De neiging zich te verzetten tegen het opvolgen van aanwijzingen of suggesties.

Negativisme is een gedrag dat wordt gekenmerkt door de neiging zich te verzetten tegen aanwijzingen van anderen, en de weigering om verzoeken in te willigen. Negativisme komt voor en neemt af in verschillende stadia van iemands ontwikkeling. Actief negativisme, d.w.z. gedrag dat wordt gekenmerkt door het tegenovergestelde te doen van wat wordt gevraagd, komt vaak voor bij jonge kinderen. Bijvoorbeeld, een ouder kan een peuter vragen om weg te komen van de speelplaats om terug te keren naar huis; bij het horen van deze instructies, demonstreert de peuter actief negativisme door weg te lopen.

Studies hebben aangetoond dat negativisme zich ontwikkelt tijdens het eerste levensjaar, en weer opduikt tijdens de peuterjaren en opnieuw tijdens de adolescentie. Negativisme wordt door adolescenten gebruikt als een manier om hun autonomie ten opzichte van hun ouders te doen gelden en om hun eigen gedrag te controleren. Wanneer het negativisme niet vermindert, wordt het een kenmerk van de persoonlijkheid van het individu. Negativisme is een aspect van een van de essentiële kenmerken van de oppositioneel-defiant stoornis, die wordt gekenmerkt door een gedragspatroon dat uitdagend, negativistisch en vijandig is ten opzichte van autoriteitsfiguren.