By Nicole Pelletiere

Helikopterouders kunnen zweven en tijgermoeders kunnen brullen, maar maak plaats voor de grasmaaierouder wiens opvoedingsaanpak veel stof doet opwaaien.

In een essay dat onlangs is gepubliceerd op de site Weareteachers.com, noemt een anonieme opvoeder de opvoedingsstijl een “verontrustende trend.”

“Grasmaaierouders gaan tot het uiterste om te voorkomen dat hun kind te maken krijgt met tegenspoed, strijd of mislukking,” schreef de leraar.

De post, getiteld “Grasmaaierouders zijn de nieuwe helikopterouders & We zijn er niet voor,” is 12.000 keer gedeeld op de Facebook-pagina van het merk. De leraar, die het schreef, vertelde een verhaal van een schijnbaar onwillige vader die een waterfles voor zijn kind bij haar school afgaf.

“‘Hoi, sorry,’ zei de ouder schaapachtig. Hij was in een pak, duidelijk op weg naar zijn werk (of iets wat daar op leek),” herinnerde de lerares zich. “Remy bleef me sms’en dat ze het nodig had. Ik sms’te terug: ‘Hebben ze geen waterfonteinen op je school?’ Maar ik denk dat ze het gewoon uit de fles moest hebben. Hij lachte, alsof hij wilde zeggen: ‘Tieners, heb ik gelijk?'”

Vader Zoon Grasmaaier

De lerares ging verder met het beschrijven van haar reactie op de vermeende ontmoeting die ze met de ouder had.

“Ik haalde diep adem door mijn neus. Ik zei: ‘O, ik heb er ook zo een, ik vind de mijne ook mooi. Maar ik ben er vrij zeker van dat mijn ogen zeiden: ‘WAT OP DIT ACTUELE AARDE,'” schreef ze.

Genoemd naar het apparaat dat gebruikt wordt om gras te maaien, een grasmaaierouder zal ingrijpen of “neermaaien” elke persoon of obstakel dat in de weg staat om hun kind te redden van elk “ongemak, probleem of ongemak,” volgens een universiteitsprofessor die een blog over het onderwerp schreef.

In diezelfde blog merkt de professor op hoe helikopter-ouderschap algemeen bekend staat om ouders die zweven of induiken om hun kinderen te “redden” wanneer ze in de problemen zitten. Gazonmaaierouders zijn echter meer gericht op ouders van oudere kinderen, waar het zweven “beperkt kan zijn,” schreef ze.

“Als je zegt: ‘Oh, ik heb dit voor je geregeld,’ geeft het onbedoeld die boodschap van ‘je kunt dit niet zelf doen, je kunt niet slagen,'” zei Stephanie Samar, een klinisch psycholoog bij het Mood Disorders Center van het Child Mind Institute. “Dat kan leiden tot andere problematische dingen – kan zijn verhoogde angst, lage distress tolerantie – ongemak dat komt met het hebben van conflict hulpeloosheid over hun situatie.”

Ze ging verder, “Deze opvoedingsstijl richt zich echt op korte-termijn doelen voor ouders en hun kinderen. Hun vraag is: ‘Als ik dit gemakkelijker kan maken voor mijn kind, waarom zou ik dat dan niet doen?'”

Samar vertelde “Good Morning America” dat het focussen op kortetermijndoelen voor ouders de praktijk van belangrijke langetermijndoelen waar kinderen van kunnen profiteren, zoals veerkracht, doorzettingsvermogen, probleemoplossend vermogen, conflictoplossing en copingvaardigheden, zal wegnemen.

Een voorbeeld: Een ouder die namens zijn kind contact opneemt met een leraar omdat hij het niet eens is met een cijfer dat hij voor een opdracht heeft gekregen.

In plaats daarvan moet het kind, als het daartoe in staat is, leren voor zichzelf op te komen, merkte Samar op.

“Wanneer ouders obstakels voor hun kind wegnemen, ontnemen ze kinderen echt die kans om die probleemoplossende technieken te leren,” zei ze.

Maar Samar wijst er ook op dat de anonieme leraar die het stuk over grasmaaierouderschap schreef, ook behandelt dat kinderen die kunnen lijden aan angst, depressie of andere vormen van psychische aandoeningen, hulp van hun ouders nodig kunnen hebben om gemeenschappelijke levensdilemma’s aan te pakken.

Een moeder en dochter houden elkaars hand vast in deze ongedateerde stockfoto.

“De ouders van deze leerlingen kunnen, begrijpelijk, proberen om worstelingen en uitdagingen uit het leven van hun kind te verwijderen, omdat ze hebben gezien hoe hun kind in het verleden op andere worstelingen en uitdagingen heeft gereageerd,” legde de docent uit.

Samar zei omdat elk kind niet op hetzelfde niveau is, zorg ervoor dat je als ouder weet wanneer en hoe je moet ingrijpen.

Elisabeth Fairfield Stokes, een moeder van twee, vertelde “GMA” dat ze heeft gehoord van een opvoedingsstijl als grasmaaier, maar het werd aangeduid als “sneeuwploeg” ouderschap.

“Gazonmaaier klinkt als een nog agressievere versie,” zei ze in een verklaring. “Ik hoorde iemand zichzelf trots als zodanig beschrijven, hoe ze alle obstakels uit het pad van hun kind ruimen, zodat ze gewoon hun ding kunnen doen.”

In 2014 schreef Stokes, 46, een professor aan het Colby College in Waterville, Maine, een buzzed-about stuk voor Time magazine met de titel: “I Am a Helicopter Parent — And I Don’t Apologize.”

Stokes zei dat ze de term helikoptering (denk betrokken, beschermend) voor het eerst hoorde terwijl ze lesgaf. Later veranderde haar perspectief nadat haar dochter 8 jaar was geworden.

Lawn Mower Parents

“Ze bevond zich in de situatie dat ze niet in staat was om voor zichzelf op te komen,” herinnerde Stokes zich in april aan “GMA”. “We waren ons bewust van het fenomeen van helikopterouders, dus we hielden ons een beetje in en we aarzelden in termen van betrokken raken.”

Hoewel ze zei dat ze geconfronteerd wordt met kritiek, Stokes vindt het label van “helikoptermoeder” niet erg.”

“Ik geloof in betrokken zijn, in bewust zijn in wat er gaande is en ik vind het niet erg als dat wordt gezien als zweverig,” zei Stokes.

Als voor advies aan grasmaaier ouders die kunnen worden geconfronteerd met kritiek, Stokes zei dat het beter is, in plaats daarvan, om zich te concentreren op de geestelijke gezondheid van u en uw kinderen als je ze opvoeden – vooral in de tienerjaren, die ze noemt “uiterst belangrijk.”