NBC/Rosalind O’Connor/NBC

Het kostte een uitgebreide satire voor twee van de grootste acts van hiphop om de olifant in de kamer van rap aan te pakken.

Zaterdagavond op SNL, bracht muzikale gast Lil Wayne twee nummers van zijn onlangs uitgebrachte LP The Carter V. Hij bracht popzangeres Halsey voor achtergrondzang op “Can’t Be Broken,” en producer Swizz Beatz om hun nummer “Uproar” uit te voeren voor zijn tweede segment. Maar het echte hoogtepunt was Wayne’s gezamenlijke verschijning, samen met de rapper Future, in een sketch over seksuele toestemming.

In “Booty Kings,” speelden SNL-spelers Chris Redd en Kenan Thompson de hoofdrol als The Booty Kings, twee flamboyante rappers – “de koningen van die booty muziek” – die oversized Time’s Up revershangers rocken naast hun opzichtige, gouden Booty Kings-kettingen. De sketch keert de voorliefde van mainstream rap voor vrouwenhatende inhoud waarin vrouwen worden geobjectiveerd om door het duo, samen met Uncle Butt (Pete Davidson), op te voeren als rappers die prioriteit geven aan toestemming. Verre van “bewuste emcees,” ze zijn hilarisch vastbesloten om de leercurve te navigeren.

In de nep-muziekvideo, The Booty Kings oversekste oproepen aan vrouwen in de club komen met onhandige shows van respect voor de objecten van hun verlangen: “Ik ben op een missie voor die a**, maar eerst heb ik toestemming nodig,” zoals het refrein gaat. “Lights, camera, action / Video vixen / Hendrix steal yo’ girl / But only with her permission,” rapt Future in een verrassingsoptreden dat de populaire, maar uitgespeelde, opvatting parodieert van rappers die eindeloos opscheppen over het stelen van de meisjes van hun tegenstanders.

De ironie is natuurlijk dat de komische sketch waarschijnlijk het dichtst in de buurt komt van grote rapsterren die zich in het jaar van #MeToo hebben gemengd in een gesprek over toestemming. Een SNL-spoof is ongeveer zo progressief als het wordt in 2018.

Terwijl grote spelers over het hele spectrum van film, televisie, journalistiek en komedie een time-out hebben gekregen voor dergelijke vermeende misstanden, zijn hiphop en de muziekindustrie in het algemeen meestal ongecontroleerd gebleven. Ondanks een campagne om #MuteRKelly, heeft de R&B zanger nog geen echte consequenties ondervonden voor de litanie van seksueel misbruik en dwang beschuldigingen tegen hem, die hij blijft ontkennen. Hip-hop mogul Russell Simmons stapte uit de schijnwerpers, en veel van zijn bedrijven, nadat een lange lijst van vrouwen beweerde slachtoffer te zijn van verkrachting en van het hebben van misbruik ontmoetingen met hem door de jaren heen.

Ondertussen zijn de carrières van hedendaagse artiesten, waaronder XXXTentacion, die beschuldigd werd van huiselijk geweld voor het slaan van zijn zwangere ex-vriendin voordat hij eerder dit jaar werd vermoord, en Tekashi 6ix9ine, onlangs veroordeeld tot vier jaar voorwaardelijk voor een aanklacht wegens seksueel wangedrag met een minderjarige in 2015, blijven bloeien op de Billboard-hitlijsten.

Wat de muziek zelf betreft, de creatieve uitdaging die hiphop nog moet aangaan, is hoe de groeiende cultuur van toestemming te respecteren wanneer zoveel vrouwenhaat in de cake van commerciële rap is gebakken. Lil Wayne, die in de loop der jaren bekend stond om zijn wulpse teksten, probeert in de Booty Kings sketch zijn gedrag te verbeteren als hij rapt: “Respect is the game / And booty is the scrimmage / And I play good defense if that booty get offended.”

Het is niet de meest fijnzinnig geformuleerde dans, maar wel een die allang had moeten plaatsvinden.