Vanaf twee jaar beseffen jonge kinderen dat een bezoek aan de dokter waarschijnlijk een onaangename ingreep inhoudt, zoals een prik. En als ze ziek zijn, zijn ze waarschijnlijk niet in de stemming om voor rede vatbaar te zijn. Lees hoe andere ouders hun kinderen geruststellen voor, tijdens en na een bezoek aan de dokter.

Play it down

Mijn zoon is 2. Om inentingen makkelijker te maken, probeer ik er niet al te veel ophef over te maken. Als ik hem een paar seconden voor de prik waarschuw dat er een prikje komt en dat het dan over is, en hem daarna een knuffel geef, is hij het snel vergeten. Als ik er echter een groot probleem van maak, jammert hij een uur lang. Dat heb ik maar één keer gedaan!
– June O

Vertel uw kind wat het kan verwachten

Ik heb mijn kinderen uitgelegd dat een prik een andere manier is om medicijnen die ze nodig hebben in hun lichaam te krijgen. Ze waren vertrouwd met het kauwen van pijnstillende tabletten, dus dit was geen grote sprong voor hen. Toen konden ze blij zijn dat er zo weinig injecties werden gegeven. De focus veranderde van “Waarom moeten we ooit prikken krijgen?” naar “Zijn we niet blij dat we maar 12 prikken nodig hebben in ons leven?!” Ik geloof dat als iemand iets engs begrijpt, het de angst wat vermindert.
– Tracey

Ik ontdekte een paar weken geleden uitslag op mijn dochter Megan. Ze had er geen last van, maar ik vertelde haar dat ze uitslag had. Op weg naar de dokter legde ik haar uit dat de dokter naar haar uitslag zou willen kijken. Toen hij door de deur kwam, zei ze hem gedag en trok haar shirt omhoog om hem de uitslag te laten zien. Ze huilde helemaal niet en hij kon haar gemakkelijk onderzoeken. Nu leg ik haar gewoon uit wat er op kantoor gaat gebeuren en ze is in orde. Had ik dat maar veel eerder bedacht.
– Christina

Ik vertel ze van tevoren wat er gaat gebeuren en ik blijf bij de waarheid. Als het pijn gaat doen, zeg ik dat en vertel ze dat het maar heel even pijn doet. Onze dokter laat ze de instrumenten aanraken en vertrouwd raken met alle apparatuur voordat ze iets doen. Op die manier hoeven ze zich niet bezig te houden met het onbekende en zijn ze niet bang voor vervelende verrassingen.
– Cassiopeia

Mijn zoontje is 2 en vindt doktersbezoeken helemaal prima als ik er de dag van tevoren over praat. Ik probeer enthousiast te zijn en zeg: “Hé, je mag morgen naar Dr. G. toe! Zorg ervoor dat je hem een high five geeft!” Serieus, dan begint hij opgewonden te raken over het high-fiven van de dokter. Geen tranen…niets. Hij deinsde zelfs niet terug tijdens een bloedtest. Als ik gewoon naar de dokter ga zonder iets van te voren te zeggen, wordt hij gek. Die fout heb ik maar één keer gemaakt.
– AmberM

Help je kind de dokterspraktijk als een vriendelijke plek te zien

Mijn dochter en ik komen net op tijd bij de dokter voor de afspraak, niet te vroeg. Voor dat lange wachten in de kleine onderzoekskamer, zorg ik voor een favoriet speeltje en een hapje/drankje. We zingen en knuffelen en praten over alle dingen in de kamer. Ik laat haar alles aanraken wat ze wil, behalve de gevreesde “medische afvalbak.” We wassen zelfs haar handen in de gootsteen. Nadat de verpleegster de nodige informatie heeft gekregen, kleden we ons uit, tellen tenen en vingers en doen het “hoofd, schouders, knieën, en tenen” liedje. Ik zorg ervoor dat ik de dokter een grappig verhaal over haar vertel, zodat hij haar, als ze ouder wordt, beter zal onthouden (dit heeft goed gewerkt bij haar oudere broers).
– Glenna

Als ik met mijn zoon naar de dokter ga, is hij helemaal niet bang. Dat komt omdat de mensen die daar werken geen laboratoriumjassen of iets dergelijks dragen; ze dragen gewone overhemden en spijkerbroeken. Ik heb foto’s gemaakt van iedereen in het kantoor die Tyler of Logan vasthoudt en ik heb een fotoalbum gemaakt en hun namen onder hun foto gezet. We kijken er doorheen op de dag van de afspraak. Hij kent iedereen daar en hij is dol op ze.
– Amy

