“Normalcy bias stroomt het brein binnen, ongeacht de omvang van het probleem,” heeft journalist David McRaney geschreven. “Het zal verschijnen of je nu dagen en veel waarschuwing hebt of overrompeld wordt met slechts seconden tussen leven en dood.” Het kan zich manifesteren in fenomenen zoals auto-ongelukken. Auto-ongelukken komen zeer vaak voor, maar het gemiddelde individu ervaart ze slechts zelden of nooit. Het manifesteert zich ook in verband met gebeurtenissen in de wereldgeschiedenis. Volgens een studie uit 2001 van de socioloog Thomas Drabek checken de meesten, wanneer hun wordt gevraagd te vertrekken in afwachting van een ramp, vier of meer informatiebronnen alvorens te beslissen wat ze zullen doen. Dit proces van inchecken, bekend als milling, komt vaak voor bij rampen.
Wat gebeurtenissen in de wereldgeschiedenis betreft, verklaart het normalcy bias waarom, toen de vulkaan Vesuvius uitbarstte, de inwoners van Pompeii urenlang toekeken zonder te evacueren. Het verklaart waarom duizenden mensen weigerden New Orleans te verlaten toen de orkaan Katrina naderde en waarom minstens 70% van de overlevenden van 9/11 met anderen sprak alvorens te vertrekken. Ambtenaren van de White Star Line troffen onvoldoende voorbereidingen om de passagiers van de Titanic te evacueren en mensen weigerden evacuatiebevelen omdat ze de kans op een worst-casescenario onderschatten en de mogelijke impact ervan minimaliseren. Evenzo waren deskundigen die verbonden waren aan de kerncentrale van Fukushima er vast van overtuigd dat een meltdown van meerdere reactoren nooit zou kunnen plaatsvinden.
Een website voor politieagenten heeft opgemerkt dat leden van die beroepsgroep “allemaal video’s hebben gezien van agenten die gewond raakten of omkwamen terwijl ze te maken hadden met een onduidelijke situatie, zoals de oude video van een vader met zijn jonge dochter tijdens een verkeerscontrole”. In de video waarnaar wordt verwezen, “mist de agent meerdere dreigingscues … omdat de aanvaller liefdevol over zijn dochter praat en grappen maakt over hoe vol zijn minibusje is. De agent lijkt alleen te reageren op de positieve interacties, terwijl hij de negatieve signalen lijkt te negeren. Het is bijna alsof de agent denkt: ‘Nou, ik ben nog nooit bruut mishandeld, dus nu zal het zeker niet gebeuren’. Niemand is verbaasd aan het eind van de video als de agent met geweld wordt aangevallen, niet in staat om zich effectief te verdedigen.” Dit professionele falen, merkt de website op, is een gevolg van normalcy bias.
Normalcy bias, heeft David McRaney geschreven, “wordt vaak verdisconteerd in fataliteitsvoorspellingen in alles van het zinken van schepen tot stadion evacuaties.” Rampenfilms, voegt hij eraan toe, “hebben het helemaal mis. Wanneer jij en anderen gewaarschuwd worden voor gevaar, evacueer je niet onmiddellijk terwijl je schreeuwt en met je armen zwaait”. McRaney merkt op dat in het boek Big Weather, tornado chaser Mark Svenvold bespreekt “hoe besmettelijk normalcy bias kan zijn. Hij herinnert zich hoe mensen hem vaak probeerden te overtuigen om te kalmeren terwijl hij vluchtte voor naderend onheil. Zelfs wanneer er tornadowaarschuwingen werden uitgegeven, gingen mensen ervan uit dat het iemand anders zijn probleem was. Stamgenoten, zei hij, probeerden hem tot ontkenning te dwingen zodat zij kalm konden blijven. Ze wilden niet dat hij hun pogingen om zich normaal te voelen onderuit haalde”.
Mensen die samenzweringstheorieën of apocalyptische toekomstscenario’s propageren, hebben het normaliteitsvooroordeel aangehaald als een belangrijke reden waarom anderen hun uitspraken bespotten. Bijvoorbeeld, survivalisten die vrezen dat de V.S. spoedig zal afdalen in totalitarisme noemen de normalcy bias als de reden waarom de meeste Amerikanen hun zorgen niet delen. Evenzo gebruiken fundamentalistische christenen het normaliteitsvooroordeel om te verklaren waarom anderen spotten met hun geloof in de “eindtijd”. Een fundamentalistische website schrijft: “Mogen we niet verblind raken door de ‘normalcy bias’, maar in plaats daarvan leven met de wetenschap dat de komst van de Heer nabij is.”