In het fruitvliegmodelorganisme Drosophila melanogaster is een neuroblast een neurale progenitorcel die zich asymmetrisch deelt om een neuroblast en ofwel een neuron, een ganglion moedercel (GMC), of een intermediaire neurale progenitor te produceren, afhankelijk van het type neuroblast. Tijdens de embryogenese delamineren de embryonale neuroblasts uit het procephale neuroectoderm (voor hersenneuroblasts) of het ventrale zenuwstrengneuroectoderm (voor abdominale neuroblasts). Tijdens de larvale ontwikkeling worden de optische kwabneuroblasten gegenereerd uit een neuroectoderm dat het Buitenste Proliferatiecentrum wordt genoemd. Er zijn meer dan 800 optische kwab neuroblasten, 105 centrale hersenen neuroblasten, en 30 abdominale neuroblasten per hemisegment (een bilaterale helft van een segment).

Neuroblasten ondergaan drie bekende delingstypes. Type 0 neuroblasten delen zich en vormen een neuroblast, en een dochtercel die zich direct differentieert in een enkel neuron of glia. Type I neuroblasten geven aanleiding tot een neuroblast en een ganglion moedercel (GMC), die een terminale deling ondergaat om een paar neuronen te genereren. Dit is de meest voorkomende vorm van celdeling, die wordt waargenomen bij neuroblasten in de buik, de optische kwab en de centrale hersenen. Type II neuroblasts geven aanleiding tot een neuroblast en een transit amplifying Intermediate Neural Progenitor (INP). INP’s delen zich op soortgelijke wijze als neuroblasten van type I, waarbij een INP en een ganglionmoedercel ontstaan. Hoewel er slechts 8 neuroblasts van type II bestaan in de centrale hersenen, zijn hun lineages zowel veel groter als complexer dan die van type I neuroblasts. De overgang van pluripotent neuroblast naar gedifferentieerd celtype wordt vergemakkelijkt door de eiwitten Prospero, Numb, en Miranda. Prospero is een transcriptiefactor die de differentiatie in gang zet. Hij komt tot expressie in neuroblasten, maar wordt uit de kern gehouden door Miranda, die hem aan de basale cortex van de cel bindt. Dit resulteert ook in asymmetrische deling, waarbij Prospero slechts in één van de twee dochtercellen gelokaliseerd is. Na de deling gaat Prospero de kern binnen, en de cel waarin het aanwezig is wordt de GMC.

Neuroblasts zijn in staat aanleiding te geven tot de enorme neurale diversiteit die aanwezig is in het vlieghersenen met behulp van een combinatie van ruimtelijke en temporele beperking van genexpressie die de nakomelingen geboren uit elke neuroblast een unieke identiteit geven, afhankelijk van zowel hun neuroblast als hun geboortedatum. Dit is deels gebaseerd op de positie van de neuroblast langs de Anterior/Posterior en Dorsal/Ventral assen, en deels op een temporele opeenvolging van transcriptiefactoren die tot expressie komen in een specifieke volgorde als neuroblasts sequentiële divisies ondergaan.

Tot 2017 zijn acht Nobelprijzen toegekend voor onderzoek aan dit organisme.