Mijn dochter was doodsbang voor doktersbezoekjes, dus kocht ik een medische speelgoeddoos en leerde haar alles over de instrumenten die erin zaten. We speelden doktersbezoeken na en oefenden met elkaar en haar poppen te onderzoeken. We lazen ook een paar kinderboeken over dit onderwerp. Toen ze naar de dokter moest, vertelde ik haar van tevoren wat er zou gebeuren en wat ze in de spreekkamer te zien zou krijgen. Ze nam haar speelgoedstethoscoop mee en een knuffeldier dat de dokter moest onderzoeken. In de onderzoekskamer liet ik haar zoeken naar de voorwerpen die ik haar had verteld, en de dokter onderzocht het knuffeldier. Daarna mocht mijn dochter de dokter “onderzoeken” met haar eigen stethoscoop. Doktersbezoekjes verlopen nu zonder problemen – ze verheugt zich erop!”
– Libby

Ik heb drie kinderen en ik probeer ze allemaal mee te nemen naar de dokters- en tandartsafspraken in ons gezin. Op die manier is elk kind minder dan de helft van de tijd “de patiënt”, en kunnen ze zien dat de dokterspraktijk niet per se een enge plek is. Soms krijgt iemand een prik, maar meestal niet.
– Tracey

Geef veel lof

Mijn zoon is absoluut doodsbang om naar de dokter te gaan. Zodra hij het gebouw ziet, begint hij te huilen. Dus, om zijn angst te verlichten, begin ik hem de ochtend van het bezoek erover te vertellen; ik vertel hem wat de dokter gaat doen en ik laat hem oefenen op zijn knuffeldieren. Ik herhaal dit verschillende keren. En als we er zijn, geef ik hem bij elke taak positieve feedback door te zeggen: “Dat heb je goed gedaan” of “Wat ben je nu al een grote jongen.” Als hij daar is omdat hij ziek is, blijf ik hem vertellen dat de dokter hem beter zal maken. Om de pijn van de prikken te verzachten, smeer ik hem een uur voor zijn bezoek in met plaatselijke verdovende EMLA-crème.
– Suzette

Breng de traktaties

Om het emotionele leed van de prikken te verzachten, koop en verpak ik een klein cadeautje voor mijn kind. Ik bewaar het in mijn tas tot ze in de onderzoekskamer is. Dan laat ik haar het pakje vasthouden terwijl de verpleegster de injectie klaarmaakt. Ze blijft het cadeautje met haar vrije hand vasthouden terwijl de prik wordt toegediend en maakt het open zodra de prik voorbij is. Het doet nog steeds pijn, maar het cadeautje helpt haar een beetje afleiden.
– Tracey

Wanneer ik mijn dochter meeneem voor haar prikken, neem ik een sticker en een leuk verbandje voor haar mee om te dragen nadat haar prikken zijn gezet. Meestal zijn er weinig of geen tranen.
– Diesel

Ik laat haar jammeren wanneer ze wil, niet “sussen” of proberen om haar snel weer aan te kleden. Kinderen hebben tijd nodig om uiting te geven aan de pijn en het verraad dat gepaard gaat met injecties. Ik leid haar na een paar minuten af met haar drankje. Dan kleden we ons aan, geven de vooraf geschreven cheque af, en maken dat we wegkomen. We volgen met veel knuffels en kusjes en een speciale traktatie thuis (ja, iets zoets!).
– Glenna

Mijn dochter kreeg een dokterskit voor haar 2e verjaardag en speelt er graag mee. Sindsdien gaat ze graag naar de dokter en laat ze de dokter doen wat er gedaan moet worden, omdat ze er meer begrip voor heeft.
– Anoniem

Gebruik een verdovende crème

Het beste wat we ooit hebben gedaan, was onze dokter om verdovende crème vragen. Nu doen de prikken geen pijn meer, dus je hoeft nergens bang voor te zijn. Ik heb het zelf gebruikt voor de griepprik en had daarna helemaal geen pijn meer. Nu verheugt mijn kind zich erop naar de dokter te gaan om met het leuke speelgoed te spelen en andere kinderen te zien.
– Anoniem

Het geheim van inentingen

Ik heb het mijn 4-jarige pas over inentingen verteld vlak voordat ze werden gegeven. Op dat moment vertelde ik haar dat ik het geheim had om de injecties geen pijn te laten doen. “Gewoon niet kijken.” Ik vertelde haar dat als ze niet keek, het zou voelen als een klein kneepje. Toen het voorbij was, vertelde ze iedereen haar “geheim” voor het krijgen van injecties.
– Anoniem