Epidemiologie

Het zijn zeldzame ovariumtumoren die overwegend bij jonge vrouwen voorkomen (meerderheid komt voor in het 2e tot 3e decennium 5). Ongeveer 10-20% van de gevallen treedt op tijdens de zwangerschap.

Pathologie

De tumor zou ontstaan uit primordiale kiemcellen en wordt beschouwd als de ovariaanse tegenhanger van het seminoom van de testis. Ze zijn meestal solide en meerlobbig.

Markers

De tumoren zijn meestal hormonaal inert 4 en in hun zuivere vorm niet geassocieerd met endocriene hormoonsecretie. Syncytiotrophoblastische reuscellen, die HCG produceren, zijn echter aanwezig in 5% van de dysgerminomen en kunnen een verhoging van het serum HCG-gehalte veroorzaken. LDH kan ook verhoogd zijn, waardoor het nuttig is bij de diagnose en postoperatieve follow-up van ovariumdysgerminoom 6.

Varianten

Ongeveer 15% van de tumoren kan andere kwaadaardige kiemcelvarianten bevatten, in welk geval zij worden aangeduid als kwaadaardige gemengde kiemceltumoren van de eierstok 5.

Varianten

.

Lateraliteit

Ongeveer 10-17% van de tumoren kan bilateraal zijn.

Radiografische kenmerken

Ultrasound

Kan worden gezien als een gesepareerde eierstokmassa met variërende echotextuur. Kleurendoppleronderzoek kan prominente stroomsignalen binnen de fibrovasculaire septa 2.

CT

Calcificatie kan aanwezig zijn in een gespikkeld patroon. Karakteristieke beeldvormingsbevindingen zijn multilobuleuze vaste massa’s met opvallende fibrovasculaire septa. Post-contrast beeldvorming kan vaak een verbetering van de septae laten zien.

MRI

Tumoren worden vaak gezien verdeeld in lobules door septa.

Gemelde signaalkenmerken omvatten:

• T2: de septae zijn vaak hypointense of isointense 3
• T1 C+ (Gd): de septae vertonen vaak duidelijke verbetering 3

Zie ook

• ovariumtumoren