep water en zandbanken.
Veelvoudige vismotieven verspreid over de gehele tatoeage lijken de nauwe relatie tussen de tatoeage en de oceaan te bevestigen.
Ze zouden het behoren tot specifieke groepen laten zien door specifieke eilanden voor te stellen.

Golven, als symbool van water en van de oceaan, kunnen verandering en continuïteit door verandering voorstellen (zoals golven, die nooit hetzelfde zijn, en toch nooit ophouden de kust ritmisch te wassen).
Zwemmen of roeien tegen de golven in kan zwaar zijn, en tegengestelde golven worden in Tahitiaanse tatoeages gebruikt om tegenslagen aan te geven, terwijl gunstige golven symbool staan voor positieve veranderingen.

De oceaan is ook een plaats van rust, en Maori geloofden dat al hun doden vanaf het noordelijkste punt van Aotearoa, Kaap Reinga, teruggingen naar Hawaiki, naar het land van hun voorouders.
Daarop kunnen golven ook de plaats van rust, reis en traditie symboliseren.

Maori ontwerpen gebruiken een patroon dat ngaru (golven) wordt genoemd en de rimpelingen weergeeft die worden veroorzaakt door de kano die door het water snijdt om snelheid en reizen te symboliseren.